برادرم به من، مادر و خواهرم بی احترامی میکند
خراسان/ دختري 15 ساله هستم و برادري 23 ساله و خواهري 17 ساله دارم. برادرم به من، مادرم و خواهرم حرفهاي خيلي بدي ميزند و مدام پرخاشگري ميکند به خصوص به من، با اينکه کاري به او ندارم و بياحترامي هم نميکنم. مخاطب گرامي، خويشتن داري شما در برابر اهانتهاي برادر و حفظ احترام وي قابل تحسين است ولي نداشتن اطلاعات از موقعيت تحصيلي، اجتماعي و روحي برادرتان پاسخ گويي را مشکل ميسازد. از طرفي هم اهانت مستمر يک عضو خانواده به افراد درجه يک، ضمن آسيب به روابط بين اعضاي خانواده به شکلگيري احساس ناامني و نارضايتي همه اعضا ميانجامد. بنابراين براي حل موضوع پرخاشگري برادرتان بايد همه اعضاي خانوادهتان دنبال علت اين رفتار آسيب زا باشند و به حذف زمينههاي پرخاشگري و در نهايت حل مسئله اهتمام ورزند. موضوع پرخاشگري را از چند منظر ميتوان مورد توجه قرار داد که در ادامه مطلب تلاش ميکنم تا توصيههايي به شما براي حل مشکلتان داشته باشم. شايد احساس شکست ميکند! عامل اصلي پرخاشگري افراد ميتواند شکست و ناکامي يا احساس ناکامي باشد و فرد پرخاشگر بيشتر خشم خود را روي نزديکترين افراد خود مثل همسر، مادر و خواهر تخليه مي کند و در منظر عموم نه تنها پرخاشگر شناخته نميشود بلکه آرام و منطقي هم جلوه خواهد کرد. حل اينگونه پرخاشگري نيازمند توجه به موانع سر راه فرد است که به او کمک شود تا اهداف منطقي برگزيند يا با موانع سازگار شود و بيشتر احساس توانمندي کند و از درماندگي فاصله بگيرد. تسليم پرخاشگري برادرتان نشويد گاهي علت تشويق فرد به تداوم پرخاشگري نوع برخورد اطرافيان اوست. وقتي شما مخاطب گرامي و مادر و خواهرتان شخصيتهاي منفعلي باشيد و تسليم پرخاشگري و زورگويي وي قرار گيريد و ناتوان در ابراز وجود باشيد و با سکوت مداوم و حتي حق دادن به وي که اشکال ندارد پرخاشگري کند، ادامه زندگي بدهيد، در اين شرايط عملا فرد تشويق به پرخاشگري و حتي باجخواهي ميشود. البته واضح است توصيه نميشود که شما هم مثل برادر، پرخاشگري متقابل داشته باشيد چون پرخاشگري تجاوز به حقوق ديگران است ولي توصيه هم نميشود منفعل، تسليم و درمانده باشيد. بنابراين لازم است همه افراد خانواده از مهارت جرئت مندي و ابراز وجود برخوردار باشند. بگذاريد کمي بيشتر درباره اين مهارت صحبت کنم. فرد جرئت مند شخصيتي است که از نظر رواني طبيعي بوده و نه به حقوق ديگران تجاوز مي کند و نه اجازه تجاوز به حقوق خود را به ديگران ميدهد. اگر جرئت مند نباشيم در برابر شخص پرخاشگر يک رابطه(قلدر_قرباني) شکل ميگيرد که فرد قرباني مرتب درون ريزي دارد و با تداوم اين شرايط ميتواند، زمينه افسردگي و حتي بيماريهاي رواني و جسمي فراهم شود. شايد پرخاشگرياش نشانه اعتراض است از منظر سوم شايد ناخودآگاه يک ائتلاف بين شما، خواهر و مادر شکل گرفته و برادر احساس ترد شدن از جمع شما مي کند و با توهين و اهانت دارد به ترد شدنش از جمع شما اعتراض ميکند. متحد شدن چند عضو خانواده باعث شکاف بين شما و برادر شده و وي از وضع موجود رنجيده خاطر و به اين علت واکنش منفي دارد. موفقيت يک خانواده ارتباط مستقيم به نوع روابط بين اعضا دارد که بايد همه شما در نوع روابط خود با برادر بازنگري و تجديد نظر کنيد. برادري را که آغاز جواني را تجربه ميکند و احتمالا فرزند ارشد است، بيشتر در جمع خود بپذيريد و احترام بگذاريد تا در او احساس مسئوليت به امنيت خواهران شکل بگيرد و اين ماجراي تلخ خاتمه يابد. پس زمينههاي پرخاشگري برادر را با نگاه سيستمي مورد کنکاش و ارزيابي قرار دهيد و همه به جايگاه برادر و احترام به آن و پذيرش بيشتر وي در کانون خانواده احترام بگذاريد چراکه ميتواند کارساز و مشکل گشا باشد. نويسنده : عبدالحسين ترابيان | کارشناس ارشد روانشناسي