با کودکی که کلمات زشت به کار میبرد چگونه رفتار کنیم؟
تبيان/ در صورتي که والدين نسبت به استفاده از کلمات زشت فرزندان خود حساس شده و آنها را تهديد يا تنبيه کنند، کودک از اين موضوع سوءاستفاده کرده و بهويژه در مکانهايي که والدين ميخواهند کودکشان حفظ آبرو کند، اين کلمات را به کار خواهند برد. کودکان معمولا کلمات زشت يا ناسزا را از والدين خود، اطرافيان، کودکان همسنوسال در مهدکودکها يا همبازيهاي خود شنيده و در رفتار و گفتار خود آن را پياده ميکنند. از اين رو درصورتيکه کودک کلمات زشت را از والدين و اقوام درجهيک خود فراگرفته، حتما اطرافيان بايد در الگوي رفتاري خود تجديدنظر کنند و مراقب بحث و گفتوگوي خود بهويژه در زمان دعواي خانوادگي باشند. اما بهطورکلي در صورتيکه کودک زير ٦سال کلمات زشتي را شنيده و تکرار کند، والدين بدون عصبانيت و حساس شدن در آن کلمه بهراحتي بايد از کنار اين موضوع بگذرند که در اين حالت کودک آن کلمه زشت را از خاطر خواهد برد. بايد پذيرفت کودکان زير ٦سال اين کلمات زشت را خلق نکرده و حتي در بسياري از موارد مفهوم اين کلمات را نميدانند، بنابراين عکسالعمل والدين ميتواند منجر به ماندگاري يا کمرنگ شدن اين کلمات در ذهن کودک شود. اما در مورد کودک بالاي ٦سال بايد گفت اين کودکان مفهوم کلمات زشت را ميدانند بنابراين بايد والدين علاوه بر تغيير در الگوي رفتاري خود با فرزندان خود صحبت کنند و مفهوم کلمات را براي آنها توضيح دهند. در اين شرايط اقوام درجهيک و والدين بايد هماهنگ با هم برخورد مناسبي نشان دهند، يعني روشي مشابه والدين را انتخاب کنند. بايد به کودک فهماند که اين الفاظ نامناسب است و نبايد از آنها استفاده کند. اگر با وجود تذکرات رفتار تکرار شد بايد از روشهاي تنبيهي استفاده کرد. منظور از تنبيه، محروميت است؛ مثلا والدين وقتي کودک حرفي نامناسب زد، به ازاي هرسال سن کودک يک دقيقه او را به اتاق ديگري بفرستند و نيم ساعت بعد از پايان محروميت به او بيتوجهي کنند و نارضايتي خود را اعلام کنند يا اسباببازي موردعلاقهاش را براي چند ساعت از کودک بگيرند و بعد از آن بدون آنکه کودک متوجه شود، به اتاقش بفرستند يا مثلا از بردن کودک به پارک يا جايي که دوست دارد، خودداري کنند. همچنين تا جايي که امکان دارد اجازه ندهيد فرزندتان در مجاورت موقعيتهايي قرار بگيرد که فحاشي در آن هست. شما ميتوانيد از اطرافيان خود کمک بگيريد تا در برابر فحاشي کودکتان رفتار مشابه شما داشته باشند تا فرزندتان به زشت بودن رفتار خود پي ببرد. در زمان فحاشي کودک نيز اين عبارات را بايد به کار ببريد: ميدانم که از رفتار دوستت عصباني هستي، اما ناسزا گفتن کار درستي نيست. اگر عصباني هستي، نفس عميقي بکش و بدون اينکه از الفاظ نامناسب استفاده کني به کمک الفاظ درست و مناسب مشکلت را بيان کن. ناسزا گفتن شخصيت تو را خراب ميکند. اگر ميخواهي به دوستانت نشان بدهي از آنها برتري، بايد با آنها موقر و باادب صحبت کني.