دختر 3 ساله ام بسیار هیجانی و حراف است!
خراسان/ دو دختر 3 و 6 ساله دارم. دختر کوچکم بسيار هيجاني و زورگو و حراف است. گاهي اوقات از شدت عصبانيت او را تنبيه بدني مي کنيم. امان من و پدرش را بريده است. چه کنيم؟ در دنياي امروز فرزند پروري يکي از کارهاي پر دغدغه و پر مسئوليت است که بخش قابل توجهي از انرژي خانواده ها و به خصوص مادران را به خود اختصاص مي دهد. کودک بدون مسئله وجود ندارد و در تمام خانواده ها، تعارضاتي در زمينه تربيت فرزندان بين زوج ها يا بين والدين و کودکان به وجود مي آيد. نکته مهم نحوه شايسته و کارآمد حل اين تعارضات است. در اين بين بايد دانست که داشتن دو کودک با اختلاف سني کم که هر کدام نيازهاي متفاوتي دارند و تلاش براي مديريت روابط مي تواند گاه بسيار چالش برانگيز باشد. با اين حال توصيه هايي به شما داريم. فرزندان تان را با هم مقايسه نکنيد يکي از تله هايي که معمولا والدين در آن گرفتار مي شوند، مقايسه فرزندشان با کودک ديگر يا مقايسه فرزندانشان با هم است. زماني که شما با اختلاف چند سال به خصوص اگر فاصله سني کم باشد، صاحب فرزند ديگري مي شويد، هنوز خاطرات کودکي فرزند بزرگ تر در ذهن شما زنده است و در بسياري از مواقع ممکن است ناخواسته فرزند کوچک تر را با فرزند بزرگ ترتان مقايسه کنيد و اگر از بد شانسي کودک دوم، فرزند اولتان کودک آرامي بوده باشد آن وقت هر شيطنت يا هيجان دومي بسيار به چشم مي آيد. پس در اولين قدم مطمئن شويد که فرزندانتان را به عنوان دو فرد مجزا که هر کدام شخصيت خاص خود را دارد، پذيرفته ايد. اين تفاوت ها مي تواند در خلق، هيجان، اشتها، ميزان خواب، صبوري، قدرت کلام، علاقه به نوازش و ... باشد. زماني که بتوانيم تفاوت هاي فرزندانمان را بپذيريم، متوجه اين واقعيت مي شويم که با وجود اين که هر دو فرزندان شما هستند ولي به دليل تفاوت هايي که دارند، نيازهايشان متفاوت است پس نحوه برخورد با هر کدام بايد مطابق با نيازهاي او باشد. به طور مثال اگر فرزند دوم شما نياز بيشتري به صحبت کردن دارد تا بتواند هيجاناتش را تخليه کند، پس شما هم بايد وقت بيشتري به عنوان يک شنونده فعال براي او بگذاريد. کودک تان نيازهاي برآورده نشده اي ندارد همان طور که گفته شد هر کودک با خلق و خو و مزاج خاص خود به دنيا مي آيد. براي همين بعضي از کودکان از همان زمان تولد خوش خلق تر يا آرام تر هستند و بعضي نه. در ابتدا نوزادان تنها از راه گريه ارتباط برقرار مي کنند. هر زمان نيازي دارند، گريه مي کنند و مادر کم کم قادر به تشخيص نياز کودک از نوع گريه او مي شود. هرچه کودک بزرگ تر شود، نياز به ابزارهاي کارآمدتري براي ايجاد ارتباط جهت برطرف کردن نيازهاي خود دارد. اين ابزارها را مراقبان کودک به او آموزش مي دهند. به نظر مي رسد که کودک شما ابزارهاي لازم براي درست ارتباط برقرار کردن را فرانگرفته است. خوب است که در دوره هاي فرزندپروري شرکت کنيد تا مهارت هايتان افزايش پيدا کند. کودک تان به دنبال جلب توجه است در سنين ابتدايي نيازهاي کودکان بسيار ساده است و رفته رفته با بزرگ تر شدن، نيازهاي آن ها نيز پيچيده مي شود. دو تا سه سالگي سن من گفتن و لجبازي هاي کودکانه است. کودک در اين سن از کلمه «نه» زياد استفاده مي کند و مايل است کارها را به تنهايي امتحان کند. آشنايي با روند رشد و نيازهاي هر سن به مادر کمک شاياني در جهت تطابق با نيازهاي فرزندش مي کند. کودکان زماني که نمي توانند نيازهايشان را برآورده کنند، دست به رفتارهايي در جهت جلب توجه شما مي زنند. تنبيه بدني شما را به خواسته تان نمي رساند به طور کلي اگر مايل هستيد که رفتاري در کودک تان خاموش شود، با توجه به سن کودک تان توصيه مي شود که آن رفتار را ناديده بگيريد تا حذف شود. دعوا کردن يا تنبيه بدني شما را به خواسته تان نخواهد رساند زيرا کودکان متوجه اثر بد رفتار خود نيستند و زماني که شما از سر بي حوصلگي يا استيصال کودک خود را تنبيه کلامي يا تنبيه بدني مي کنيد، او نه تنها متوجه خطاي خود نمي شود بلکه بيشتر گيج و عصباني تر مي شود. نويسنده : ريحانه نوذريان | کارشناس ارشد روان شناسي و واقعيت درمانگر