7 حرکت ناخودآگاه که دروغگوها را لو می‌دهد

خراسان/ در هنگام دروغ گفتن فرد فقط روي کلمات و حالت‌هاي صورت خود تمرکز مي‌کند و زبان بدن را کاملا ناديده مي‌گيرد  
 دروغ گويي معمولا در صدر فهرست صفات منفي ما قرار مي‌گيرد. هيچ‌کدام از ما دوست نداريم بفهميم که ديگران به ما دروغ گفته‌اند، در عين حال دروغ گفتن کاري است که بعضي از ما،  در مواقعي که احساس خطر مي‌کنيم، انجام مي‌دهيم. احتمالا برايتان عجيب نيست که بدانيد به گفته جيمز پترسون نويسنده و مردم شناس آمريکايي، از بين يک گروه جمعيتي دو هزار نفري در آمريکا، 91 درصد به طور مرتب در خانه و محل کار دروغ مي‌گويند، اما واقعيت اين است که حتي اگر ما بتوانيم به طور قانع کننده‌اي دروغ بگوييم، حرکات بدني‌مان واقعيت را برملا خواهند کرد. دليلش اين است که در هنگام دروغ گفتن فرد فقط روي کلمات و حالت‌هاي صورت خود تمرکز مي‌کند و زبان بدن را کاملا ناديده مي‌گيرد و بر خلاف کلمات، حالت‌هاي بدني غير قابل کنترل هستند. در اين مطلب شما را با رايج‌ترين حرکات بدني که مي‌توانند دروغ گويي يک فرد را برملا کنند، آشنا مي‌کنيم. البته که ممکن است در بعضي شرايط خاص، بروز چنين رفتارهايي از سوي يک فرد نشانه دروغ گفتن نباشد.
 کمتر لبخند مي‌زنند
تحقيقات نشان داده است افراد و به ويژه مردان، هنگامي که دروغ مي‌گويند کمتر لبخند مي‌زنند. پل اکمن دانشمند شناخته شده آمريکايي در زمينه زبان بدن، روان‌شناسي و انسان‌شناسي، بر اين عقيده است که ما معمولا دروغ گفتن را با لبخند زدن مرتبط مي‌دانيم و به همين دليل سعي مي‌کنيم با حذف اين عامل، بهتر دروغ بگوييم، اما اگر کسي هنگامي که دروغ مي‌گويد، لبخند هم بزند لبخندش معمولا حالت واقعي ندارد به اين معني که با سرعت بيشتري لبخند مي‌زند و مدت زمان لبخندش هم بيشتر است و الکي طولاني‌اش مي‌کند.
 گردن خود را مي‌خارانند
علامت برملا کننده ديگر خاراندن گردن درست در قسمت زير لاله گوش است. معمولاً اين کار به شکل خاصي انجام مي‌شود يعني با انگشت اشاره دست غالب. اين کار نشانه‌اي از ناامني، ترديد و نداشتن اطميناني است که در ذهن فردي که حقيقت را نمي‌گويد در جريان است.

---

بازار

---

 زياد به صورت‌شان دست مي‌زنند
دست زدن به صورت احتمالاً يکي از رايج‌ترين علايم دروغ گويي است. اين کار که به احتمال زياد از ويژگي‌هاي دوران کودکي ناشي مي‌شود، مي‌تواند قرار دادن دست روي چشم‌ها، پيشاني يا گونه‌ها را شامل شود. کودکان معمولا براي اين‌که حرف زدن، ديدن يا شنيدن را متوقف کنند دست‌شان را روي چشم‌ها يا گوش‌هاي شان قرار مي‌دهند. آن‌ها به شکل مبالغه‌آميزي اين کار را انجام مي‌دهند. اين ويژگي که در دوران بزرگ سالي کمرنگ‌تر مي‌شود به طور ناخودآگاه در هنگام دروغ گفتن توسط فرد مورد استفاده قرار مي‌گيرد. با وجود اين دست زدن به صورت هميشه نشانگر دروغ گويي طرف مقابل شما نيست و مي‌تواند فقط به اين معنا باشد که او از دادن برخي اطلاعات خودداري مي‌کند، کاري که البته ممکن است از نظر برخي، به همان اندازه فريبکارانه تلقي شود.
 يقه خود را مي‌کشند 
کشيدن يقه يک نشانه کلاسيک دروغ گويي است. علت اين کار حساس شدن بافت‌هاي ظريف صورت و گردن است. وقتي کسي دروغ مي‌گويد در اين مناطق نوعي احساس سوزن سوزن شدن ايجاد مي‌شود و در نتيجه  فرد تمايل به لمس آن‌ها پيدا مي‌کند. همچنين فشار دروغ گفتن بر فرد، افزايش تعريق در اطراف گردن را به همراه دارد که عامل ديگري براي کشيدن يقه توسط اوست.
 دست‌شان را جلوي دهان‌شان مي‌گيرند
قرار دادن دست مقابل دهان، يک واکنش ناخودآگاه است که مي‌تواند از تلاش فرد براي سرکوب سخنان فريب دهنده‌اي که از دهانش خارج مي‌شود، حکايت داشته باشد. اين حالت ممکن است به صورت قرار دادن دست روي دهان يا حتي قرار دادن انگشت روي لب‌ها بروز کند. قرار دادن انگشت روي لب‌ها در واقع نوعي الگوبرداري از رفتار والديني است که اين حرکت را براي ساکت کردن کودک انجام مي‌دهند اما در بزرگ سالي مي‌تواند نشانه‌اي از تلاش شخص باشد براي اين‌که به خودش بگويد از گفتن کلمات و احساساتش خودداري کند.
 بيني‌شان را مکرر لمس مي‌کنند
همه ما با بيني پينوکيو و تأثيري که دروغ گفتن روي آن داشت، آشنا هستيم. دانشمندان بنياد تحقيقات و درمان بويايي و چشايي در شيکاگو پي بردند که بيني انسان در هنگام دروغ گفتن واقعا بزرگ‌تر مي‌شود! اين حالت به دليل مواد شيميايي که بر اثر فشار دروغ  گفتن بر فرد آزاد مي‌شوند و تورم بافت داخل بيني را به همراه دارند، ايجاد مي‌شود. هرچند اين بزرگ شدن به اندازه‌اي نيست که شما بتوانيد آن را مشاهده کنيد اما اتفاقي که مي‌افتد اين است که حس سوزن سوزن شدن ايجاد شده بر اثر اين تورم باعث مي‌شود  فرد دروغگو به منظور خارش بيني خود آن را مکرر لمس کند.
 چشم‌هايشان را مي‌مالند
اين حرکت هم ريشه در دوران کودکي دارد. همان طور که گفته شد، کودکان غالباً وقتي نمي‌خواهند به چيزي نگاه کنند، دست‌شان را روي چشم‌هايشان قرار مي‌دهند. ما تا بزرگ سالي اين رفتار را به طور کامل ترک نمي‌کنيم. وقتي فرد دروغ مي‌گويد، نمي‌خواهد به شخصي که به او دروغ مي‌گويد نگاه کند به همين دليل ناخودآگاه ناحيه چشم را لمس مي‌کند. اين کار درواقع نوعي مکانيسم مغز براي مقابله با بازدارندگي ذهني و فشار روبه‌رو شدن با شخصي است که فرد به او دروغ مي‌گويد.
مترجم : ياسمين مشرف منبع: lifehack.org

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar