7 باور غلط و خطرناک درباره افسردگی پس از زایمان

خراسان/ 1- دقيقا مانند افسردگي معمولي است افسردگي پس از زايمان کاملا متفاوت از افسردگي معمولي است که علايم آن مي تواند در خشم و عصبانيت آشکار شود. «کيمبرلي سولو» صاحب يک مطب خصوصي و متخصص درمان اختلالات ناباروري و اختلالات پس از زايمان در اين باره مي گويد: «معمولا افسردگي پس از زايمان با تحريک پذيري، عصبانيت و خشم قابل توجه همراه است. اين مي تواند به بي حوصلگي و داشتن خلق و خويي تنگ تبديل شود و کنترل آن در مقابله با عوامل استرس زا، هنگام مراقبت از نوزاد بسيار دشوار است. در اين وضعيت، يک زن ممکن است خشم شديدي احساس کند که پيش از اين هرگز تجربه نکرده است.» 2- نشانه هايش در رفتارهاي مادر ديده مي شود اين تصور که افسردگي پس از زايمان يک وضعيت قابل مشاهده است که ديگران به آساني مي توانند ببينند يا احساس کنند، کاملا اشتباه است. هميشه فرض بر اين است که زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان نمي توانند از رختخواب بيرون بيايند و به شدت پريشان و افسرده به نظر مي رسند. اما آيا ادعا درست است؟ خير، درست نيست. بسياري از زنان تازه مادر شده ممکن است از خواب بيدار شوند، لباس و وسايل خانه شان شسته و تميز به نظر برسد اما از درون با افکار و احساسات بسيار ناراحت کننده در حال مبارزه باشند. بنابراين اين موارد نشان دهنده دچار نشدن به افسردگي پس از زايمان نيست. 3- حتما باعث صدمه زدن مادر به کودک مي شود تمايل به آسيب يا صدمه زدن به فرزند نشانه اي از افسردگي پس از زايمان نيست. فکر آسيب زدن به کودک يکي از علايم بيماري ديگري به نام روان پريشي پس از زايمان است. بنا به گفته سازمان بين المللي حمايت افسردگي پس از زايمان، روان پريشي در مقايسه با ميزان افسردگي يا اضطراب پس از زايمان يک بيماري نادر است. از هر هزار نفر حدود يک تا دو نفر به اين بيماري مبتلا مي شوند؛ در حالي که افسردگي بعد از زايمان 15 تا 20 درصد مادران جديد را تحت تاثير قرار مي دهد. شروع آن معمولا ناگهاني است و معمولا در دو هفته اول پس از زايمان رخ مي دهد. اين دو بيماري بسيار متفاوت هستند و نبايد اشتباه گرفته شوند. يک زن با شرايط حاد افسردگي پس از زايمان بيشتر در معرض خطر آسيب رساندن يا کشتن خودش است، نه کودک خودش. 4- تنها اختلال مهم بعد از زايمان است اين تصور که افسردگي پس از زايمان تنها وضعيت سلامت روان نگران کننده پس از تولد فرزند است، اشتباه است. اضطراب پس از زايمان يک اختلال بسيار شايع است که حتي بعضي متخصص ها، آن را برجسته تر و پررنگ تر از افسردگي پس از زايمان مي دانند. بسياري از زنان بر اين باورند که انتظار مي رود هنگام مراقبت از کودک احساس اضطراب و نگراني کنند و اين کاملا طبيعي است. اگر چه بخشي از اضطراب در اين دوره زماني کاملا طبيعي و حتي ضروري است، ولي هنگامي که افکار و رفتارهاي اضطراب مانع از توانايي ما براي مراقبت از خودمان شود و ايجاد اختلال کند، اين علامت اضطراب پس از زايمان محسوب مي شود. از نشانه هاي اضطراب پس از زايمان بايد به نگراني مداوم و نداشتن توانايي براي نشستن، خوابيدن يا خوردن اشاره کرد. 5- درست بعد از زايمان اتفاق مي افتد بسياري از مادران جديد بعد از زايمان «گرفتگي خلق پس از زايمان» را تجربه مي کنند که عموما شامل نوسان خلق و خوي، گريه کردن، اضطراب و مشکل خواب است. اين حالت معمولا در دو تا سه روز اول پس از زايمان شروع مي شود و ممکن است تا دو هفته طول بکشد اما افسردگي پس از زايمان يک نوع افسردگي شديد و طولاني مدت است که مي تواند تا يک سال پس از زايمان طول بکشد. معمولا زنان اين دو را با هم اشتباه مي گيرند. اين مهم است تازه مادرها بدانند که علايم اين اختلال ممکن است چند ماه پس از زايمان ظاهر و به مرور بدتر هم شود. 6- مادر به فرزندش بي علاقه مي شود بعضي ها تصور مي کنند که افسردگي پس از زايمان به اين معني است که يک مادر، فرزندش را دوست ندارد. افسردگي بعد از زايمان به اين معني نيست که يک زن چقدر يا چه اندازه کودکش را دوست دارد. اين يک وضعيت است که توسط بسياري از عناصر از جمله عوامل روان شناختي، بيولوژيکي و هورموني به وجود مي آيد که تمام اين عناصر نقش مهمي در ايجاد آن ايفا مي کنند. افسردگي در طول اين دوره مي تواند توانايي مادر را براي ارتباط و پيوند با کودک خود تحت تأثير قرار دهد، اگرچه اين به دليل فقدان عشق مادر به فرزندش نيست. 7- به خودي خود حل مي شود افسردگي پس از زايمان يک وضعيت و شرايط قابل درمان است که بايد به کمک يک متخصص سلامت روان، رسيدگي و درمان شود. زنان نبايد اجازه دهند اين احساسات و نشانه ها خود به خود و با گذشت زمان ناپديد شوند. بنابراين توصيه مي شود که اگر علايم و نشانه هاي افسردگي پس از زايمان در شما هر روز بدتر مي شود، اگر مراقبت از کودک براي شما دشوار است، اگر از انجام وظايف روزمره خود به سختي بر مي آييد و به ويژه اگر شما در ذهن تان به آسيب رساندن به خود يا کودک تان مي انديشيد در اسرع وقت به يک روان شناس مراجعه کنيد تا مشکل تان حادتر نشود. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد