لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!http://akhr.ir/6019255
۳K
۰
ني ني سايت/ در اين مطلب قصد داريم با کمک فائزه دشتي، کارشناسارشد روانشناسي کودکان پيرامون روشهاي اصولي و درست تنبيه بحث کنيم. توضيحات او را ادامه ميخوانيد؛
قبل از اينکه بخواهيم در مورد راههاي تنبيه کودکان صحبت کنيم بهتر است به اين نکته مهم اشاره کنم که هدف از تنبيه کودک چيست؟ والدين بايد اين سوال را از خود بپرسند و به اين فکر کنند که آيا اصلاح رفتار نادرست کودک هدف آنهاست يا تنبيه صرفا وسيلهاي است که براي فرونشاندن خشم از آن استفاده ميکنند.
گاهي ما کودک را به خاطر اينکه کار اشتباهي کرده تنبيه ميکنيم به عنوان مثال دوستش را کتک زده، وسيلهاي را شکسته و کارهايي مشابه آن. اما گاهي نه به خاطر کار بدي که انجام داده بلکه چون حرف ما را گوش نميدهد، عصباني ميشويم و سر کودک داد ميزنيم يا او را تنبيه ميکنيم و بديهي است که اين کار درست نيست. هدف از تنبيه بايد آگاه کردن کودک از کار زشتي که انجام داده و اصلاح رفتار او باشد، نه چيز ديگري.
نکته ديگري که بايد به آن توجه کرد اين است که آيا کودک ما درکي از تنبيه دارد؟ کودکان گاهي هيچ درکي از تنبيه ندارند و نميدانند چرا والدين اين رفتار را با آنها کردهاند. تنبيه زماني ميتواند به نتيجه مثبتي در تربيت کودک منجر شود که با روش درست اعمال شود چون در غير اين صورت ميتواند باعث آسيب رواني در کودک باشد. بنابراين در ابتدا بايد از خود بپرسيد که آيا شما حد و مرزها را براي کودک مشخص کردهايد و او ميداند که چه کاري درست و انجام چه رفتاري اشتباه است؟
حالا که به اين پرسشها پاسخ داديم، نياز به چند روش درست تنبيهي براي اصلاح رفتار کودک داريم که در اينجا به موارد از آنها اشاره ميکنيم:
از کلام استفاده کنيد
روبهروي کودک بنشينيد و مستقيم در چشمهاي او نگاه کنيد. داد نزنيد، بلکه با صدايي جدي و محکم به او بگوييد کاري را که انجام داده است، دوست نداشتيد. حتما به کار زشت کودک اشاره کنيد نه اينکه خود او را مورد سرزنش و توهين قرار دهيد.
بسيار مهم است که در تنبيه کودکان به کودک ابراز علاقه هم بکنيد تا کودک بداند اين رفتارنادرست باعث نشده که محبت شما به او کم شود. به عنوان مثال با حالت جدي و ناراحت به کودک خود بگوييد: «با اينکه خيلي دوستت دارم ولي اين کارت رو دوست ندارم، تو خيلي بچه خوبي هستي ولي اين کاري که کردي اصلا خوب نيست.» وقتي در حالت تنبيه اين جملات را به کار ميبريم به کودک ميگوييم که ما مشکلي با او نداريم و هميشه در هر شرايطي دوستش داريم ولي به خاطر کار اشتباهش ناراحتيم و بهتر است کودک بداند به خاطر چه موضوعي تنيبه شده.
سعي کنيد اينقدر رابطه عاطفي عميقي با کودک داشته باشيد که لحن سرد و رسمي شما براي کودکتان از هر تنبيهي بدتر باشد. والديني که با کودکانشان بسيار رابطه صميمي دارند وقتي ميخواهند کودک را متوجه رفتار اشتباهشان کنند لحن کلامشان را سرد و رسمي ميکنند. مثلا اگر شما هميشه کودکتان را با عناويني مثل پسرم، علي جان، علي آقا و... خطاب کنيد وقتي خيلي رسمي ميگوييد علي، کودک متوجه ميشود که مادر از دست او ناراحت است که از پيشوند يا پسوند استفاده نکرده.
از سکوت تربيتي استفاده کنيد
سکوت تربيتي بايد متناسب سن کودک انتخاب شود و بيشتر از حد و زمان تحمل او نباشد. معمولا براي اين کار يک جاي مشخص را در نظر ميگيرند که کودک را براي دقايقي در آنجا قرار ميدهند و بعد از توضيح دليل اينکه چرا آنجاست، او را مدت معيني در اين مکان نگه ميدارند.
تعيين زمان را به ازاي سن کودک در نظر ميگيريم، يک کودک 4ساله 4دقيقه بايد در محل مشخص شده بماند، مثلا روي صندلي بنشيند و اگر آن مکان را قبل از تمام شدن زمان در نظر گرفته شده ترک کرد، دوباره او را به سرجايش برگردانيد. گاهي اين عدد را با اضافه کردن عدد يک به سن کودک نيز ميتوان انتخاب کرد. مثلا براي کودک 5ساله، 5+1 يعني 6دقيقه؛ ولي اين زمان را بيشتر از اين طولاني نکنيد.
ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد