علل و راهکارهای کاهش پرخاشگری کودکان زیر دو سال
هنر زندگي/ پرخاشگري کودکان زير دو سال براي بسياري از والدين نگرانيهايي را به وجود ميآورد. کودکان زير دو سال در يک دوره حساس رشدي هستند که نيازمند مراقبت و توجه بسيار زياد از جانب والدين ميباشند. سرعت رشد در اين مرحله زياد بوده و نياز به امنيت و ثبات در کودکان بسيار برجسته ميباشد. پرخاشگري کودکان در اين سن حکايت از نيازهاي برآورده نشده آنها دارند. بنابراين والدين دلسوز سعي در شناسايي علل پرخاشگري کودکان خود ميکنند و با يادگيري برخورد صحيح، سعي در رفع مشکل کودک خود دارند. پرخاشگري به معني برون ريزي احساس خشم به شکلي ناسازگارانه ميباشد که در آن فرد به خود، ديگري و يا روابطش آسيب ميزند. پرخاشگري در کودکان زير دو سال پديده اي نادر ميباشد و شايد معناي آن دقيقا همان چيزي نباشد که از پرخاشگري در ذهن بزرگسالان وجود دارد. پرخاشگري کودکان زير دو سال معطوف به برآورده نشدن نيازهايشان بوده و کمتر پيش ميآيد در پي تخريب يا آسيب زدن به ديگران باشند علل بروز پرخاشگري در کودکان زير دو سال کودکان زير دو سال توانايي کلامي محدودي دارند. عموما ميزان توانايي و تسلط زباني براي بيان خواستهها، نيازها و احساسات کودک کفايت نميکند. در واقع کودکان وقتي با موقعيتي روبرو ميشوند که پيچيده است و يا نيازهايشان برآورده نميشود و والدين هم متوجه منظورشان نميشوند، عصباني ميشوند و رفتار پرخاشگرانه بروز ميدهند. گاه برخي رفتارهاي کودک نشانه استثنايي بودن آنهاست که در اين شرايط آموزه ها و تربيت هاي مخصوصي بايد در پيش گرفت. 1. تنشهاي موجود در محيط خانواده تعارضهاي محيطي مثل دعواي پدر و مادر، تنشها و اضطرابهاي والدين به ويژه مادر و ساير مسائلي که تنش را به محيط خانواده ميآورد، به شکل مستقيم يا غير مستقيم کودک را تحريک پذير کرده و ممکن است ميزان رفتار پرخاشگرانه وي افزايش بيابد. براي حل تعارضات خانوادگي بهرهمندي از مشاوره خانواده ميتواند راهگشاي شما باشد. 2. عدم ارضاي نيازهاي کودک بنابراين يکي از علل اصلي پرخاشگري کودکان، برآورده نشدن نيازهاي آنان ميباشد. کودکان نيازهاي گسترده اي دارند. از نياز به تغذيه گرفته تا احساس امنيت، دريافت کردن محبت و توجه والدين، نوازش شدن و در آغوش گرفته شدن. هر کدام از اين نيازها اگر ناديده گرفته شوند، ممکن است زمينه پرخاشگري کودک را فراهم کنند. 3. پرخاشگري کودکان زير دو سال و الگوپذيري از والدين والدين خشن و عصبي الگوهايي براي کودکان خود هستند که اين رفتار را تقليد کنند. والدين نه تنها از طريق الگو شدن بلکه از طريق ژنتيک خود، خشم و پرخاشگري را به کودکانشان منتقل ميکنند. پس قابل انتظار است که والدين پرخاشگر، کودکان پرخاشگر داشته باشند. 4. جلب توجه والدين کودکان با پرخاشگري وسيله اي براي جلب توجه والدين خود پيدا ميکنند. به اين شکل که اگر پرخاشگري نشان دهند، والدين متوجه ميشوند که آنها نيازهايي دارند، در پي آرام کردن آنها بر ميآيند و مواردي از اين دست. ايجاد صميميت بين زوجين و بهبود کيفيت روابط آنها در کاهش مشکلات رفتاري کودکان تأثير بسيار زيادي دارد. نحوه برخورد صحيح با پرخاشگري کودکان زير دو سال همان طور که گفته شد مهمترين علت پرخاشگري کودکان زير دو سال برآورده نشدن نيازهاي آنان ميباشد. پس در صورتيکه از کودکتان پرخاشگري ديديد، فورا سعي در آرام کردن او بکنيد. بسيار مهم است که در طي دو سال اول زندگي به گريهها و نيازهاي کودکتان توجه فوري نشان دهيد، تا از اين طريق کودک احساس امنيت را کسب کند. اگر کودکتان در حال آسيب زدن به کودک ديگري است او را فورا جدا کرده و نگهش داريد تا آرام شود. سپس با کلمات ساده و شمرده شمرده به او توضيح دهيد که اين کارش باعث آسيب ديدن ديگران ميشود. کودکتان را تهديد نکنيد؛ آنها را تمسخر و تحقير نکنيد. کودک شما بسيار کوچک و آسيب پذير است. هرچند کودک در هر سني که باشد با چنين برخوردهايي آسيب ميبيند ولي اثرات اين برخوردها در سنين پايينتر بسيار مخربتر هستند و به نوعي کودک آزاري محسوب ميشوند. نکات مهم در کاهش پرخاشگري کودکان زير دو سال از تنبيه بدني و برخوردهاي فيزيکي خشن با کودکان زير دو سال بپرهيزيد. تنبيه فيزيکي تأثيرات مخربي در روان کودک ايجاد ميکند. اضطرابها و تنشهاي محيطي را به حداقل برسانيد. با اين کار کودک احساس آرامش و امنيت بيشتري ميکند و احتمال پرخاشگري کاهش مييابد. بهترين راه اين است که نيازهاي کودکتان را به قدر کافي و به موقع برطرف کنيد تا کودک دچار تشويش و تحريک پذيري نشود. الگوي خوبي براي کودک خود باشيد. پدر و مادري که پرخاشگري ميکند نميتواند انتظار داشته باشد فرزندش اين کار را نکند. گاهي والدين با وجود رعايت نکات ذکر شده نميتوانند در ارضاي نيازهاي روحي کودکان و کاهش پرخاشگري به طور مؤثر عمل کنند.