تربیت کودک پسر سختتر است یا دختر؟
خراسان/ اين پرسش که تربيت و نگهداري از کدام جنس (دختر يا پسر) براي والدين سختتر خواهد بود، همواره يکي از چالشيترين بحثهاي ممکن است و براي پاسخ به آن بايد فاکتورهاي متفاوتي را مد نظر داشت که در ادامه شماري از آنها را بررسي خواهيم کرد. به گزارش عصرايران، براي آن که بتوان به اين سوال پاسخ درستتري داد، سطح دشواري را به صورت موضوعي بررسي خواهيم کرد. انضباط کدام يک سختتر است؟ پسر چرا اينطور به نظر ميرسد که پسر بچهها توجه کمتري در مقايسه با دختر بچهها به صحبتهاي والدين خود دارند؟ شايد متعجب شويد، اما علت، اين است که توجه پسرها کمتر است و کودکان دختر بهتر از پسرها ميشنوند! شنوايي دختر بچهها به گفتارهايي که لحني تبعيض آميز دارند، بسيار حساستر است و مراکز کلامي مغز آنها نيز سريعتر از پسر بچهها رشد ميکند. اين موضوع بدين معناست که کودکان دختر ميتوانند واکنش بهتري به دستورات تربيتي و انضباطي مانند «آن کار را انجام نده» يا «حواست به صحبتهايت باشد»، نشان دهند. به همين دليل است که توصيه ميشود، روشهاي تربيتي مورد استفاده والدين، درخصوص کودکان پسر مقداري صريحتر باشد. امنيت و سلامت بدني کدام يک سختتر است؟ پسر تمايل شديد به مشارکت در بازيهايي که نيازمند فعاليت فيزيکي هستند يا حتي کشتي گرفتن پسر بچهها با هم درست پس از صرف شام، براي والديني که کودک پسر دارند بسيار آشناست. به باور روان شناسان کودک، پسر بچهها شخصيتي غير قابل کنترل و بي قانون دارند. همين ويژگي سبب ميشود والدين براي تربيت صحيح آنها نيازمند صرف زمان و انرژي بسيار بيشتري باشند. خطر پذيري و انجام حرکات خطرناک، مراکز احساس لذت در مغز پسرها را فعال ميکند که اين مورد نيز خود دليلي محکم براي توجه دقيقتر به حرکات و انتخابهاي يک کودک پسر خواهد بود. پسر بچهها به صورت غريزي و در قالب بخشي از روند تکامل خود، هويتهايي خطرپذير را به نمايش ميگذارند و بهتر است که والدين اين احساس را در آنها کنترل کنند. در مقابل، دختر بچهها چندان خطرپذير نيستند و نيازمند تشويق بيشتر براي پذيرش خطر خواهند بود. برقراري ارتباط کدام يک سختتر است؟ هر دو از همان ابتداي تولد، دختر بچهها علاقه بيشتري به برقراري ارتباط با رنگها و اجسام محيط پيرامون خود دارند. اين موضوع در خصوص حالات مختلف چهره والدين و اطرافيان نيز صدق ميکند. اين در حالي است که يک پسر بچه توجه بهتري به حرکات خواهد داشت. اين تفاوتها را در نقاشيهاي آنها نيز ميتوان به خوبي مشاهده کرد. براي مثال کودک دختر تمايل بيشتري به استفاده از رنگهاي متنوع در نقاشيهاي خود دارد. در مقابل کودک پسر، اجسامي را نقاشي ميکند که قابليت حرکت دارند مانند خودرو و چندان هم بر رنگ آميزي تمرکز نخواهد داشت. در واقع دخترها شخصيتگرا و پسرها عملگرا هستند. بدين ترتيب کودکان دختر ارتباط بهتري با عملکردهاي احساسي، تشخيص حالات چهره و لحن صدا برقرار ميکنند. اين ويژگيها تاييدي بر تاخير يادگيري مکالمه در پسر بچهها خواهد بود. آنها در ابتدا، دايره واژگان محدودتري دارند و با دشواري بيشتري قادر به برقراري ارتباط ميان عواطف و کلمات هستند و ديرتر از دختر بچهها حرف زدن را شروع ميکنند. در ضمن مدت زمان ايجاد ارتباط چشمي از جانب پسر بچهها کمتر از کودکان دختر است و به همين علت ممکن است والدين تصور کنند فرزند آنها دچار مشکل است، اما بايد بدانيم اين مسئلهاي کاملا طبيعي است و ناشي از تفاوتهاي ذهني ميان دو جنس زن و مرد است. اعتماد به نفس کدام يک سختتر است؟ دختر توسعه يک تصوير ذهني سالم براي هر کودکي از اهميت زيادي برخوردار است. به گفته دانشمندان، از آن جايي که جنس مونث بيش از جنس مذکر مردم گراست (موضوع بحث تاييد يا نفي اين جمله نيست، بلکه تنها به باورهاي رايج جامعه اشاره ميشود)، اعتماد به نفس پايينتر و امنيت رواني کمتري را نيز تجربه ميکند. يک رواندرمانگر خانواده از آلمان و نويسنده کتاب، اين مسئله را به گونهاي جالب توضيح داده است: «فشارهاي فرهنگي در جوامع کنوني سبب انزواي هرچه بيشتر خانمها شده است. در واقع از جنس مونث انتظار ميرود نيازها و خواستههاي ديگران را به اولويتهاي خود ترجيح دهد و تا حد امکان در جايگاه شخص تقاضا کننده قرار نگيرد. اين روند مخرب پس از مدتي کوتاه و حتي در دختر بچهها تبديل به واکنشي خودکار ميشود و ناخودآگاه اعتماد به نفس را از بين ميبرد.» درس خواندن کدام يک سختتر است؟ اغلب پسر اگر بخواهيم نگاهي به عملکرد کودکان دختر و پسر در محيط مدرسه داشته باشيم، بايد بگوييم تربيت و پرورش پسر بچهها با چالشهاي بيشتري همراه خواهد بود. قابليتهاي حل مسئله، مديريت خود، دقت، استفاده از مهارتهاي کلامي و همچنين حرکتي در کودک پسر، ديرتر از کودک دختر تکامل مييابند. تنها حيطهاي که ممکن است دختر بچهها در آن ضعيفتر عمل کنند، يادگيري فضايي مانند دانش هندسه است. علت اين موضوع نيز ميتواند عملکرد قسمتهايي از مغز باشد که براي پردازش ادراک فرد از مفاهيم فضايي اختصاص يافتهاند.