چگونه دوقلوهای پسر روی خواهر دوقلوهای خود تاثیر میگذارند؟
زوميت/ براساس نتايج يک مطالعهي جامع، احتمال فارغالتحصيل شدن از دبيرستان يا دانشگاه در زناني که در دوران جنيني همراهبا برادر دوقلوي خود در رحم مادر رشد کردهاند، درمقايسهبا زناني دوقلويي که همراهبا خواهر دوقولي خود در رحم مادر بودهاند، کمتر است اما اين مسئله به اين جا ختم نميشود. علاوهبر احتمال کمتر فارغالتحصيل شدن، احتمال ازدواج و نيز توانايي وارد شدن آنها به فضاي کار پايينتر است و علاوهبر اينها، اين دسته از افراد نرخ باروري پايينتري دارند و فرزندان کمتري به دنيا ميآورند. حداقل اين همان چيزي است که ارقام براساس اطلاعات افراد دوقلوي متولد شده در کشور نروژ درفاصلهي سالهاي ۱۹۷۸-۱۹۶۷ نشان ميدهند. اين دادهها در مجموع شامل ۷۲۸٫۸۴۲ تولد بوده که از اين ميان، ۱۳٫۸۰۰ مورد دوقلو بودهاند. اين نتايج پس از تصحيح دادهها براي عواملي نظير ماه و سال تولد، تحصيلات مادر و سن مادر در زمان تولد و وزن تولد نوزاد حاصل شده است. اگرچه تجربهي دختران دوقلوي متولد شده در کشورها و زمانهاي مختلف ممکن است متفاوت باشد، اما با اين وجود اين دادهها بهشدت اين فرضيه را حمايت ميکنند که اشتراک رحم با برادر ميتواند اثرات ماندگار و مضري روي دختران داشته باشد. کرستوف کاربووينک از دانشگاه شمال غربي ميگويد: هيچ کس تاکنون نتوانسته بود در چنين مطالعهي جامعي اين موضوع را مورد مطالعه قرار دهد که چگونه دوقلوهاي نر روي خواهر دوقلوهاي خود تاثير ميگذارند. اين نخستين مطالعهاي است که اين افراد را براي بيش از ۳۰ سال و از تولد تا زمان رفتن به مدرسه و بزرگسالي مورد بررسي قرار داده است تا نشان دهد که قرار گرفتن در رحم همراهبا يک دوقلوي نر، پيامدهاي مهمي در ارتباط با فارع التحصيل شدن از مدرسه، دستمزد و نرخ باروري خواهر دوقلو دارد. پژوهشگران براي جدا کردن اينکه آيا اين تغييرات در زندگي دختران ناشي از طبيعت (قرار گرفتن درمعرض تستوسترون جنيني حاصل از برادر دوقلو) يا اثرات پرورشي (تاثيرمعاشرت با دوقلوي نر) است، دادهها را فيلتر کردند. هنگامي که آنها اين گروه را جدا کردند (فقط دختراني را که برادر آنها طي مدت کوتاهي پس از تولد از دنيا رفته بود، درنظر گرفتند)، مجددا همان نتايج بهدست آمد. بهعبارت ديگر، حتي وقتي دخترها نه بهعنوان يک دوقلو بلکه بهعنوان يک فرزند تک پرورش مييافتند، چشمانداز زندگي آنها ازلحاظ موفقيت و اندازهي خانواده هنوز بهطور منفي تحتتاثير قرار ميگرفت. در ارزيابي پژوهشگران، اين بدان معنا است که فرضيهي انتقال تستروسترون بين دوقلوها حقيقي است و احتمالا روي يک بخش کوچک ولي درحال رشدي از جامعهي جنس ماده در سرتاسر جهان تاثير ميگذارد. امروزه بهعلت انجام بيشتر عمل لقاح مصنوعي (IVF) در جهان، شمار افراد دوقلويي که متولد ميشوند، بيشتر شده است. ايده اين است که اساسا، با قرارگيري در معرض تستوسترون حاصل از برادر دوقلو ازطريق مايع آمنيوتيک يا ازطريق جريان خون مادر، دختران درمعرض تغيير قابل اندازهگيري قرار ميگيرند. ديويد فيليگو يکي از اعضاي اين گروه ميگويد: ما اين مطلب را نشان نميدهيم که مادههاي پرورش يافته در چنين شرايطي بيشتر شبيه مردان هستند. اما يافتههاي ما با اين ايده که مواجههي غيرفعال با تستوسترون پيش از تولد روي تحصيلات، کار و باروري دوقلوي دختر اثر ميگذارد، تطابق دارند. اين يک روند قابلتوجه و نگرانکننده است و در عين حال اين يک اثر يک طرفه است. بهنظر ميرسد که پسراني که با خواهر دوقلوي خود در رحم مادر پرورش مييابند، هيچ نوع تاثير ماندگاري را تجربه نميکنند. نويسندگان در مقالهي خود نوشتند: ما متوجه شديم که مرداني که همراهبا يک خواهر دوقلو در رحم مادر پرورش مييابند، درمقايسه با مرداني که همراهبا برادر دوقلوي خود رشد ميکنند، از نظر پيشرفت در مراحل مختلف زندگي تفاوتي ندارند. جنس ماده نسبت به جنس نر داراي سطوح پايهاي تستوسترون بسيار پايينتري است و بنابراين مواجههي غيرفعال با تستوسترون دوقلوي نر موجب ميشود که ميزان مواجههي جنس ماده با اين هورمون بيشتر شود. سؤالهاي زيادي وجود دارد و ما از جوابها آنها فاصله داريم اما اين مسئله تا حدي که پژوهشگران آن را شناسايي کردهاند، بحراني است. آنچه اين جا اتفاق ميافتد چيزي اسرارآميز است و کسي نميگويد که اثرات معاشرت وجود ندارند: يک مطالعه که اخيرا منتشر شد، نشان ميداد که در آمريکا ميزان درآمد زناني که يک برادر جوانتر هستند، کمتر است.