آیا نیازی به دومین فرزند داریم یا نه؟

دکتر سلام/ آيا از آن گروه از اشخاصي هستيد که دوست داريد يک بچه داشته باشيد و به دومي هرگز فکر هم نميکنيد ؟ به چه علتي دوست نداريد بار ديگر صاحب بچه شويد ؟ آيا از بي مسئوليتي واهمه دارد يا از شلوغ بودن بچه مي ترسيد ؟ در مقابل خيلي از اشخاص هستند که دوست دارند بچه ديگري نيز وجود داشته باشد ، علت اين تفاوت در خانواده ها و زوج ها ناشي ازچيست ؟ چرا برخي دوست دارند فرزند دوم داشته باشند و برخي خوششان نمي آيد چه دلايلي براي داشتن يا نداشتن فرزند دوم داريد؟ خيلي از مادرهايي که کودک‌شان در سنين بين ۲ تا ۵ سالگي به سر مي‌برد، به موضوع فرزند دوم فکر مي‌کنند. حتي اگر تکليف‌تان را با خودتان کاملا هم روشن کرده باشيد، ممکن است در مورد بعضي از دلايل هنوز ترديد داشته باشيد. دلايلي که براي داشتن يا نداشتن فرزند دوم در اين دو صفحه گفته شده، مي‌تواند به شما نشان بدهد که به کدام دلايل بايد جدي‌تر فکر کنيد و کدام‌هاي‌شان بهانه‌هاي نادرستي هستند. مي‌ترسم دومي را مثل اولي دوست نداشته باشم درست فکر مي‌کنيد! شما هيچ وقت دو فرزندتان را «مثل هم» دوست نخواهيد داشت، اما اين به معناي بيشتر دوست داشتن يکي نيست. همه مادرها با گذشت چند سال به قدري عاشق فرزندشان مي‌شوند که نمي‌توانند باور کنند مي‌شود موجود ديگري را هم اين قدر دوست داشت. مادر ۲ کودک ۴ و يک ساله مي‌گويد: «وقتي پسر اولم دنيا آمد، از همان لحظه تولد، احساس کردم يک عشق جادويي بين من و او برقرار است؛ اما اين اتفاق در مورد پسر دومم نيفتاد. آن موقع فکر مي‌کردم بدترين مادر دنيا هستم، اما بعدها فهميدم هيچ چيز بين کودک اول و دوم شبيه هم نيست. پسر کوچک‌ترم به سرعت خودش را توي دلم جا کرد و حالا من نمي‌توانم زندگي‌ام را بدون او تصور کنم.» تفاوت روحيه کودک اول و دوم و فرضيات ذهني شما در مورد مادري که بر اساس خاطرات‌تان با کودک اول ساخته شده، مي‌تواند به اين موضوع دامن بزند و در دوران بارداري و ماه‌هاي اول نوزادي کودک دوم حال‌تان را بگيرد! زود افسرده نشويد. کافي است به خودتان زمان بدهيد تا ببينيد عشق چطور معجزه مي‌کند. البته ممکن است برعکس اين اتفاق هم رخ بدهد. يک مادر ديگر مي‌گويد: «وقتي فرزند دومم به دنيا آمد، من چنان غرق رابطه با او شدم که پسر بزرگ‌ترم را کلا به پدرش واگذار کردم. اين چند ماه از طرفي موجب شد رابطه پسرم با پدرش بهتر شود و از طرفي هم به من اجازه داد تا کودک کوچکم را به خوبي بشناسم. به مرور هر کدام از آن‌ها جايگاه خودشان را در زندگي من پيدا کردند و حالا رابطه‌ام با هر دو عادي است.» در هر دو حالت، با گذشت چند ماه ديگر يادتان نخواهد آمد که دوست داشتن تنها يکي از آن‌ها چطور بوده است! مي‌خواهم تمام امکانات و توجه‌ام را به يک کودک اختصاص بدهم ممکن است شما از نظر اقتصادي در مضيقه باشيد يا هر دو به صورت تمام وقت شاغل باشيد و واقعا فرصت و هزينه رسيدگي به يک کودک را هم به زحمت فراهم کرده باشيد. در اين صورت مي‌توانيد در مورد اين موضوع جدي‌تر فکر کنيد. اما اگر يک خانواده معمولي هستيد، در مورد اين موضوع سخت نگيريد. بزرگ کردن فرزند دوم به مراتب آسان‌تر از فرزند اول است. تجربه شما، هزينه‌هايي که قبلا صورت گرفته (مثل تجهيز اتاق کودک) و حتي روحيه خودتان که حالا سهل‌گيرتر شده‌ايد و براي هر چيزي تا سرحد مرگ مضطرب نمي‌شويد، به شما کمک مي‌کند که راحت‌تر کودک دوم را بزرگ کنيد. ضمن اين که کودک بعد از گذر از دوران نوزادي و شيرخواري و در حدود ۱۸ ماهگي مي‌تواند به کودک بزرگ‌تر ملحق شود و ساعت‌هاي زيادي را با همديگر پر کنند. علاوه بر اين‌ها شما نمي‌توانيد «همه چيز» را به کودک‌تان بدهيد. عاطفه خواهر و برادري، رقابت، اشتراک، مالکيت و يک همبازي با ويژگي‌هاي مشترک تربيتي چيزهايي هستند که شما حتي اگر تمام وقت و هزينه‌تان را هم صرف کودک‌تان کنيد، نمي‌توانيد به او بدهيد. شما حداکثر مي‌توانيد يک مادر و پدر عالي باشيد، اما نمي‌توانيد جاي خواهر يا برادر را براي او بگيريد. توان جسمي يا رواني براي بزرگ کردن يک کودک ديگر را ندارم اين را خودتان بايد تشخيص بدهيد. بارداري دوم، يک زايمان ديگر و دوره شيردهي مجدد مي‌تواند تمام آسيب‌هاي جسمي کودک اول را شديدتر کند. به خصوص اگر فاصله سني بين کودکان کم باشد (کمتر از ۳ سال) ممکن است دچار عوارض جبران‌ناپذيري مثل آسيب به دندان‌ها و استخوان‌ها، افتادگي در نواحي زير شکم و حتي تغيير فرم اندام شويد. تنها راه پيشگيري از اين مشکلات، رعايت يک فاصله سني مناسب با توجه به نظر پزشک متخصص و رعايت رژيم مناسب غذايي و ورزشي در فاصله تولد بين ۲ کودک و بعد از هر زايمان است. توان رواني و قدرت اعصاب شما هم عامل مهمي است. کودک دوم، به معناي دو برابر شدن مشکلات نيست، بلکه همه مسائل چند برابر مي‌شوند. بعضي از مادرهايي که تا پيش از تولد فرزند دوم، خونسرد و آرام بوده‌اند، اعتراف مي‌کنند که در چند ماه اول تولد فرزند دوم‌شان برخوردهاي عصبي و نامتعادلي با کودک اول‌شان داشته‌اند که براي خودشان هم عجيب بوده. بي‌خوابي، شيردهي، ضعف ناشي از بارداري و زايمان و رسيدگي شبانه‌روزي به شيرخوار مي‌تواند تا مدت‌ها برنامه زندگي شما را از روال معمولي خود خارج کند. بنابراين پيش از تصميم به بارداري مجدد، بايد به اين مسائل آگاه شويد و با پيش‌بيني همه شرايط، فاصله سني مناسب را بين دو فرزند در نظر بگيريد. مي‌خواهم کودک اولم هم‌بازي داشته باشد اگر به اين دليل به فکر فرزند دوم هستيد، جدا در تصميم‌تان تجديد نظر کنيد. نوزاد کوچک شما تا حدود ۲ سالگي، فقط مي‌تواند ناظر برادر يا خواهر بزرگ‌ترش باشد و حتي ممکن است بيشتر «مزاحم» او باشد تا هم‌بازي‌اش. به خصوص اگر فاصله سني کودکان بيشتر از ۵ سال باشد، عملا نمي‌توانيد روي فرزند دوم به عنوان هم‌بازي حساب کنيد، چون تا رسيدن او به ۲ سالگي، فرزند اول‌تان وارد محيط مدرسه شده و از بازي‌هاي کودکانه دور شده. از همه مهم‌تر اين که کودک ديگر، يک شخصيت واقعي است؛ اسباب‌بازي کودک اول نيست و شما اجازه نداريد وجود او را تنها به خاطر کودک اول بخواهيد. براي همبازي کودک‌تان مي‌توانيد روي مهدکودک حساب کنيد. مي‌خواهم يک خانواده گسترده داشته باشم اين دليل، بيشتر از انتخاب داشتن يا نداشتن فرزند دوم، به سبک زندگي شما مربوط مي‌شود. همان قدر که داشتن يک فرزند مي‌تواند سبک زندگي شما را عوض کند و شما را از يک زوج جوان آزاد به يک مادر و پدر پرمسئوليت تبديل کند، فرزند دوم مي‌تواند شما را به يک خانواده شلوغ و پرمسئله تبديل کند. در اغلب کشورهاي پيشرفته، اصل خانواده با حداقل ۴ نفر تعريف مي‌شود و ترکيب يک زوج و يک کودک چندان هم خانواده به حساب نمي‌آيد. با اين حساب فکر کردن به فرزند دوم براي گسترده کردن خانواده يک دليل خوب است که بايد پيش از آن خودتان را براي اين نوع زندگي آماده کرده باشيد. مي‌خواهم سهم عشق را در زندگي‌ام بيشتر کنم يک دليل رمانتيک و زيبا براي داشتن يک فرزند ديگر همين است که اگر زيرساخت‌هاي آن در خانواده و در درون شما مهيا باشد، بسيار عالي است. يادتان باشد، کودک دوم، يک کپي از کودک اول‌تان نيست. سعي کنيد سختي‌ها و مشکلات ماه‌هاي اول تولد فرزندتان را به ياد بياوريد. به خصوص اگر کودک اول شما حالا بزرگ و مستقل شده، ممکن است با تولد فرزند دوم از حجم مشکلات روزهاي اول شوکه شويد. اگر فرزند اول شما دوران نوزادي آرامي داشته، خوب مي‌خوابيده، بي‌قراري نمي‌کرده و خوش‌غذا بوده، ممکن است کودک دوم‌تان با خصوصياتي متفاوت شما را غافلگير کند. پيش از تصميم‌گيري در مورد فرزند دوم اين موضوعات را مد نظر قرار بدهيد. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد