بیماری پرخوری عصبی چیست؟

ايسنا/پرخوري و بي‌اشتهايي عصبي هر دو اختلالاتي هستند که در تغذيه و برنامه غذايي افراد ايجاد مي‌شود و هر کدام خطرات زيادي دارند. شايد خيلي از افراد را ديده باشيد که وقتي عصبي مي‌شوند به تنها کاري که پناه مي‌برند، خوردن است و سعي مي‌کنند با اين کار اعصاب خود را آرام کنند. از طرف ديگر افرادي هستند که از غذا خوردن ترس دارند چراکه فکر مي‌کنند هر لقمه‌اي تبديل به بالاترين کالري مي‌شود. با اين حال بخور و نخورهاي افراطي در افراد همه نشانه يک بيماري شناخته شده به‌ نام اختلال در خوردن است. پرخوري و بي اشتهايي عصبي هر دو اختلالاتي هستند که در تغذيه و برنامه غذايي افراد ايجاد مي شود. با توجه به اهميت موضوع درباره بيماري پرخوري عصبي با دکتر حميده اخياني، پزشک تغذيه گفت‌وگو کرديم. وي در اين باره مي گويد: بيماري پرخوري عصبي يا "بوليميا نرووزا" يک اختلال جدي است .اين افراد به طور مخفيانه مقادير زيادي غذا را به صورت غير قابل کنترل مي‌خورند و سپس سعي مي‌کنند توسط روش‌هاي مختلف از شر کالري اضافي که وارد بدن خود کرده‌اند، خلاص شوند. دکتر اخياني ادامه داد: کارهايي که بيماران مبتلا به اختلال پرخوري عصبي انجام مي‌دهند براي اينکه از شر کالري اضافي که وارد بدن خود کرده اند، خلاص شوند عبارت است از تلاش براي استفراغ، استفاده از مسهل‌ها، قرص‌هاي لاغري، داروهاي مدر و تنقيه و در ضمن ممکن است از رژيم‌هاي سخت، دوره‌هاي امتناع از غذا و ورزش بيش از حد نيز استفاده کنند. اين پزشک تغذيه عنوان کرد: مبتلايان به اختلال پرخوري عصبي، احتمالا از نظر ذهني به شدت درگير وزن و شکل بدن شان هستند و ممکن است خود را به سختي مورد انتقاد و قضاوت قرار دهند. از آنجايي که اين موارد به تصويري که از خود در ذهن دارند مربوط است و فقط مربوط به غذا نيست، درمان‌شان آسان نيست و در واقع خيلي سخت است ولي درمان موثر مي‌تواند باعث شود که احساس بهتري از خودشان پيدا کنند و روش خوردن مناسب‌تري را در پيش بگيرند و عوارض جدي اين بيماري را برطرف کنند. وي در پاسخ به اين پرسش که "علايم بيماري پرخوري عصبي چيست"، اظهار کرد: علايم بيماري پرخوري عصبي عبارتند از درگيري ذهني و عملي درباره شکل بدن و وزن، ترس از افزايش وزن، دوره هاي تکرار شونده خوردن بيش از حد غذا (ناپرهيزي)، احساس ناتواني در کنترل مقدار مواد غذايي خورده شده هنگام دوره‌هاي ناپرهيزي، مجبور کردن خود به استفراغ يا ورزش شديد براي جلوگيري از افزايش وزن بعد از ناپرهيزي، استفاده از مسهل، مدر و تنقيه بعد از خوردن غذا، امتناع از خوردن، محدودکردن کالري و دوري کردن از غذاهاي خاص بين دوره هاي ناپرهيزي واستفاده از مکمل هاي غذايي و گياهي به صورت اغراق شده براي کاهش وزن است. دکتر اخياني اضافه کرد: شدت بيماري پرخوري عصبي را با تعداد دفعاتي که مبتلايان در هفته اقدام به پاکسازي (استفراغ، تنقيه و...) مي‌کنند، مي‌سنجند که معمولا حداقل هفته‌اي يک بار به مدت سه ماه اتفاق مي افتد و سپس تصميم‌گيري‌هاي لازم جهت درمان صورت مي‌گيرد. اين پزشک تغذيه در پاسخ به اين پرسش که "چه وقت بايد افراد مبتلا به پرخوري عصبي به پزشک مراجعه کنند"، بيان کرد: اگر هر يک از علائم اين بيماري در شخص مشاهده شود، فرد هر چه سريع‌تر بايد کمک پزشکي بگيرد چون اگر بدون درمان رها شود، به شدت به سلامت وي صدمه وارد مي‌کند. در ضمن در مورد مشکلات حتما با پزشک و روانپزشک صحبت شود تا تصميم مناسب جهت درمان گرفته شود. وي در پايان گفت: اگر فکر مي‌کنيد يکي از عزيزان‌تان علائم بيماري پرخوري عصبي را دارد، به وضوح نگراني‌تان را ابراز کنيد. شما نمي‌توانيد کسي را مجبور به مراجعه به پزشک کنيد ولي مي‌توانيد او را تشويق و حمايت کنيد تا به روانپزشک مراجعه کند. برايش وقت بگيريد و حتي همراهي‌اش کنيد تا صدمات بيشتري به سلامتي وي وارد نشود. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد