والدین حق دارند عصبانی شوند؟

چه بايد کرد؟

هر روز به جاي تکرار بايد ها و نبايدهاي سمي با خود تکرار کنيد و بپذيريد که شما هم يک انسان هستيد. هر انساني مجموعه‌اي از احساسات است که با آن‌ها زنده است. شما هم حق داريد عصباني، خسته و يا حتي پشيمان شويد. داشتن حس گناه به خاطر چنين هيجاناتي باعث سرکوب آن‌ها و ناديده گرفتنشان مي‌شود. هيجانات سرکوب شده در نهايت يا به صورت خشونت نسبت به ديگري خود را نشان مي‌دهد و يا افسردگي براي شما به همراه دارد.

خودت را آرام کن

ما عادت داريم هميشه به هر کسي به جز خودمان کمک کنيم . هيچ کاري بهتر از اين نيست که به خودمان بگوييم (به فکر خودت هم باش) که به مشکلات عاطفي دچار نشويم. از خود بپرسيد ، در حال حاضر چگونه مي توانيد خودتان را آرام کنيد ، چه کاري مي توانيد انجام دهيد ، نه به اين دليل که به آن احتياج داريد ، بلکه به اين دليل که مي خواهيد  در نهايت ،از خودتان مراقبت کنيد. گهگاه نگهداري از فرزندتان را به اطرافيان مورد اعتمادتان بسپاريد و به علايق شخصي خود بپردازيد. به استثناي ماه هاي اول که مادر و نوزاد واقعاً در ارتباط هستند ، نيازي به ناديده گرفتن نيازهاي شما و ايجاد زندگي در اطراف فرزندتان نيست. با اين کار به کودکتان همزمان ياد مي‌دهيد او بايد بتواند خودش را سرگرم کند و مستقل باشد. علاوه بر اين ياد مي‌گيرد والدين مثل هر انسان ديگري زندگي شخصي دارند. پس من هم مي‌توانم در آينده زندگي شخصي خود را درعين در کنار ديگران بودن، داشته باشم.

والدين کافي باشيد نه کامل

مطالعات نشان مي دهد والديني که سعي مي کنند بهترين چيزها را به فرزندان خود بدهند ، سريعتر خسته مي شوند. آرزوي رسيدن به ايده آل ، انرژي زيادي را از آنها مي گيرد که والدين مجبور ميشوند با بي احترامي يا حتي عصبانيت با فرزندانشان رفتار کنند. اين "مادران عالي" هستند که در سوپر مارکت ها هنگاهي که فرزندانشان گريه مي کند , فرياد مي زنند "آبروي من را بردي" در واقع کودکي که در مکان هاي عمومي گريه مي کند  با تصويري که در ذهن والدين هست مطابقت ندارد.

افرادي که در همان ابتدا تسليم مي شوند برنده هستند . اين والدين اعتراف مي‌کنند که آنها کامل نيستند و هيچ قانون جهاني براي بزرگ کردن فرزندان وجود ندارد. هر کاري انجام دهيد اشتباه خواهيد کرد. يک مادر به اندازه کافي خوب هر کاري که در توانش است انجام مي دهد ، او غرايز خود را مي شنود و سعي مي کند با فرزند خود در ارتباط باشد و بداند که نمي تواند همه چيز را کنترل کند و او نمي تواند مسئوليت همه چيز باشد.