اختلاف سنی مناسب والدین با فرزندان
نمناک/ اختلاف سني مناسب بين والدين و فرزندان بر رابطه بين والدين و فرزندان و نحوه تربيت کودک تاثير فراوان مي گذارد و سبب مي شود والدين و فرزندان با يکديگر مانند دوست بوده و رابطه خوبي بين آنها برقرار باشد.
رابطه متناسب بين والدين و فرزندان بر بسياري از زمينه هاي زندگي اثر گذار است و جواناني که رابطه عاطفي مناسبي با والدين ندارند دچار مشکلات زيادي مانند اختلالات شخصيت، اعتياد به مواد مخدر، فرار از مدرسه و خودکشي مي شوند.
وجود اختلاف سني کم بين والدين و فرزندان و اختلاف سني زياد بين آنها هر دو مشکل ساز است. در اين بخش از سبک زندگي نمناکاختلاف سني مناسب بين والدين و فرزندان را بيان کرده و مشکلاتي که اختلاف سني زياد و کم بين والدين و فرزندان ايجاد مي شود را بررسي خواهيم نمود.
اختلاف سني والدين با فرزندان چند سال بايد باشد؟
بچه دار شدن در هر سن وسالي مزايا و معايب خاص خودش را دارد فرزند آوري در اوايل 20 سالگي علاوه بر مزايا، گاه مشکلات زيادي را براي فرزند و والدين ايجاد مي کند و همين طور فرزند آوري در دهه ي 40 سالگي، نيز تأثيراتي رواني و جسماني بر والدين و فرزندان دارد.
در هر سني که هستيد، ابتدا بايد مشکلات بين خود و همسرتان را حل کنيد و در زندگي مشترک به ثبات دست يابيد سپس بايد بتوانيد از پس تامين نيازهاي مالي و عاطفي فرزندتان بر آييد و والدين خوبي براي او باشيد.
اگر تصميم داريد در سنين بالاتر بچه دار شويد، بايد دانش و تجربه ي خود را به عنوان اهرم مهمي در تربيت و رشد کودک تان در نظر بگيريد و اگر مي خواهيد در سنين پايين تر بچه دار شويد، نهايت استفاده را از انرژي خود ببريد.
بهتر است اختلاف سني شما با فرزندتان کمتر از 20 سال و بالاتر از 40 سال نباشد. در پژوهشي، 80 درصد از مادران و 70 درصد از پدران معتقد بودند بهترين سن فرزندآوري، دهه ي 30 زندگي است. در ادامه مشکلاتي که اختلاف سني کم و زياد در بين والدين و فرزندان ايجاد مي کند را بررسي مي کنيم.
چرا والدين امروزي اختلاف سني زيادي با فرزندان دارند؟
امروزه با تغيير شرايط جامعه و تخصصي شدن مشاغل در اجتماع، جوانان مدت زمان زيادي را به تحصيل پرداخته و ديرتر از گذشته وارد بازار کار شده و به همين علت ديرتر ازدواج مي کنند و بچه دار مي شوند.
همچنين جوانان امروزي از نظر پختگي و بلوغ و از نظر مالي و مسئوليت پذيري اجتماعي تفاوت محسوس با نسل گذشته دارند و ديرتر از سال هاي قبل به فکر تشکيل خانواده مي افتند.
پيامدهاي ديرتر بچه دار شدن و افزايش اختلاف سني با فرزندان
پدر و مادر با بالا رفتن سن، نيازها و دغدغه ها و دل مشغولي هاي متفاوتي دارند و اختلاف سني زياد بين والدين و فرزندان سبب مي شود بين نحوه تفکر و رفتار والدين و فرزندان آن ها اختلافات زيادي به وجود بيايد.
وجود اختلاف سني بين والدين و فرزندان باعث مي شود که فرزندان از اينکه والدينشان سنشان بالا باشد، خجالت بکشند. آن ها هميشه به دنبال ظاهري جوان، شاداب و سرزنده در پدر و مادرشان هستند و والدين خود را با والدين دوستانشان مقايسه مي کنند. پدر و مادر در هر سني که باشند بايد فرندان با احترام با آنها برخورد کنند.
والدين مسن، شور و اشتياقشان نسبت به يک پدر و مادر جوانتر کمتر است و حوصله تعامل کردن با کودک خود را ندارند.
فرزند آوري در سنين بالا مسئوليت مضاعفي براي پدر و مادر دارد.
بارداري در سنين بالا نيز موجب بروز مشکلات عصب شناختي در نوزادان مي شود. پدراني که در سنين بالا صاحب فرزند مي شوند، فرزنداني خواهند داشت که در دوران رشد و کودکي با نقص هاي نامحسوسي در زمينه هاي عصب شناختي روبه رو خواهند بود. بارداري مادران در سنين بالاتر موجب نارسايي هايي در هنگام تولد، وزن کم نوزاد و همچنين زايمان زودرس مي شود.
مادران باردار در سنين بالاتر، در معرض مشکلاتي نظير پره اکلامپسي، فشار خون بالا در بارداري و ديابت هستند.
با افزايش سن قوه بدني و شرايط جسمي و توان والدين تغيير مي کند و نمي توانند مانند والدين جوان با کودک برخورد کرده و با او بازي کنند.آنها ممکن است به برخي از بيماري ها دچار شده و مشغله هاي کاري بيشتري داشته باشند. معمولاً کودکان از پدر و مادرشان توقع بازي ها و يا گردش و حضور در اماکني را دارند که نياز به انرژي جسمي بالا دارد اما اين انتظارات کودکان در والدين با سن بالا کمتر برآورده مي شود.
فاصله سني زياد پدر و فرزند باعث مي شود که وقتي بچه به سن نوجواني مي رسد، پدر سنين ميانسالي را طي کند. در اين حالت هر دو دچار بحران هستند، يکي در بحران نوجواني به سر مي برد و ديگري بحران ميانسالي را پشت سر مي گذارد و اين ممکن است باعث شود تعاملشان منجر به برخورد شود.
فاصله سني زياد بين والدين و فرزندان موجب عدم درک هويت اجتماعي و شخصيتي مي شود و زبان مشترک بين آن ها از بين مي رود و فرزندان به خصوص در سنين نوجواني براي پرکردن اين خلا ممکن است درگير دوستي هاي خياباني شوند.
مهم ترين موضوعي که در اختلاف سني زياد مطرح مي شود تفاوت نسل هاست. والدين مسن اغلب نوجواني و جواني فرزندانشان را با نوجواني و جواني خود مقايسه مي کنند و انتظار دارند فرزندانشان مانند خودشان رفتار کنند اما فرزندان دوست دارند مطابق با جامعه امروزي رفتار کنند و اين مسئله سبب بروز اختلاف ميان آنها مي شود.
مزاياي بچه دار شدن در سن بالا
مردان و زنان در سن بالا ثبات و آمادگي بيشتري از لحاظ عاطفي براي بچه دار شدن دارند.
از اعتماد به نفس بيشتري برخوردارند، انعطاف پذيري بيشتري دارند و خودآگاهي بهتري نسبت به خود پيدا کرده اند.
از توانايي مالي بهتري براي حمايت فرزندان برخوردار هستند.
اين والدين خود را بهتر مي شناسند و راحت تر مي تواند با فرزندش ارتباط برقرار کنند و از فرزند خود حمايت کنند.
مزايا و معايب اختلاف سني کم بين والدين و فرزندان
برخي از افراد نيز در سن پايين ازدواج کرده و بچه دار مي شوند. اختلاف سني کم با فرزندان هم مزايايي دارد و هم سبب ايجاد مشکلاتي براي فرزند و والدين مي شود.
پيامدهاي اختلاف سني کم بين والدين و فرزندان
مادراني که در سنين پايين ازدواج مي کنند، احتمالا به بلوغ لازم و کافي نرسيده اند و اگر در همين سنين بچه دار بشوند ممکن است نتوانند به خوبي از پس اين مسئوليت برآيند.
پيش از اين هم در بخش خانواده پلاس نمناک گفتيم که بعد از ازدواج، زوجين بايد به هم اين فرصت را بدهند تا زندگي زناشويي کيفيت لازم را کسب کرده و بدانند که زندگي باثباتي خواهند داشت و سپس بچه دار شوند. زن و مرد جوان که پس از ازدواج زود بچه دار مي شوند، ممکن است هنوز شناخت خوبي از هم نداشته باشند و با يکديگر اختلافات زيادي داشته باشند.
بارداري هاي در سنين پايين براي مادر و جنين خطرناک است و بر روحيه و تربيت فرزند تاثير مي گذارد.
والديني که اختلاف سني کمي با فرزند خود دارند معمولا فرزندشان را بيش از حد آزاد مي گذارند. آزاد گذاشتن بيش از حد فرزند و کنترل نکردن او براي آينده او مضر است.
برخي از والدين جوان وضعيت شغلي ثابت ندارند و در تامين نيازهاي مالي فرزندان با مشکل روبرو هستند. برخي ازآنها به سختي نيازهاي مالي فرزندشان را برآورده مي سازند.
مزاياي بچه دار شدن در سن پايين
والدين جوان از توانايي جسمي بهتري برخوردارند بنابراين بهتر مي توانند با کودک خود بازي کنند و او را به پارک و ... ببرند.
والدين جوان بهتر مي توانند فرزند خود را درک کنند و با فرزند خود مانند يک دوست رفتار مي کنند.
فرزند آوري در سنين پايين تر سبب مي شود که کودک سالمتري به دنيا آوريد.
راهکارهايي براي غلبه بر معضلات مرتبط با اختلاف سني
اختلاف سني شما هر چقد کم يا زياد باشد مي توانيد با اين راهکارها رابطه خوبي با فرزندتان داشته باشيد.
به کودک خود محبت کنيد:
کودکان در هر سني که باشند نياز به محبت شما دارند و شما بايد اين محبت را با روش هاي کلامي و غير کلامي به آن ها ابراز کنيد. پس نياز کودکتان را در اولويت بگذاريد و براي ايجاد صميميت از محبت کردن به کودک خودداري نکنيد.
فرزند خود را درک کنيد:
نسل شما با نسل فرزندتان متفاوت است. نگذاريد که تفاوت نسل ها بين شما فاصله ايجاد نمايد. دست از مقايسه آن ها با کودکي و نوجواني خود برداريد و سعي کنيد ديد وسيعي نسبت به شرايط فعلي اجتماع داشته باشيد.
صبور باشيد:
صبور باشيد و در مقابل اشتباهات و خود سري هاي آنان تحمل خود را بالا ببريد و با متانت و آرامش راه درست را به آن ها نشان دهيد.
با يکديگر به تفريح و گردش برويد:
گاهي به دل فرزندتان عمل کنيد و زمان هايي را براي تفريح مشترک در نظر بگيريد. فاصله ها را کم کرده و به دنبال نقاط مشترک بين خود و فرزندتان باشيد و با استفاده از علايق مشترک تان رابطه ي دوستانه اي ميان خود و فرزندتان ايجاد نماييد و علائق و برنامه هاي مشترک خلق کنيد و به دنياي فرزندتان ورود کنيد و از مسائلي که کودکتان لذت مي برد، اطلاع يابيد.
با فرزند خود بازي کنيد:
براي تقويت روابط بين خود و فرزندتان با او بازي کنيد و با تمام وجود کنارش باشيد تا او هم وجود شما را در کنار خود احساس کند و شاد باشد.
سخن آخر:
اگر شما نتوانيد فاصله ميان خود و فرزندتان را کم کنيد و او را درک نکرده و با او صميمي نباشيد، فرزندتان در سنين نوجواني براي پر کردن اين خلأ، ممکن است در گير دوستي هاي خياباني شود.