چرا بچهها نمیگویند اضطراب دارند، میگویند دلمان درد میکند؟
روزياتو/ اضطراب در کودکان همراه با دلدرد است! عارضهاي که بين بيشتر کودکان رواج دارد. بنا بر تحقيقاتي که انجام شد، ۳۰ درصد از کودکاني که تحت مصاحبه قرار گرفتند، قبل از رسيدن به سن ۱۸ سالگي دچار اختلالات اضطراب و استرس شده بودند و ۸۰ درصد از آنها تحت مداوا قرار نگرفته بودند. دلايل زيادي وجود دارد که اين عارضه رخ ميدهد و يکي از آنها اين است که خانواده تشخيص نميدهند کودکشان دچار اضطراب شده است. مثلا، اضطراب آنها با دلدرد معمولي اشتباه گرفته ميشود و به آن روش درمان ميشود. اميدواريم که شما بتوانيد با کمک علائمي که ذکر ميکنيم تشخيص دهيد که کودکتان دچار اضطراب شده و به آنها کمک کنيد تا با اين عارضه رواني مقابله کنند. ميخواهيم به شما بگوييم که چرا کودکتان وقتي حس اضطراب دارد به شما ميگويد دلدرد يا معدهدرد دارد و نميگويد مضطرب و پريشانحال است. ممکن است کودکان اضطراب داشته باشند اما ندانند که اضطراب چيست کودکان ممکن است وقتي دچار اضطراب ميشوند بگويند دلدرد دارند و واقعا همين حس در بدنشان ايجاد شود زيرا اضطراب يا استرس خودش را به اين شکل نشان ميدهد. اين علائم روشي است که بدن به شما نشان دهد تهديدي وجود دارد که بايد با آن مبارزه کنيد. از آنجا که کودکان در واقع نميفهمند که از نظر عاطفي و رواني چه اتفاقي براي آنها افتاده است، فقط به والدينشان تجربيات فيزيکي يا جسمي خود را که همان دلدرد است منتقل ميکنند. علامتهاي ديگري نيز وجود دارد که به شما نشان ميدهد فرزندتان دچار اضطراب شده است. اين علائم عبارتاند از: کودکان مضطرب معمولا به خودشان سخت ميگيرند. اين بچهها به شدت کمالگرا هستند و اگر فکر کنند کاري را نميتوانند به خوبي انجام دهند، حتما بايد از يکي از والدين بخواهند که آن را برايشان انجام دهد. حتي ممکن است معذرتخواهي کنند يا مدام در پي تاييد شدن يا اطمينان از جانب شما باشند. کودکان مضطرب کمتر گرسنه ميشوند زيرا اضطراب باعث کند شدن هضم و گوارش غذا ميشود. کودکان مضطرب ممکن است احساس خستگي کنند اما به سختي خوابشان ببرد. سردرد، احساس گرما، سختي تنفس، درد در قفسه سينه، سرگيجه و لرز ميتواند علائم حمله اضطرابي و استرسي باشد. کودکان مضطرب ممکن است تحريکپذير و زودرنج شوند، گريه کنند، کج خلق شوند و قهر کنند. کودکان مضطرب دلشان نميخواهد به مدرسه بروند يا با دوستان خود معاشرت کنند. کودکان مضطرب بيقرار هستند و نميتوانند تمرکز حواس داشته باشند. کودکان مضطرب هميشه نگران هستند. آنها سؤالاتي ميپرسند که با «چي ميشه اگه…؟» همراه است و نگران چيزهايي هستند که در آينده رخ خواهد داد. حتي ممکن است آنها ترسهاي خاصي مانند رخ دادن بلاهاي طبيعي احتمالي يا از دست دادن يکي از والدين خود را داشته باشند. کودکان مضطرب خيلي حساس هستند و ميخواهند کارشان را خودشان انجام دهند. آنها بسيار وابسته به اطرافيان هستند و اصلا دلشان نميخواهد تنها بمانند. عواملي که منجر به بروز اضطراب ميشوند بسيار رايج است که کودکان ۶ ماهه تا ۳ ساله اضطراب جدايي از والدين را داشته باشند. آنها معمولا بسيار وابسته به والدين خود هستند، مدام به آنها ميچسبند و هنگام جدا شدن از آنها گريه ميکنند. بنابراين، رفتن به مدرسه يا مهدکودک و ماندن در آنجا براي آنها بسيار سخت است. در کودکاني که تا سنين پيش از دبستان هستند، ترسهاي خاصي شکل ميگيرد؛ مثل ترس از حيوانات، حشرات، بلاياي طبيعي، خون و تاريکي. از ديگر وضعيتهايي که ممکن است اضطراب را کودکان ايجاد کنند، تعاملات اجتماعي است؛ مثل انتقال به مدرسه جديد يا استرس قبل از شروع يک امتحان. آيا تا کنون متوجه هر کدام از اين علائم در کودک خود شدهايد؟ فکر ميکنيد چه جيزي باعث به وجود آمدن اضطراب و استرس در کودک شما شده است؟ معمولا چطور با آن مبارزه ميکنيد يا اضطراب کودک خود را از بين ميبريد؟ خوشحال ميشويم پاسخ خود را در قسمت نظرات با ما و ديگر کاربران به اشتراک بگذاريد.