چگونه باید فرزندم را پشتیبانی کنم؟
دونفره/ پدر و مادر بودن يکي از بي دريغ ترين و از تمام و کمال ترين کارهاي زندگي است و به هيچ وجه کار ساده اي نيست. مهم نيست فرزند شما چند سال دارد، کار شما تمامي ندارد. براي آنکه والدين خوبي باشيد لازم است به فرزندتان حس ارزشمند بودن، دوست داشتني بودن را بدهيد هم زمان که درست و غلط زندگي را به او مي آموزيد. و آخر روز مهم ترين موضوع اين است که در کنار فضاي پرورشي که براي فرزندتان آفريده ايد، بتوانند رشد يابند و اعتماد به نفس پيدا کنند و در نهايت بزرگسالاني مستقل و مسئول بار بيايند. اگر دوست داريد والدين بهتري باشيد، اين ده قدم راهي خواهد بود به سوي هدف شما! به فرزندتان عشق و محبت بدهيد بعضي اوقات بهترين چيزي که مي توانيد به کودک تان بدهيد عشق و محبت است. يک نوازش مهرآميز يا يک آغوش پشتيبان، به فرزندتان نشان مي دهد که شما چقدر به او اهميت مي دهيد. تماس فيزيکي با فرزندتان را هرگز دست کم نگيريد. اين هم چند راه براي نشان دادن عشق و محبت: نوازش ملايم همراه با کمي تشويق، تائيد و يا حتي يک لبخند تاثير ويژه اي بر روي تقويت اعتماد به نفس و شخصيت کودکان داشته باشد. مهم نيست که چقدر از دست او عصباني هستيد، هر روز به نوعي به او ابراز کنيد که دوستش داريد. او را ببوسيد و به آغوش بکشيد. فرزندتان را از کودکي با عشق و محبت رشد بدهيد تا نسبت به آن راحت باشد. عشق بي توقع ورزيدن؛ در ازاي ابراز محبت تان او را مجبور نکنيد آن فردي باشد که شما مي خواهيد. بگذاريد بداند که در هر حالي شما او را دوست داريد و خواهيد داشت. فرزندتان را تشويق کنيد تشويق کردن يکي از رکن هاي اساسي والدين خوب بودن است. دوست داريد فرندتان حس خوبي درباره ي خودش و دستاوردهايش داشته باشد. اگر شما آن اعتماد به نفس مورد نياز را ندهيد، او در دنيا تنها مي ماند، پس آن قدرت روحي لازم براي مستقل بودن و ماجراجويي را نخواهد داشت. وقتي کار خوبي انجام مي دهد، نشان بدهيد که متوجه آن هستيد و به او افتخار مي کنيد. دست از مقايسه کردن برداريد، هر موجودي “خود ويژه” است! هر کودکي منحصر به فرد و ويژه است. تفاوت هايش را دريابيد، تا او بتواند به دنبال خواسته ها و روياهاي از جنس خودش برود. در غير اين صورت فرزندتان دچار عقده ي حقارت مي شود، که اين موضوع به مرور زمان و در بزرگسالي غير قابل جبران است. اينکه در چشم شما هرگز به اندازه ي کافي خوب نيست، آسيب جدي به شخصيت او وارد مي کند. اگر مي خواهيد رفتار او را رشد دهيد، در هر بازه ي زماني درباره ي اهداف او در فضايي آزاد صحبت کنيد، به جاي آنکه او را با خواهرش يا کودک همسايه مقايسه کنيد. اين کار باعث مي شود فکر و احساس او توسعه بيابد بجاي آنکه دچار عقده ي حقارت شود. به فرزندتان گوش فرا دهيد اين مهم است که مکالمات شما و فرزندتان دو طرفه باشد. نبايد شما متکلم وحده بگذاريد و مانند ناظم فقط پي تعيين قوانين براي او باشيد. وقتي مشکلي دارد، به مشکل او گوش کنيد. بايد به گوش دادن مشکل او علاقه نشان بدهيد تا بتواند خودش را ابراز کند و شما را جزئي از زندگي خودش بداند. بايد بتوانيد فضايي بين خودتان و فرزندتان ايجاد کنيد که او بتواند با مشکل کوچک يا بزرگي که دارد نزد شما بيايد و از شما مشورت بگيرد. جلب اعتماد کردن و سوء استفاده نکردن از اعتماد فرزند، مي تواند راهنماي ويژه اي در اين مرحله از ارتباط شما با فرزندتان باشد. براي فرزندتان وقت بگذاريد نگذاريد حرف او در دلش بماند و خاموش شود. فرق است ميان حمايت کردن و زنداني کردن! وقت گذراندن با فرزندتان نبايد مجبور کردن او به اين باشد. شما مي خواهيد وقت خوبي با او بگذرانيد تا هر دو احساس بهتري داشته باشيد. نه اينکه او را مجبور به گذراندن وقت با خودتان کنيد. زماني را در نظر بگيريد که هم براي او مناسب باشد هم براي شما، فعاليتي را با او انجام دهيد که مورد علاقه ي هر دوي شما باشد. اين کار يعني به علايق او ارزش قائل شدن و شخصيت او را جدي شمردن. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد