در دنیای «زنان سرباز اوکراینی» چه می‌گذرد؟

فراديد/ لِرا بورلاکووا نخستين بار در سال 2014 به عنوان يک خبرنگار به منطقه دونباس در شرق اوکراين سفر کرد تا از خشونت‌هاي شکل گرفته بين ارتش اوکراين و جدايي‌طلبان طرفدار روسيه گزارش تهيه کند. بورلاکووا يک هفته پس از پوشش اخبار درگيري‌ها در شهر پيسکي به اين نتيجه رسيد که نوشتن در اين مورد کفايت نمي‌کند: او مي‌خواست براي کشورش بجنگد. بورلاکوواي 30 ساله مي‌گويد: «نمي‌توانستم يک گوشه بايستم و نظاره‌گر باشم. به همين خاطر به مدت 3 روز به کيِف برگشتم، از شغلم استعفا دادم و به عنوان يک سرباز به پيسکي بازگشتم.» بورلاکووا سه سال پس از آن ماجرا به يک سرباز کهنه‌کار تبديل شده است. او در جنگي حضور داشته که منجر به کشته شدن بيش از 9000 نفر شامل غيرنظاميان، نيروهاي ارتش اوکراين، جدايي طلبان، نيروهاي طرفدار روسيه و اعضاي شبه‌نظاميان طرفدار کيف گشته است. بسياري از شهرهاي نزديک خط مقدم جنگ – از جمله شهر پيسکي که کنترل آن در دست دولت اوکراين است – تحت حملات شديد خمپاره‌اي قرار گرفته و حالا عملا خالي از سکنه هستند. بورلاکووا فرمانده يک يگان 5 نفره خمپاره انداز است. او اما جنگ را در ارتش اوکراين فرا نگرفته است. جنگ اوکراين از سال 2014 شدت گرفت و مقامات دولتي اين کشور در اکثر زمان طول جنگ به زنان اجازه جنگيدن در خطوط مقدم را نمي‌دادند. به عبارتي، تمام 17000 زن عضو ارتش اوکراين تنها اجازه فعاليت در قالب نقش‌هاي مکمل مانند پزشک، مهندس و مديريت را داشتند. در اين بين، صدها زن وجود داشتند که تمايل شديدي به حضور در خط مقدم داشتند. به همين منظور، آن‌ها به گروه‌هاي شبه نظاميِ ملي‌گراي اوکراين پيوستند زيرا در آن، اجازه جنگيدن در خط مقدم به زنان داده مي‌شد. در سال گذشته، او به يک گروه راست افراطي پيوست که در تابستان سال گذشته نيز با نيروهاي اوکراين درگير شد. اين گروه شبه نظامي تمام گروه‌هاي دگرباش را محکوم کرده و از نمادهاي ضد شورويِ مربوط به جنگ جهاني دوم استفاده مي‌کند. گروهي که بخشي از آن در جنگ جهاني دوم براي مقابله با شوروي‌ها در ابتدا به نازي‌ها پيوستند، اما پس از مدتي هم در مقابل نازي‌ها و هم در مقابل نيروهاي شوروي جنگيدند. بورلاکووا مي‌گويد که اين گروه راست‌گرا افراد زيادي از جناح راست را به خود جذب مي‌کند، اما او شخصا با چنين ايده‌هايي موافق نيست و دليل اصلي پيوستن خودش به اين گروه صرفا شرکت در جنگ بوده است. او مي‌گويد: «بسياري از مردم فقط به دليل شرکت در جنگ به گروه‌هاي راستي و داوطلبانه مي‌پيوندند. سارا بلسنر، عکاس آمريکايي، در ماه سپتامبر به اوکراين رفت تا از نيروهاي اوکرايني عکاسي کند. او مي‌گويد: «اولين چيزي که توجهم را به خود جلب کرد، تعداد زياد زنان و دختراني بود که بين نيروهاي اوکرايني ديده مي‌شدند. آن‌ها همپاي مردان فعاليت دارند و به شکل باورنکردني شجاع هستند.» بلسنر البته به دليل مشاهده خالکوبي‌هاي صليب شکسته روي بدن نيروهاي گروه راست راديکال آزرده خاطر شد. او مي‌گويد: «اينکه يک گروه به ارزش‌هاي مورد انتظار من مانند جنگيدن زنان احترام مي‌گذارد برايم قابل تحسين است، اما از طرف ديگر خالکوبيِ صليب شکسته روي بدنشان وجود دارد، گرايش‌هاي افراطي ناسيوناليست دارند، ترس از روسيه را ترويج مي‌دهند و يا سخنراني‌هاي نفرت پراکني انجام مي‌دهند... به نظرم مشاهده مجدد روحيه ناسيوناليستي در کشوري که يک بار در جنگ جهاني دوم از آن ضربه ديد، يک تراژدي محض است.» در ژوئيه 2015، پترو پروشنکو، رئيس جمهور اوکراين، به شبه‌نظاميان دستور پيوستن به ارتش و يا کناره‌گيري دائم را داد. بسياري از آن‌ها به ارتش اوکراين و برخي نيز به گروه‌هاي ديگر ارتش پيوستند. اين بدان معنا بود که ديگر زنان به طور رسمي قادر به جنگيدن در خطوط مقدم جنگ هستند. بلسنر مي‌گويد برخي از اين زنان شريک زندگي‌شان در ميدان نبرد پيدا مي‌کنند و برخي حتي جان سالم بدر نمي‌برند. نامزد بورلاکووا در ماه ژانويه به دليل انفجار مين کشته شد. بورلاکووا به خاطر از دست دادن نامزدش به شدت مايوس شده اما مي‌گويد تا پايان جنگ خواهد جنگيد. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد