خراسان/ هميشه بين کودک و والدينش درگيريهايي درباره اتفاقات عادي و ضروري زندگي مثل زمان خواب، وقت حمام، خريد رفتن، لباس پوشيدن و ... وجود دارد؛ حالا وقتي صحبت منطقي فايدهاي ندارد، کودک خردسال کاري را که والدينش از او ميخواهند، انجام نميدهد و والدين بيشتر وقتها مجبور به باج دادن ميشوند که اگر به درستي مديريت نشود، تبديل به يک تهديد تربيتي ميشود. به گزارش باشگاه خبرنگاران، «علي محتشمي» متخصص کودکان در اين باره نکاتي را ميگويد که در ادامه آنها را ميخوانيد.
صبوري در کودکان سالها طول ميکشد
هرچند که والدين مخالف رشوه دادن به کودک هستند و دوست دارند بچهها حس همکاري داشته باشند و ياد بگيرند که حرف منطقي والدينشان را گوش دهند اما واقعيت اين است که سالها طول ميکشد تا کودک ياد بگيرد صبور باشد و با والدينش همکاري کند. تا زماني که کودک به حرف والدينش گوش ندهد، باج دادن فايده خود را دارد و والدين متوجه هستند که باج دادن معمولي ميتواند گاهي مشوق خوبي براي انجام شدن يک کار باشد. البته بايد دقت کرد که باج دادن نبايد هميشگي باشد، چون در اين صورت کودک هميشه منتظر پاداش گرفتن ميماند. مثلا وقتي در يک فروشگاه يا مکان عمومي هستيد، شما ميتوانيد با خريد يک خوراکي از بد اخلاقي کودک جلوگيري کنيد تا زمان خريد با آرامش طي شود. بعدش هم شايد نگران اين باشيد که در مراجعات بعد به فروشگاه ممکن است مجبور باشيد به کودک باج دهيد اما اين توقع کمتر پيش خواهد آمد چون کودک ميتواند سازگاري و تا حدي ناسازگاري را قبول کند.
آيا باج دادن به کودک کار درستي است؟
بنابراين اگر در دفعات قبل به کودک رشوه داديد تا به فروشگاه بيايد اما دوست نداريد، اين هفته اين کار را تکرار نکنيد و به او بگوييد «دفعه قبل برات بيسکويت خريدم اما اين بار نميتونم برات خوراکي بخرم» و اگر لازم شد در فروشگاه اين جمله را يادآوري و حواس او را به موضوع ديگري جلب کنيد. اگر شما در برخوردتان قاطع باشيد و گاهي پاداشها و توافقهايي برايش در نظر بگيريد، کودک هم معمولا همکاري ميکند.
بازار