وقتی مادر باردار گریه میکند
برترين ها/ مدتهاست که علم در مورد اثرات چيزهايي که مادر ميخورد و مينوشد بر جنين ميگويد اما در مورد احساسات چطور؟ طبق چيزي که تحقيقات نشان داده هيجانات شما ميتواند بر جنين شش ماههتان اثر بگذارد و ماجرا به همينجا ختم نميشود. زماني که باردار هستيد، سلامت هيجاني شما ميتواند اساس و پايهاي براي نگرش جنين در مورد زندگي خودش ايجاد کند! فکر ميکنيد اشکهاي شما چه تاثيري روي جنين در حال رشدتان ميگذارند؟ خب همه چيز بستگي به اين دارد که شما چگونه مادري هستيد. در ادامه برايتان ميگوييم احساسات شما چگونه به جنينتان منتقل ميشوند و بر انتخابهاي او در تمام طول عمرش اثر ميگذارند. اگر يک مادر استرسي هستيد بله درست است که بارداري هميشه هم لذت بخش نيست و هر مادر بارداري گهگاه به دلايلي ممکن است دچار استرس و اضطراب شود و اين ايرادي ندارد و تاثير ماندگاري بر جنينتان نميگذارد. اما اگر در تمام طول دوران بارداري استرس و اضطراب مزمن داشته باشيد، احتمال اينکه بعد از زايمان، کودکتان کوليکهاي شديد داشته باشد و آشفته باشد بيشتر است. وقتي شما دچار غم و اندوه ميشويد، بدنتان هورمون استرس توليد ميکند و هر چند به درستي فکر ميکنيد که هيجانات و احساسات ما نميتوانند از جفت عبور کنند، اما هورمونهاي مزاحم استرس ميتوانند. اگر اين هورمون به سيستم جنين در حال رشدتان برسد، او ميتواند به مدام تحت استرس بودن (استرس مزمن) خو بگيرد. اگر يک مادر افسرده هستيد ابتلا به افسردگي در دوران بارداري به اندازهي افسردگي بعد از زايمان شايع است. اين افسردگي واقعي است و نبايد از آن غافل شد. طبق يک پژوهش معلوم شد 10 درصد از مادران باردار دچار افسردگي ميشوند. بچههايي که از مادران مدام افسرده متولد ميشوند، يک و نيم برابر بيشتر مستعد ابتلا به افسردگي و اختلالات رفتاري مانند خشونت در 18 سالگي هستند. اگر هنوز هم قانع نشديد که افسردگي مادر براي جنين ضرر دارد پس خوب است بدانيد افسردگي بر مکانيسم رشد جنين نيز اثر ميگذارد که البته بيشتر به تداوم و تناسب احساسات ناراحت کننده مربوط است تا خود افسردگي. طبق آزمايشي، اگر مادر طي بارداري از نظر روحي و هيجاني سالم باشد و بعد از بارداري نيز سالم بماند، رشد کودک نيز نرمال خواهد بود. يا اگر مادر طي بارداري يا بعد از آن به دچار افسردگي شود، باز هم رشد کودک طبيعي و نرمال خواهد بود. اما اگر احساسات مادر انسجام و تناسب نداشته باشد، مثلا مادر طي بارداري سالم باشد اما دچار افسردگي پس از زايمان شود (يا برعکس)، اين عدم تناسب، تاثير منفي بر رشد کودک ميگذارد. اگر مادري هستيد که از باردارياش راضي نيست اگر مادري هستيد که دوست نداشت باردار شود و بابت جنين در حال رشدي که در رحم دارد ناراضي و عصباني است، شرايط بدي ايجاد خواهد شد. طبق مطالعات، مادراني که هيچ پيوند عاطفي با کودک متولد نشدهي خود برقرار نميکنند، کودکي با مشکلات روحي خواهند داشت. اگر مادري هستيد که بعضي روزها حس و حال خوبي ندارد اينکه طي نُه ماه بارداريتان گاهي هم دچار بيحوصلگي و اندوه شويد کاملا طبيعي است؛ همه دچارش ميشوند. پس اجازه ندهيد اين حالات و احساسات باعث استرستان شود. اين روزهاي غم و بيحالي هيچ تاثير ماندگاري بر کودک دلبندتان نخواهند گذاشت. نتيجه؟ اگر مادري هستيد که احساسات بدتان بيشتر از گهگاه سراغتان ميآيد و تقريبا هميشه با شماست نگران نشويد. براي شاد شدن هر کمکي که نياز داريد درخواست کنيد. هيچکس انتظار ندارد شما بابت تمام اندوهها و استرسهايي که داريد جواب پس بدهيد يا يک تنه با آنها مبارزه کنيد، اما سعي کنيد علائم افسردگي را بشناسيد و درک کنيد و در مورد مصرف داروهاي ضد افسردگي با پزشکتان مشورت کنيد.