خراسان/ زنگ خطرهايي وجود دارد که هشدار ميدهد علاقهتان به همسرتان در زندگيمشترک به رسيدگي فوري نياز دارد تا از بين نرود
ازدواج موفق و داشتن يک زندگي رضايتبخش، از اساسيترين وظايفي است که بر عهده هر دختر و پسر جواني است. شکل دادن يک ازدواج موفق از آنجا که امري خطير و مسئوليتي سنگين بر دوش خانوادهها و جوانان است، توصيههاي فراواني درباره آن وجود دارد. جلسات آموزشي متعددي تشکيل ميشود و کتابهاي بسياري در اين زمينه منتشر شده است، اما حتي ازدواجهاي موفق هم ممکن است به دلايل مختلفي با تعارض و مشکل روبهرو شوند. بروز تعارض در روابط انسانها با يکديگر اجتنابناپذير است، آن چه اهميت دارد نحوه مديريت اين تعارضات و حل و فصل آنهاست. يکي از مشکلاتي که ممکن است سلامت ازدواج را تهديد کند، بروز دلزدگي زناشويي(افول عشق در زندگيمشترک) است، اما دلزدگي زناشويي چيست و چطور ميتوان مانع آن شد؟
دلزدگي زناشويي چيست؟
دلزدگي زناشويي حالتي از فرسودگي جسمي، عاطفي و رواني است که زوج ها به دليل توقعات زياد از رابطهشان به آن دچار ميشوند. در چنين شرايطي آنها احساس ميکنند بيشتر از آن چه از رابطه دريافت ميکنند، به رابطه ميبخشند و با در نظر گرفتن جنبههاي مختلف ازدواجشان، در مجموع احساس نبود رضايت و نبود لذت دارند. در اين مطلب قصد داريم به نشانههاي دلزدگي زناشويي بپردازيم، نشانه هايي که حاکي از کمرنگ شدن عشق اوليه در رابطه زوج هاست و نبايد از کنار آنها ساده گذشت. پژوهشگران معتقدند ميتوان از نشانه هاي دلزدگي زناشويي در سه قالب کلي؛ از پا افتادن جسمي، از پا افتادن عاطفي و از پا افتادن رواني نام برد. در اين مطلب مثالهايي از هر کدام از اين عوامل ارائه شده است.
عصبانيت نسبت به ديگران| اين نشانه در قالب از پا افتادن عاطفي جاي ميگيرد. نارضايتي از زندگيمشترک بر ديگر جنبههاي زندگي از جمله ارتباط با اطرافيان تاثيرگذار خواهد بود. گاهي پيش ميآيد زوج ها احساس خشم موجود در رابطه بين خودشان را به ارتباط با ديگران انتقال ميدهند. از اين انتقال ميتوان به عنوان مکانيسم دفاعي جابه جايي ياد کرد؛ زماني که فرد نميتواند خشم خود را به عامل اصلي ايجاد کننده خشم ابراز کند، ابراز اين خشم را بر فردي به غير از آن عامل اصلي جا به جا ميکند. اين فرد اغلب اوقات فرزند است.
انتقاد کردن از خود به علت تحمل درخواستهاي ديگران| در شرايط دلزدگي، يکي از دلايل ناراحتي همسران انجام درخواستهاي ديگران به ويژه همسر، در شرايطي که مايل به انجام آن نيستند، است. از آنجا که اجتناب از انجام درخواستهاي همسر در نظرشان غير ممکن است، شروع به انتقاد از خود ميکنند. اين نشانه از جمله نشانههاي از پا افتادگي عاطفي است.
احساس تحت فشار بودن| همانطور که گفته شد از آنجا که يکي از عوامل ايجاد دلزدگي زوج ها در زندگي مشترک، ناهمخواني بين انتظارات و خواستههاي اوايل ازدواج و قبل از آن با واقعيتهاي زندگي مشترک است، اين امر باعث خواهد شد زوج ها از بودن در چنين زندگي احساس کنند که تحت فشار هستند. اين نشانه هم از نشانههاي از پا افتادن عاطفي است.
عيبجويي، منفيگرايي و تحريکپذيري| به دليل تعارضات زوج ها در زندگي مشترک، گاهي ديده ميشود زن يا شوهر با نگاه کردن به هر پديدهاي جنبههاي منفي آنرا بيرون ميکشند، اين منفيگرايي، آنها را به شخصيتهايي عيبجو تبديل ميکند و آستانه تحريکپذيريشان را پايين ميآورد. اين نشانه از علايم از پا افتادگي رواني است.
خستگي مزمن، دردهاي شکمي و ... | ناراحتي معده، سردردهاي مزمن، کمردرد، کاهش ميل جنسي، پرخوري يا بياشتهايي، خستگي مزمن و ... ، اين نشانهها از نشانههاي از پا افتادن جسمي هستند.
دلزدگي زوج ها در زندگي مشترک از يکديگر در صورتي که طولاني شده و براي درمان آن اقدامي نشود، ميتواند به علايم جسماني منجر شود. البته بايد توجه داشت وجود اين علايم لزوما نشانه ناراحتيهاي روان شناختي مانند دلزدگي زناشويي نيست و ابتدا بايد دلايل فيزيولوژيک بروز اين علايم توسط پزشک بررسي شوند. در صورت اطمينان از سلامت جسمي، بررسيهاي روان شناختي ضرورت مييابد.
نداشتن اطمينان و اعتماد درباره آينده و در کنار يکديگر بودن| اين احساسات از عوامل متعددي نشئت ميگيرد. مهمترين آن ميتواند نارضايتي زوج ها از شرايط فعليشان باشد. اين نارضايتي باعث خواهد شد هر يک از زوج ها گوشه گيري کنند و خود را به فعاليتهاي تنهايي مشغول کنند. به تنهايي لذت ببرند، با دوستان خود وقت بگذرانند و برنامههاي خود را داشته باشند.
تلاش نکردن براي بهبودي روابط| اغلب ديده ميشود زوج هايي که دلزدگي را تجربه ميکنند، دست از تلاش براي بهبود زندگي بر مي دارند و هر گونه تلاشي را بيهوده ميانگارند. زندگي معنايش را براي آنها از دست داده و تهي شده است. اين نشانه که از مجموعه نشانههاي از پا افتادگي رواني است، ميتواند به اختلالات جديتر رواني براي شخص يا اطرافيان او منجر شود. از اين رو بايد زوج ها در پيشگيري از بروز آن اهتمام بورزند.
نکته مهم
همه علايم گفته شده در بالا ميتواند براي زوج ها و زندگي مشترکشان، پيامدهاي خطرناکتري به دنبال داشته باشد. موارد شديد چنين پيامدهايي خيانت زناشويي يا طلاق است. ما به شما توصيه ميکنيم، در صورتي که اين علايم را حتي به صورت خفيف در رابطه خودتان مشاهده ميکنيد، براي رفع آن و غنيسازي رابطه اقدام کنيد.
نويسنده : مرضيه ديندوست | کارشناسارشد مشاورهخانواده
بازار