چگونه به بچهها پول توجیبی بدهیم؟
همشهري آنلاين/ از چه سني؟ چقدر بايد به آنها بدهيد؟ هر چند وقت يکبار؟ بهصورت روزانه، هفتگي يا ماهانه؟ در چه راهي مصرف شود؟ چگونه مخارج آنها را کنترل کنيم؟ آيا در زندگي کودک مهم است که بتواند مبلغ مشخصي پول در اختيار داشته باشد؟ در اينجا سؤالات مطرح شده توسط تعداد زيادي از والديني که در دادن پول تو جيبي به فرزندانشان مردد هستند را با شما در ميان ميگذاريم. دريافت پول توجيبي مرحله مهمي در زندگي کودک است. اين مرحله براي او شروع يک استقلال بهخصوص است. به عبارتي، او ديگر مجبور نخواهد بود از شما چيزي بخواهد و بلاتکليف نخواهد بود تا هر وقت دلتان خواست برايش چيزي بخريد. ما پدر و مادران بايد به سراغ ارزشهايمان و آن ارزشهايي که ميخواهيم به فرزندانمان انتقال دهيم برويم. به همين دليل، بايد علتهايي که ما را بر آن ميدارد تا به اين پرسش پاسخ مثبت يا منفي دهيم، مورد بررسي قرار دهيم. آيا براي پرداخت پول تو جيبي توانايي مالي داريم؟ آيا بهدليل آنکه از دست غرزدنهاي فرزندانمان(بچههاي ديگر پول تو جيبي ميگيرند!) خسته شدهايم، مايليم به آنها پول تو جيبي بدهيم؟ چنانچه توان مالي براي پرداخت آن را داشته باشيم اين پول ميتواند فوايد زير را به همراه داشته باشد: - با اين عمل ميتوانيد اهميت و ارزش پول، مفهوم صرفه جويي، اهميت کار کردن، همياري، لذت بردن و مديريت دخل و خرج را به فرزندتان القا کنيد. چنانچه اين مفاهيم از نظرتان مهم باشند، دادن پول تو جيبي به فرزندانتان، روشي براي افزايش اين مهارتها به شمار ميرود. - او را براي دنيايي که در انتظار اوست آماده ميکند. - استقلال بخصوصي کسب ميکند. از چه سني و چه مقدار به او پول دهيم؟ کودک بايد دست کم، شمردن را بلد باشد والا چگونه ميتواند بفهمد که مثلا اگر از 20 تومان، 15 تومان خرج کند، تنها برايش5 تومان باقي ميماند. بنا به تحقيقي که خلاصهاي از آن در زير آمده است، از هر دو کودک بهطور متوسط يک کودک پول تو جيبي دريافت کرده است و با افزايش سن کودک، درصد پول تو جيبي نيز افزايش مييابد. درحاليکه تنها 11درصد بچههاي بين 2 تا 4 سال پول تو جيبي گرفتهاند در عوض، در سنين بين 15 و 17 سال، 75درصد آنان پول دريافت کردهاند. درصد کودکاني که پول تو جيبي دريافت ميکنند: بين 2تا4 سال:11درصد بهطور متوسط 27/4 يورو دريافت ميکنند. بين 5تا7 سال:29 درصد بهطور متوسط 81/3يورو دريافت ميکنند. بين 8تا10 سال:57 درصد بهطور متوسط 28/11 يورو دريافت ميکنند. بين 11تا14 سال:67 درصد بهطور متوسط 46/16 يورو دريافت ميکنند. بين 15تا17 سال: 73درصد بهطور متوسط 33/30 يورو دريافت ميکنند. بين 18تا19 سال:64درصد بهطور متوسط 07/51 يورو دريافت ميکنند. هرچه بچهها کوچکتر باشند، والدين بيشتر ترجيح ميدهند به جاي آنکه بهطور منظم مثلا بهصورت ماهانه به آنها پول بدهند، بهصورت خرد خرد به آنها پول دهند. بيشک از اين طريق بهتر ميتوانند ببيند پول در چه راهي مصرف ميشود. با اينحال، هر چه کودک بزرگتر شود، اين مسئله نظم بيشتري بهخود ميگيرد. به عبارتي ديگر، بهصورت هفتگي يا ماهانه به او پول تو جيبي ميدهيم. جالب است بدانيد که دخترها از نظر سني کمي زودتر از پسرها پول تو جيبي ميگرفتند اما بعد از 18 سالگي، پسرها مبلغ بيشتري در اختيار داشتند. چگونه فرزندانمان پول تو جيبي خود را خرج کنند؟ الزاما خوشايند نيست که بخواهيم مستبدانه مخارج فرزندانمان را اداره کنيم. آنها بايد خودشان تجربه کنند. حتي اگر روز اول همه پولهايشان را صرف چيزهاي به درد نخور کنند، خودشان افسوس خواهند خورد اما اين عمل سازنده است. بايد بچهها را آزاد بگذاريم تا هر کاري که ميخواهند با پول تو جيبيشان بکنند؛ از طرفي هيچچيز مانع نميشود که والدين به آنها ياد دهند پساندازشان را خرج کنند، به آنان بياموزند چگونه قدر چيزها را بدانند، جلوي خود را بگيرند و خريدي را به تعويق اندازند و ميزان دخل و خرجشان را رعايت کنند. چند توصيه 1.منتظر بمانيد تا فرزندتان به پختگي لازم برسد. اگر شمردن بلد نباشد، دادن پول توجيبي به او هيچ فايدهاي ندارد. چون قادر نيست به هنگام پول گرفتن و يا خريد کردن، جمع و تفريق کند. 2. از همان ابتدا همه چيز را مشخص کنيد. شما متعهد ميشويد که هر هفته و يا هرماه به او پول بپردازيد اما در عوض از اينکه از او بخواهيد پولش را در راه درست مصرف کند نهراسيد. ميتوانيد بپذيريد که گاه فرزندتان چيزهاي به درد نخور و يا چيزهاي بيخودي که همه نوجوانان عاشقش هستند را خريداري کند، درصورتيکه او هم تلاش کند براي خريد چيزهاي مفيدتر پول کنار بگذارد. روي هم رفته، چنانچه بخواهد مدام پولش را هدر دهد و يا چيزهاي خطرناکي چون سيگار، چاقوي جيبي و الکل بخرد مخالفت کنيد و پول تو جيبياش را به تعويق اندازيد. از اين به بعد است که او بايد بفهمد که اجازه ندارد هر کاري که بخواهد با پولش انجام دهد. در عوض، چنانچه نظر شما را در اين مورد بخواهد، تنها راه براي نشان دادن راه و چاه به او و اينکه ياد بگيرد پولش را بهتر خرج کند، اين است که نسبت به انتخابهايش با او مدارا کنيد. 3. در ازاي کمک کردن در کارهاي خانه و يا کسب نمرات بالا در کلاس و امتحانات از پولدادن به او خودداري کنيد. او بايد ياد بگيرد که براي خودش کار ميکند نه براي پول. همچنين پول نبايد به وسيلهاي براي تهديد و خط و نشان کشيدن بين شما و فرزندتان تبديل شود؛«اگر اتاقت را مرتب نکني، پول تو جيبيات را قطع ميکنم.» 4.هدف از دادن پول تو جيبي به فرزندان قبل از هر چيز آن است که به او مديريت دخل وخرج و اهميت و ارزش چيزها را بياموزيد. چنانچه فرزندتان زودتر از موعد مقرر پول تو جيبياش را خرج کند و بخواهد جلوتر آنرا از شما بگيرد، (مطمئنا يک روز اينکار را انجام خواهد داد)، ابتدا به او نرمش نشان دهيد، به او کمک کنيد تا متوجه اشتباهش شود اما عادت نکنيد هميشه او را از بحران مالي نجات دهيد. در اين صورت پول تو جيبي جنبه آموزشي خود را از دست ميدهد. 5.همچنين به او نگوييد با پولش چه کار کند، بگذاريد خودش تجربه کند و هر چه که ميخواهد بخرد، حتي چيزهاي بيفايده، بهخصوص آنکه پول نبايد منشأ درگيري ميان شما و فرزندتان شود. بايد قوانين مشخصي در مورد آن برقرار کنيد. 6.از مداخله کردن در خريدهايش و تهديد و خط ونشان کشيدن سر پول خودداري کنيد. 7.بنا به سنش به او پول تولجيبي بدهيد و با افزايش سن، به مبلغ پرداختي بيفزاييد. 8.بنا به نيازهاي واقعياش به او پول دهيد. در حقيقت پول زياد به هيچ دردي نميخورد. با اين عمل شانس تجربه کردن خواستن و انتظار چيزي که در حسرت آن به سر ميبرد را از او ميگيريد. 9.در مورد پول آزادانه صحبت کنيد، بهخصوص آنکه صحبت از پول نبايد موضوع ممنوعي باشد. مثلا چنانچه ميخواهد پول تو جيبياش زياد شود، بايد در مورد نيازهايش با او گفتوگو کنيد. اگر فرزندتان پول تو جيبي نخواهداين امر اغلب به معناي ترس از بزرگ شدن و عدماعتماد به نفس است. درخواست از مامان و بابا خيلي آسانتر است تا اينکه زير بار مسئوليت برود! بهترين کار آن است که درصورت امکان روي اين مسئله تاکيد کنيد و ارزش او را بالا ببريد. بايد به او نشان دهيد به کاري که ميکند و يا شروع به انجام آن کرده است، افتخار ميکنيد. از تصميمگيري به جاي او خودداري کنيد. بر عکس بگذاريد خودش تصميم بگيرد حتي اگر گاه اشتباه کند.