ويرگول/ اين مطلب به نکاتي جالبي درباره حال و هواي نامزدي و دوران عقد اشاره کرده و تضادها و مسائلي که گاه رابطه را بهم ميريزد و گاه هويت افراد را تحت تاثير قرار ميدهد، تا حدي که فرد به شکلي نامتعارف و در مدتي کم براي ايجاد صميميت دست به رفتارهايي ميزند که توي ذوق ميزند. البته تيتر اين مطلب کمي بازيگوشانه است اما ريشه در يک واقعيت دارد که صميميت فقط با «مامان» صدا کردن ايجاد نميشود، بخشهايي از مطلب ويرگول را در ادامه آورديم.
دوران عقد مسلما بيش از آنکه دوران خوشحالي، هيجان و جذابيت باشد دوران آشنايي است، آشنايي واقعي. شايد در دوران خواستگاري آشنايي صورت گرفته باشد، اما در دوران عقد دو طرف وارد زندگي يکديگر ميشوند، وارد خانواده و زندگي جديدي که با زندگي مشترک دو نفره کمي تفاوت دارد.
اسمش را ميشود «زندگي با خانواده ها» گذاشت، ازدواج در فرهنگ ايراني ابتدا وصلت خانواده هاست که تاثير به سزايي در زندگي دو نفر دارد؛ بنابراين بايد دختر و پسري که عقد ميکنند و وارد خانوادههاي يکديگر ميشوند هوشمندي به کار ببرند و به قول معروف استراتژي زندگيشان را بر اساس اين دوران پايه ريزي کنند.
در اولين قدم ورود، بايد نسبت به رفتارها، فرهنگ، سنت ها، عقايد و آداب و رسوم و خلاصه همه چيزهايي که ميبينيم ومي شنويم، حساس باشيم چرا که آشنايي با اين مسائل در زندگي مشترک و ارتباط با همسر، کمک کننده است، به دليل آنکه او در دل همين خانواده رشد کرده و بزرگ شده و بر روي او هم اين سبک زندگي اثر گذاشته است.
البته قرار نيست خودمان را شبيه به خانواده همسر کنيم و باب ميل آنان رفتار. اما با اين شناخت ميتوانيم از بسياري از تنشها جلوگيري کنيم، تنشهايي که بعدها ميتواند در رابطه دو نفره زن و شوهري هم اثر بگذارد.
از سوي ديگر همسر (زن يا شوهر) هم ميتواند در ورود همسرش به جمع خانواده اش نقش مهمي داشته باشد، او شناخت خوبي نسسبت به خانواده اش دارد و ميتواند به همسرش و همچنين خانواده اش در شکل گيري يک رابطه درست کمک کند.
موضوع بعدي قرار نيست با خانواده همسر صميمي شويم، يک ارتباط درست و قابل احترام هم کافي است، به هر حال خانوادههاي دختر و پسر تفاوتهايي دارند که گاه سبب اختلاف ميشود بنابراين همين اندازه که بتوانيم اين رابطه را درست مديريت کنيم که نه خانوادهها و نه رابطه دو نفره آسيب ببيند بلکه به کيفيت روابط کمک کند، کافي است.
جمله معروفي وجود دارد که خانواده همسر مثل خانواده خودمه» يا مادرشوهر مثل مادرمه يا عروسم مثل دخترمه. من خيلي با اين عبارات موافق نيستم. هيچ موقع من نخواهم توانست رابطهاي که با مادرم دارم را با مادر شوهرم داشته باشم، البته بايد گفت موضوع احترام و دوست داشتن متفاوته و سر جاي خود.
ولي انتظار يک رابطه فرزند والديني از دو طرف کمي دور از واقعيت است. خودشيريني و شيرين عسل شدن هم معضل ديگر دوران عقد است. بعضي از دخترها و پسرها در اين دوران، خود را شيرين ميکنند و رفتارهايي از خود بروز ميدهند که خواسته يا ناخواسته سبب ميشود عدهاي ديگر از چشم خانواده بيفتند.
همه انسانها خصوصيات مثبت و منفي دارند، نه بايد آن قدر مثبتها را بزرگ کرد که از منفيها غفلت کرد و نه آنقدر منفيها را که مثبتها را نبيني و در يک جمع آن هم خانوادگي مراقب ديگر اعضا هم باشي و از نقاط منفي يا ضعف آنان سوء استفاده نکنيم.
بازار