سپيده دانايي/ فرض کنيد مشغول صحبت کردن با تلفن هستيد و کودک شما با خوشحالي زياد به سمت شما ميآيد و از شما ميخواهد که نقاشي که تازه کشيده را تماشا کنيد و به او نمره دهيد. بارها به او توضيح دادهايد که زمان صحبت با تلفن مزاحم شما نشود. سعي ميکنيد با حرکات دست و صورت او را متوجه اين قضيه کنيد، ولي بيفايده است. سرانجام گوشي تلفن را قطع کرده و با عصبانيت بر سر کودکتان فرياد ميزنيد.
روشي که ميتواند به شما درحل اين گونه مشکلات کمک کند «بازي دو کار در يک زمان» است.
روش اجراي بازي «دو کار در يک زمان»
اگر کودک شما در سن پيش دبستاني است مي توانيد اين بازي را با کلمات مشابه و متفاوت آغاز کنيد. ميتوانيد از حرکات بدن کمک گرفته و بگوييد: من سرم را تکان ميدهم .حالا پايم را به زمين ميکوبم. آيا در اين دو حالت کارهاي مشابهي انجام دادهام يا متفاوت ؟
منتظر پاسخ کودک خود بمانيد و عکس العمل او بمانيد. در مرحله بعد مثلا سر خود را تکان دهيد و کلمه «انجام ندادم» را اضافه کنيد. يعني به کودک خود بگوييد: من سرم را تکان دادم. ولي من…. را انجام ندادم؟
به کودک خود اجازه دهيد تا جاي خالي را با جملاتي مثل دست زدن تکميل کند يا مثلا سر ميز شام از تفاوت بين نمک و قاشق بگوييد و شباهت و تفاوت آن را با کودک خود بيان کنيد. حالا ميتوانيد به کودک خود توضيح دهيد و بگوييد: من نميتوانم همزمان هم بشينم هم بايستم؟ تو چه کاري را نميتواني همزمان انجام دهي؟ در يک مورد يکي از کودکان جواب داده بود که من نميتوام هم تکاليف مدرسهام را انجام دهم و هم بخوابم.
دفعه بعد که فرزند شما هنگام صحبت با تلفن مزاحم شما شد و اصرار داشت که بايد به حرفش گوش کنيد ميتوانيد به راحتي به او بگوييد:
آيا ميتوانم همزمان هم با تو و هم با تلفن صحبت کنم. کودک شما با يادآوري اين بازي لبخندي ميزند و در ضمن ميتوانيد به او بگوييد که: ميتواني در حين منتظر ماندن به کار متفاوتي فکر کني؟
بديهي است که آموزش اين روش از سوي والدين در قالب بازي به کودکان در سن مدرسه باعث ميشود که آنها از همين ابتدا به تفکر درباره مسائل پيش آمده وادار شوند تا در بزرگسالي انتخابهاي بهتري براي زندگي خود داشته باشند و قدرت صبر و تحمل خود و همچنين تجزيه و تحليل مسائل را ياد بگيرند.
بازار