شجاعت امین حیایی در کلیشه‌شکنی

سينماديلي/ بهنام شريفي در يادداشتي درباره مسير تازه امين حيايي در انتخاب نقش و بازيگري نوشت:
 امين حيايي بازيگر پرکاري است. آمار صفحه ويکي‌پدياي او نشان مي‌دهد که در دهه 90 به طور ميانگين هر سال در دو فيلم بازي کرده است. طبيعي است که تعدادي از اين فيلم‌ها، چنگي به دل نمي‌زنند. شايد اگر هر بازيگر ديگري جاي حيايي بود، جايگاه سابق‌اش را از دست داده بود. اما حيايي کماکان چهره‌اي کنجکاوي‌برانگيز است که توانسته توجه مردم و منتقدان را يک‌جا حفظ کند. اين موفقيت، جدا از توانايي‌هاي انکارناپذير او به‌عنوان يک بازيگر توانا – که متأسفانه در خيلي از موارد دست‌کم گرفته شده – به تعدادي از انتخاب‌هايش هم برمي‌گردد.

حيايي در دهه 80 يکي از «جوان اول»هاي سينماي ايران بود. شايد اوج خواسته‌هاي بعضي از هم‌نسلان او همين بود. اما حيايي به اين حد قانع نبود. حضور در فيلم‌هايي چون «شب» و «بيداري رؤياها» نشان‌دهنده تلاش او براي نمايش وجوه متفاوتي از توانايي‌هاي بازيگري‌اش بود. اين روند در دهه 90 قدرت بيشتري گرفت. حيايي با بازي در فيلم «خانوم» نشان داد که، اگر نقش چالش‌برانگيزي به او پيشنهاد شود، کيفيت نقش برايش مهم‌تر از مدت زمان حضورش روي پرده است. درخشش خيره‌کننده او در «شعله‌ور» را مي‌توان يکي از قله‌هاي بازيگري در دهه 90 دانست. در «دارکوب» نقشي منفعل‌تر و درونگراتر از تصوير هميشگي‌اش ايفا و باز هم موفق عمل کرد و در «درخونگاه» توانست احساسات متعددي را از طريق بازي‌اش به تصوير بکشد.

در کنار اين بازي‌هاي ماندگار، چند فيلم موفق تجاري هم در سال‌هاي اخير داشته و توانسته جايگاه‌اش را به عنوان يکي از ستارگان سينماي تجاري هم حفظ کند. حضور به عنوان داور برنامه «عصر جديد» هم باعث شده بتواند ارتباط خود را با انبوه مخاطبان حفظ کند. جايگاه فعلي حيايي و به حاشيه رفتن تجربيات ناکام او در سال‌هاي اخير، يک نکته مهم را نشان مي‌دهد: براي موفق ماندن قرار نيست تمام انتخاب‌هاي يک نفر به موفقيت برسد. چند اثر شاخص و چند کار کم‌وبيش موفق، مي‌تواند کفايت کند.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar

---

بازار

---