ايسنا/ چاقي و اضافه وزن به سرعت در اکثر جوامع رو به رشد است که سبب افزايش نگرانيهاي متعددي در پيشبيني بروز بيماريهاي متعدد در آيندهاي نه چندان دور شده است.
چاقي خود ميتواند سنگ بناي ايجاد طيف وسيعي از بيماريهاي متعدد مانند بيماريهاي قلب و عروق، ديابت، انواع سکتههاي مغزي و قلبي، بيماريهاي کبدي و ساير بيماريها باشد.
از آنجا که سنين رشد و کودکي در بسترسازي سلامتي و بيماري فرد داراي اهميت ويژهاي است، کنترل چاقي و اضافه وزن در اين سنين از اهميتي دو چندان برخوردار بوده و بايد مورد توجه والدين باشد. يکي از باورهاي غلط و متأسفانه رايج بين مردم اين است که چاقي کودکان را مطلوب ميدانند و از طرفي ديدگاه غلط ديگري وجود دارد که وقتي فرزندشان به سن بلوغ ميرسد مشکل اضافه وزن، خود به خود حل ميشود و لزومي ندارد که از کودکي به فکر آينده فرزندشان باشند، اما حقيقت اين است که اضافه وزن و چاقي کودکان نه تنها نشانه سلامتي نيست و الزاماً قرار نيست به هنگام بلوغ، تغيير وزن و بهبودي در وزن کودکان مشاهده شود، بلکه ميتواند مرتبط با بسياري از بيماريهاي جسمي و روحي در آينده کودک باشد.
عوارض چاقي کودکان و نوجوانان تنها به اضافه وزن محدود نيست و تحقيقات انجام شده حاکي از آن است که چاقي و اضافه وزن در کودکي و نوجواني با بروز عوارض متعدد در سيستمهاي مختلف بدن از قبيل افزايش فشارخون، اختلال در سطح چربيهاي خون و ديواره رگهاي خوني، ديابت نوع دو، عوارض کليوي، مشکلات تنفسي، افزايش خطر کيستهاي تخمدان در دختران، کاهش توان جنسي در پسران و مشکلات استخواني مرتبط است.
يکي از بيماريهايي که در سطح جهان به سرعت در حال افزايش است و در کشور ما نيز داراي روند رو به رشدي است، سندروم متابوليک است. اين بيماري مجموعهاي از عوامل خطرزاي متابوليک است که در يک فرد وجود دارند. از مجموعه نشانههاي خطرزاي مرتبط با اين بيماري ميتوان به چاقي شکمي، افزايش کلسترول و تري گليسيريد خون، کاهش ميزان hdl خون، بالا بودن فشار و افزايش ميزان قند خون را ميتوان نام برد.
يکي از مهمترين ريشههاي همه موارد مذکور اضافه وزن است که ميتواند متأثر از ژنتيک يا عادت غلط زندگي باشد. اگرچه بروز اين بيماري با چاقي مادر نيز در ارتباط است، اما تحقيقات اخير بيانگر احتمال بروز اين بيماري در افراد لاغر نيز است. اما در مجموع تحقيقات انجام شده بر روي کودکان در ايران و ساير کشورها با سطح نمونهگيري بالا حاکي از افزايش احتمال اين بيماري در کودکان چاق يا داراي چاقي شکمي است.
بنابر اعلام مرکز تحقيقات رشد و نمو کودکان، بديهي است با افزايش فعاليت بدني و تحرک روزانه از يک سو و بهسازي عادت غذايي مانند کاهش مصرف چربيهاي اشباع، قندهاي ساده، اسيدهاي چرب ترانس، نمک مصرفي ضمن کنترل اضافه وزن و چاقي کودکان، خطر ابتلاء به اين بيماري هم در کودکي و هم در بزرگسالي به طرز چشمگيري قابل پيشگيري خواهد بود.
بازار