بچه لجبازتان را لجبازتر نکنید!
همشهري/ آغوشتان را مي خواهد. شمايي که ساعت هاست درگير تميز کردن خانه هستيد، با دست هاي آلوده و لباس نيمه خيستان نمي خواهيد بغلش کنيد و او پايين پايتان گريه مي کند و دست هايش را بالا نگه مي دارد. نمي توانيد بغلش کنيد؛ از کوره در مي رويد و سرش داد مي کشيد. درست در همان زمان بالا رفتن صدايتان صداي گريه اش بلندتر مي شود و با اصرار بيشتري آغوش شما را طلب مي کند. درمانده و کلافه، با دست هاي کثيفتان بلندش مي کنيد. شما کلافه تر مي شويد و او بيشتر بهانه مي گيرد. دکتر جمشيد بيگدلي، روانشناس، مي گويند لجبازي کودک شما شايد اقتضاي سنش باشد، اما کلافگي و بي حوصلگي تان هم در تشديد واکنش هايش بي تاثير نيست. او دلايل ناسازگاري بچه ها را در اين گفت و گو بيان مي کند و راه هايي را براي خلاص شدن از اين وضعيت، به مادران درمانده توصيه مي کند. در چه سنيني مي توان انتظار لجبازي و خودمحوري کودکان را داشت؟ همه بچه ها در سنين مختلف، دوره هايي از خودم حوري، ناسازگاري و نافرماني را تجربه مي کنند. سنين سه، شش، نه و 12 سالگي، نشانه هاي خودمحوري را بروز مي دهند. درواقع مخالفت کردن و لجبازي در اين سنين براي بچه ها راهي است تا خودشان را مطرح کنند و احساس استقلال و مالکيت شان را به رخ بکشند. يعني براي يک کودک چهارساله يا نوجوان 15 ساله خودمحوري غيرطبيعي است؟ اگر در سه سالگي، کودک دو ماه رفتارهاي خودمحورانه و نشانه هاي لجبازي را ابراز کند طبيعي است و اين اتفاق در شش سالگي به مدت سه ماه، در نه سالگي چهار ماه و در 12 سالگي ممکن است پنج يا شش ماه به طول بينجامد. کودک طبيعي مي تواند در اين ماه ها لجبازي کند و با والدين مخالفت کند اما اينکه دوره ناسازگاري اش طولاني تر شود را مي توان وابسته به واکنشي دانست که آن ها به خودمحوري هاي کودک نشان مي دهند. اين رفتارها شايد به نظر والدين ناسازگاري تلقي شوند اما بچه ها آن را نوعي بازي تلقي مي کنند. کدام والدين بچه هاي لجباز و ناسازگار را پرورش مي دهند و اين رفتار را در کودکانشان به عادت تبديل مي کنند؟ دچار بودن والدين به برخي اختلالات رواني، مي تواند روي واکنش هايي که به لجبازي هاي کودک نشان مي دهند تاثير بگذارد. مادر افسرده اي که حوصله روبرو شدن با خودمحوري هاي بچه را ندارد، اين بي حوصلگي را به او نشان مي دهد و با واکنشش يا بچه را به لاک افسردگي فرو مي برد يا باعث تشديد لجبازي ها و طولاني شدن دوره خودمحوري اش مي شود. از طرف ديگر، مادر وسواسي که وقتي پاي کودکش از خط قرمزها عبور مي کند، واکنش شديدي به او نشان مي دهد، فرزندي وسواسي يا کودکي که به لجبازي کردن عادت مي کند را پرورش مي دهد. در واقع مي توان گفت مادراني که دچار اختلالات رواني مختلف هستند، فرزندشان را به آن اختلال دچار مي کنند يا باعث تشديد خودمحوري او مي شوند. چرا بعضي بچه ها لجباز مي مانند؟ طولاني شدن دوره خودمحوري کودک، حاصل اشتباهات والدين در برخورد با اوست. مادري که خودش کودکي خوبي نداشته، گاهي مي تواند آغازگر اين بازي باشد و با لجبازي با کودک، اين چرخه معيوب را ايجاد کند. درواقع همه در رابطه اي که با فرزندانمان داريم، يک بار ديگر کودکيمان را مرور مي کنيم و به خاطر مشکلات حل نشده در کودکيمان، ممکن است به چنين بازي هايي وارد شويم يا آن ها را آغاز کنيم. يعني قصد بچه ها از اين رفتارها لجبازي نيست؟ مطمئن باشيد چيزي که در ذهن بچه مي گذرد، با آنچه در سن بزرگ سال مي گذرد، يکي نيست و شايد به نظر شما اين رفتارها لجبازي باشد، اما احتمال اينکه کودک به قضيه به شيوه شما نگاه کند زياد نيست. در اغلب موارد بچه ها مي خواهند با اين رفتارها خودشان را مطرح کنند. براي مثال نوجوانان با لجبازي مي خواهند مواضع خودشان را بيان کنند و به انتظاراتشان دست پيدا کنند. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar