چطور میتوانیم به حل شب ادراری در کودکان کمک کنیم؟
کودکت/ شب ادراري در کودکان بسيار شايع است. در اغلب موارد بچهها رختخواب خود را به اين دليل خيس ميکنند که بدن آنها هنوز از نظر فيزيکي قادر نيست در طول شب ادرار را نگه دارد. تا زماني که کودک شما علائم نگران کنندهي ديگري نداشته باشد، شب ادراري کاملاً طبيعي است و لازم نيست دربارهي آن نگران باشيد. نکتهي مهمي که بايد در مورد شب ادراري کودکان به خاطر بسپاريد اين است که اين موضوع کاملاً غير ارادي است و کودک شما نميتواند آن را کنترل کند. خبر خوب اين است که روشهايي وجود دارند که شما و پزشک کودک ميتوانيد به او در حل اين مشکل کمک کنيد. دلايل شب ادراري در کودکان اينکه چرا بچهها رختخواب خود را خيس ميکنند، به طور قطعي مشخص نيست. در بيشتر بچهها، شب ادراري يک مرحلهي نرمال از رشد بوده و احتمالاً به يک يا چند فاکتور زير مرتبط است: بدن کودک شما هنوز در حال رشد است. احتمال دارد که شب ادراري در کودک شما به اين دليل وجود داشته باشد که مثانه، سيستم عصبي و مغز او هنوز در حال تکامل است. به همان اندازه که نميتوانيد زمان دندان درآوردن کودک را کنترل کنيد، در رشد فيزيکي مورد نياز براي ادرار نکردن کودک در طول شب نيز کنترل و اختياري نداريد. فاکتورهاي ژنتيکي. اگر هر کدام از والدين کودک در کودکي خود شب ادراري را تجربه کرده باشند، احتمال شب ادراري در آن کودک بيشتر ميشود. بدن کودک شما در طول شب ادرار زيادي توليد ميکند. ممکن است بدن کودک هنوز مقدار کافي از هورموني را که مقدار ادرار توليدي در طول شب را کاهش ميدهد، ايجاد نکرده باشد. با اينکه نوشيدن مقدار زياد مايعات نزديک به زمان خواب در اين ماجرا نقش دارد، اما محدود کردن مايعات، مشکل شب ادراري در کودکان را حل نميکند. کودک شما خيلي عميق ميخوابد. بعضي از بچهها سختتر از بچههاي ديگر بيدار ميشوند و در هنگامي که مغز سيگنال پر بودن مثانه را دريافت ميکند، خواب بمانند. برنامهي منظم کودک شما به هم خورده است. شب ادراري در کودکان ممکن است به دليل خستگي بيش از حد، بيماري خفيف يا احساس استرس در کودک اتفاق بيفتد. يک تغيير بزرگ در زندگي، مانند به دنيا آمدن يک فرزند تازه يا رفتن به مدرسه نيز ممکن است باعث ايجاد شب ادراري در کودکان شود. يک وضعيت پزشکي عامل ايجاد اين مسئله است. بيماريها – که رايجترين آنها يبوست يا عفونت دستگاه ادراري ميباشند و به راحتي درمان ميشوند- در بعضي موارد باعث ايجاد شب ادراري در کودکان ميشوند. شب ادراري در کودکان همچنين ميتواند علامت يک بيماري جديتر مانند ديابت باشد اما اين حالت شايع نيست. اگر کودک شما به غير از شب ادراري داراي علامت نگرانکنندهي ديگري است با پزشک او تماس بگيريد. چه اتفاقي بايد بيفتد تا کودک من بتواند ادرار خود را در طول شب نگه دارد؟ به ياد بياوريد که آموزش دستشويي رفتن به کودکان و از پوشک گرفتن آنها داراي دو نقطهي عطف جداگانه بود: کنترل ادرار در طول روز و کنترل ادرار در طول شب. بيشتر بچهها تا سن چهار سالگي ميتوانند ادرار خود را در طول روز نگه دارند اما خشک ماندن در طول شب ممکن است ماهها يا حتي سالها بيشتر از روز زمان ببرد. ادرار نکردن در طول شب به اين نيازمند است که مغز، عضلات و مثانهي کودک شما کامل شده و با همکاري هم عمل کنند، اين فرايند پيچيدهتر از کنترل ادرار در طول روز است و به چندين پيشرفت فيزيکي از قبيل موارد زير بستگي دارد: مثانهي کودک شما بايد فضاي کافي براي ذخيرهي ادرار توليد شده در شب داشته باشد. بدن او بايد هورموني را توليد کند که براي کمتر کردن ادرار در طول شب نياز است. عصبهاي متصل به مثانهي کودک بايد بتوانند سيگنالهايي آنقدر قوي به مغز بفرستند که مغز کودک را بيدار کند و به او بگويد که بايد به دستشويي برود. عضلات کودک بايد قادر باشند تا قبل از رسيدن به دستشويي، ادرار را نگه دارند. شب ادراري در کودکان چه زماني به پايان ميرسد؟ نزديک به ۹۰ درصد از کودکان به خودي خود تا سن ۷ سالگي بر شب ادراري غلبه ميکنند. به همين دليل است که بيشتر پزشکان معمولاً درماني براي شب ادراري در کودکان، مانند هشدار شب ادراري را، براي کودکان زير ۷ سال توصيه نميکنند. تا زماني که حداقل ۶ ماه از کنترل ادرار کودک در طول روز نگذشته باشد، خيلي زود است که انتظار داشته باشيم بتواند ادرار خود را در طول شب کنترل کند. پوشک کردن مجدد در شب يا پوشاندن شورت آموزشي، ميتواند فشار را از روي کودک برداشته و شانس رشد فيزيکي را قبل از تلاش دوباره براي از پوشک گرفتن به او بدهد. يک گزينهي ديگر، زيرپوشهاي قابل شستشو يا يکبار مصرفي است که براي کودکاني که شب ادراري دارند، طراحي شده اند. پيدا کردن بهترين محافظ براي کودک در طول شب ممکن است به آزمون و خطا نياز داشته باشد و با بزرگتر شدن او ممکن است مجبور باشيد راه حل خود را تغيير دهيد. براي کنترل شب ادراري در کودکان چه گامهاي عملي ممکن است؟ به محيط خواب کودک خود دقت کنيد. آيا دستشويي خيلي از اتاق خواب او دور است؟ يا در منطقهاي از خانه است که در طول شب او را ميترساند؟ به آرامي از کودک خود بپرسيد که آيا دليلي دارد که او دلش نميخواهد در طول شب به دستشويي برود؟ اگر کودک شما از تاريکي ميترسد، به او بگوييد که اشکالي ندارد شما را براي دستشويي رفتن بيدار کند. همچنين ميتوانيد نزديک تخت او يک چراغ خواب بگذاريد يا يکي از چراغهاي خانه را در طول شب روشن بگذاريد. مراقب ميزان نوشيدنيهاي کودک خود باشيد. مهم است که کودکان مقدار آب کافي بنوشند. مقدار مايعات مورد نياز کودک به عواملي مانند آب و هوا، چيزهايي که خوردهاند و ميزان فعاليت آنها بستگي دارد. اين موضوع که محدود کردن ميزان مايعات دريافتي در طول شب، احتمال شب ادراري در کودکان را کم ميکند، افسانهاي بيش نيست. اما شما ميتوانيد کودک خود را تشويق کنيد که در طول روز بيشتر بنوشد و ببينيد که آيا اين کار به حل موضوع کمکي ميکند يا خير. تلاش کنيد که کودک تقريباً ۴۰ درصد از مايعات را در صبح، ۴۰ درصد را در بعد از ظهر و ۲۰ درصد را در عصر دريافت کند. به اين صورت، هنوز احتمال شب ادراري در کودک شما وجود دارد، اما ميزان اين ادرار احتمالاً کمتر است. دستشويي رفتن را به بخشي از روتين خواب کودک تبديل کنيد. مطمئن شويد که کودک درست قبل از خواب به دستشويي برود و اگر به هر دليلي در طول شب بيدار شد از او بپرسيد که آيا لازم است به دستشويي برود يا خير. اگر بي ميل بود، پيشنهاد بدهيد که او را همراهي ميکنيد. با اين حال، تحقيقات نشان داده اند که بيدار کردن عمدي بچه و بردن او به دستشويي، شب ادراري در کودکان را درمان نميکند. مراقب تعداد دستشويي رفتن در طول روز باشيد. در طول روز، کودک شما بايد به صورت منظم و بين چهار تا هفت بار به دستشويي برود. اگر پرستار دارد يا به مدرسه ميرود، چک کنيد که آيا اون در آن زمان در استفاده از دستشويي راحت باشد. در غير اين صورت، کودک شما ممکن است از نوشيدن مايعات و رفتن به دستشويي در طول روز پرهيز کند و به جاي آن در طول شب بيشتر ادرار داشته باشد. چطور ميتوانيم به حل شب ادراري در کودکان کمک کنيم؟ آرام باشيد. نشان دهيد که او را درک ميکنيد، کودک را آسوده کنيد و به او اطمينان دهيد که اين وضعيت تقصير او نيست. او را مقصر ندانيد و تنبيه نکنيد. خيس کردن رختخواب عمدي نيست و کودک کنترلي روي آن ندارد. به او بگوييد که بچههاي زيادي جاي خود را خيس ميکنند و او تنها نيست. صبر داشته باشيد. تا زماني که کودک نتواند به مدت حداقل شش ساعت در روز ادرار خود را نگه دارد، هنوز براي خشک ماندن در طول شب زود است، بخصوص اگر او هفت سال يا کمتر داشته باشد. اگر اين اتفاق معمولاً براي کودک شما ميافتد، بدن او احتمالاً هنوز به قدر کافي رشد نکرده است. سعي کنيد که از پوشک يا شورت آموزشي يا زيرپوشهاي قابل شستشو يا يکبار مصرف، براي اين کودک استفاده کنيد. در اين مورد از کاه کوه نسازيد. به سادگي و به لحني اطمينانبخش به کودک بگوييد که بدن او هنوز آماده نيست که در طول شب ادرار نکند. بعداً دوباره امتحان کنيد. يک مدت زمان طولاني صبر کنيد تا وقتي که کودک بيشتر صبحها خشک باشد. سپس هر وقت که او راحت بود دوباره شروع کنيد. حتي دادن فرصتي يک يا دو ماهه ميتواند تفاوت بزرگي ايجاد کند. از نمودار پاداش استفاده کنيد. اگر کودک شما ۵ ساله يا بزرگتر است، استفاده از نمودار پاداش براي پيگيري ميزان پيشرفت او، ميتواند کمک کننده باشد. فقط مطمئن باشيد که براي چيزي به او پاداش ميدهيد که روي آن کنترل دارد. شب ادراري در کودکان در کنترل آنها نيست بنابراين بخاطر خشک بودن رختخواب به او پاداش ندهيد و پاداشها را به خاطر خيس کردن رختخواب پس نگيريد. ميتوانيد در موارد زير از سيستم پاداش استفاده کنيد: نوشيدن مايعات بيشتر در صبح و بعد از ظهر و مايعات کمتر در عصر و شب. رفتن به دستشويي به صورت منظم در طول روز. رفتن به دستشويي در زمان خواب. اگر پزشک کودک استفاده از هشدار شب ادراري را توصيه کرده است، ميتوانيد از جدول پاداش براي پيگيري رفتارهاي مثبت مانند جواب دادن سريع به آلارم، استفاده کنيد. دربارهي احساسات کودک با او حرف بزنيد. اجازه دهيد کودک راحت و بيپرده دربارهي احساسات خود با شما حرف بزند اما او را مجبور نکنيد که دربارهي شب ادراريش صحبت کند. اگر ناراحت شد، به او يادآوري کنيد که شب ادراري در کودکان رايج است، او تقصيري ندارد و نبايد از اين مسئله خجالتزده باشد. معمولاً همهي افراد يک خانواده شب ادراري را در کودکي خود تجربه ميکنند. در اين صورت، تجارب خود را با کودکتان در ميان بگذاريد. شب ادراري در کودکان غالباً در نتيجهي مشکلات احساسي اتفاق نميافتد، اما اگر کودک شما دچار تغيير بزرگي در زندگي شده، مانند آمدن يک بچهي تازه يا رفتن به مدرسه، احتمال شب ادراري در او بيشتر است. وقتي اوضاع آرام شد، احتمالاً شب ادراري او قطع ميشود. در اين مدت زمان، همدردي و درک خود را به او پيشکش کنيد. با پزشک کودک تماس بگيريد. اگر شب ادراري موجب پريشان شدن کودک شما شده، پس از يک مدت زمان طولاني از خشک ماندن در طول شب شروع شده يا با علائم ديگري مانند سوزش ادرار همراه است، با پزشک او صحبت کنيد. پزشک ميتواند وجود بيماريهاي ايجاد کنندهي شب ادراري را بررسي کند، به شما در مديريت اين مسئله کمک کند و ممکن است درمانهايي مانند آلارم شب ادراري پيشنهاد دهد.