«نگار جواهریان» بهترین انتخاب برای شخصیت های درونگرا
دنياي تصوير/ يکي از ويژگي هاي سينماي ايران، جا افتادن يک بازيگر در نقش هاي خاص است که در بسياري موارد آنها را در نقش هايي اين چنيني کليشه کرده و قدرت ايفاي نقش هاي متفاوت را از آنان سلب مي کند. اما دسته اي از بازيگران هستند که اين موقعيت خطرناک را به يک فرصت تبديل کرده و از ظرفيت هاي موجود در نقش هاي شبيه به هم سود جسته اند. نگار جواهريان که از ابتداي دهه هشتاد و با فيلم سينمايي «قدمگاه» ساخته محمدمهدي عسگرپور وارد سينما شده، يکي از همين گروه بازيگران است که با توجه به ميميک چهره و زبان بدن اش عموما به شخصيت هاي درونگرا جان بخشيده است.
او که بهار امسال فيلم سينمايي «طلا» به کارگرداني پرويز شهبازي را در اکران آنلاين داشت، يکي از نقش هاي اصلي آن را ايفا کرده است. دريا دختر جواني که پدري صراف داشته و از داشتن مادر هم محروم است. در عين حال، نامزدش هم از کار بيکار شده و براي آغاز زندگي مشترک با مشکلات بسيار دست و پنجه نرم مي کند. در وهله نخست، به نظر مي رسد که دريا يکي از شخصيت هاي تکراري سينماي اجتماعي سال هاي اخير سينماي ايران است که خيلي زود هم از ذهن تماشاگرانش رخت ميبندد. اما به چند دليل اين اتفاق رخ نداده و دريا را مي توان شخصيتي چند وجهي و متفاوت از نمونه هاي مشابه پيشين به حساب آورد. بخشي از اين مهم به شخصيت پردازي خوب شهبازي بازمي گردد که شناخت کاملي از شخصيت مخلوق خود داشته و به همين واسطه هم لايه هاي بيشتري براي آن تدارک ديده است.
براي مثال به درياي آغاز فيلم نگاه کرده و سپس آن را با درياي سکانس پاياني مقايسه کنيد که يک سير تکاملي سخت و دردناک را پشت سر گذاشته است. جواهريان هم که تبحر ويژه اي در خلق شخصيت هاي درونگرا و پيچيده دارد، به خوبي از کليدهايي که فيلمنامه شهبازي در اختيارش قرار داده براي باورپذيري هرچه بيشتر آن بهره گرفته است. سکانس رفتن منصور به صرافي پدر دريا براي نقد کردن دلارهاي پس انداز دريا، يکي از نقاط اوج بازي جواهريان است که تلاطمي تماشايي در بازي اش به چشم مي خورد. همين طور سکانس رفتن او به خانه پدربزرگ که سويه مهربان و خانواده دوست دريا را براي تماشاگر پررنگ مي کند. بازي در سکوت او در سکانس پاياني، ديگر لحظه طلايي جواهريان است که در آن آرامشي توام با غمي بزرگ موج مي زند. جواهريان از آن دسته بازيگراني است که مي تواند سال هاي سال يکي از مهمترين نامزدهاي ايفاي نقش هاي درونگرا باشد بدون آن که گرفتار عنصري به نام تکرار شود.
نگار جواهريان نامزد دريافت جايزه بهترين بازيگر براي بيستمين جشن حافظ شده است.
محمد جليلوند