خبرآنلاين/ سرما ميتواند براي قلب خطرناک باشد. افزايش مصرف چربيهاي قهوهاي براي مقابله با کاهش دما، کلسترول بد بيشتري را به خون سرازير خواهد کرد که عامل اصلي تصلب شرائين است.
زماني که هوا سرد ميشود يکي از اولين کارهايي که ميکنيم اين است که به سراغ سيستم حرارت مرکزي ميرويم، بدن ما هم شيوه مشابهي را در پيش ميگيرد و با سوزاندن چربي قهوهاي موجود در خود و توليد گرماي بيشتر در فصل سرد ما را گرم نگه ميدارد؛ اما تحقيق تازهاي نشان ميدهد توليد گرماي داخلي بيشتر ميتواند با عارضه جانبي خطرناکي همراه شود. مطالعه چربي قهوهاي در موشها نشان ميدهد، ذخيره اين ماده در اثر سرما ميتواند به ضخيمتر شدن جداره شريانها منجر شود و شانس ابتلا به بيماريهاي قلبي را در فرد بالا ببرد.
بسياري از ما در مورد اهميت چربي قهوهاي در بدن شنيدهايم و ميدانيم که تبديل اين نوع چربي توسط بدن به حرارت ميتواند نقش مؤثري در کاهش وزن داشته باشد؛ اما پژوهش محققان مؤسسه کارولينسکا در استکهلم، سوئد نشان ميدهد اين چربي ممکن است نقش قابلتوجهي در تصلب شرائين داشته باشد.
پژوهشگران اين مؤسسه در ابتدا به کمک مهندسي ژنتيک موشهايي خلق کردند که به شکل ارثي شانس بيشتري براي ابتلا به تصلب شريان داشتند. پس از 8 هفته اين موشها به 2 گروه تقسيم شدند. عدهاي از آنها در دماي 30 درجه سلسيوس که دماي مطلوب موشها است نگهداري شدند و گروه دوم زندگي 8 هفتهاي در دماي 4 درجه سانتيگراد را تجربه کردند.
در موشهاي گروه دوم چربي سفيد بيشتري به چربي قهوهاي تغيير شکل داده بود تا تخريب شده و طي فرايندي براي بدن گرما توليد کند.
کلسترول بد (LDL)
بررسي اين گروه روي تجزيه چربي قهوهاي در هر دو گروه از موشها نشان ميداد اين فرايند به آزاد شدن اسيدهاي چرب و گليسرول منجر ميشود و در نتيجه کبد را براي توليد بيشتر کلسترول بد يا (LDL) تحريک خواهد کرد که ميتواند باعث انسداد شريانها شود.
در موشهايي که در سرما نگهداري شده بودند، روند تبديل چربي سفيد به قهوهاي و توليد LDL شتاب بيشتري داشت و باعث شده بود ذخيره بيشتري از چربي تشکيل شود. علاوه بر اين در رگهاي خوني اين موشها نيز ذرات چربي بيشتري وجود داشت و به سادگي ميتوانست احتمال تشکيل لخته و انسداد عروق را بالا ببرد.
پژوهشگران براي اينکه ميزان ارتباط تصلب شرائين را با توليد گرماي داخلي از چربيهاي قهوهاي در بدن مورد بررسي قرار دهند، در آزمايشهاي بعدي از موشهايي استفاده کردند که از لحاظ ژنتيکي مستعد ابتلا به تصلب شرائين بودند؛ اما نميتوانستند از چربي قهوهاي بدن خود براي ايجاد گرما استفاده کنند. اين موشها کاملا از بالا رفتن ميزان کلسترول بد بدن و عواض جانبي ناشي از آن در امان مانده بودند.
گروه سوم را 14 موش با سطح بالاي LDL در خون تشکيل داده بودند که به مدت دو روز و هر روز 4 ساعت را در دماي 16 درجه سانتيگراد سپري کردند. بررسيها نشان ميداد نسبت به روزهاي عادي به شکل قابلتوجهي سطح کلسترول بد در خون اين افراد بالا رفته است.
کريشنان بهاسکاران از دانشکده بهداشت و طب استوايي لندن که پيش از اين روي اثرات سرما در افزايش احتمال حملات قلبي کار کرده، ميگويد: «اين يافتهها اطلاعات باارزشي را در مورد ارتباط ميان فصل سرد و افزايش حملات قلبي در اختيار ما قرار ميدهند. تحقيق 4 ساله ما در انگلستان و ولز نشان ميداد به ازاي هر درجه کاهش دماي هوا بايد انتظار 200 مورد بيشتر حمله قلبي را داشته باشيم».
بهاسکاران ميگويد: «ما نميتوانيم شرايط آبوهوايي را کنترل کنيم؛ اما ميتوانيم در صورت لزوم لباس گرم بپوشيم و رفتوآمد در هواي سرد بيرون را به حداقل برسانيم. رعايت اين نکته مخصوصا براي اشخاص مسن و کساني که پيش از اين تجربه مشکلات قلبي را داشتهاند، بسيار حائز اهميت است».
بازار