تناسب اندام/ چه کنیم شکممان در آفساید نباشد؟
ايرنا/ يک تصور غلط و بسيار رايج اين است که هدف قرار دادن عضلات شکم و انجام تمرينات ورزشي متمرکز بر روي اين عضلات باعث از بين رفتن چربي شکمي مي شود در حالي که به گفته متخصصان از بين بردن چربي شکمي نياز به نظم و انضباط رژيم غذايي براي سوزاندن چربي و تمرينات قدرتي براي تمام بدن دارد نه فقط عضلات شکم. برخي از عادات غلط که باعث افزايش چربي شکمي و چاقي ميشود به شرح زير است: مصرف نوشيدنيهاي گازدار: مصرف هر گونه نوشيدني گازدار که منجر به ايجاد نفخ شود، خود راهي براي افزايش چربي شکمي است. به طوري که افرادي که روزانه دو يا چند ليوان نوشابه گازدار مينوشند، اندازه دور کمرشان 6 برابر بيشتر از کساني است که از اين نوشيدنيها پرهيز ميکنند. مصرف غذاهاي فراوري شده: هرگونه غذاي فراوري شده از قبيل قند و چربيهاي اشباع، بايد کنار گذاشته شود؛ اگر واقعا قصد کاهش وزن و از دست دادن چربي شکمي را داريد. غذاهاي فراوري شده حاوي مقادير بالاي سديم هستند که منجر به احتباس مايعات در بدن ميشوند. همچنين ميزان چربي ترانس در هر وعده غذايي بايد کمتر از 0.5 گرم باشد در حالي که بسياري مردم بيش از اين ميزان، چربي ترانس دريافت ميکنند. ورزش نکردن : اين ورزشها بايد براي از بين بردن چربي اضافه شکم انجام شود. تمرينات قلبي عروقي يا هوازي به هر تمرين پيوستهاي که قلب شما را به فعاليت وادار کند، براي 15 تا 60 دقيقه ادامه يابد و گروههاي بزرگ عضلاني شما را از قبيل: عضلات ساق، ران و باسن، درگير کند (البته در بعضي از ورزشها از قبيل شنا و اسکي کليه عضلات بدن در گير ميشوند) گفته ميشود. ورزشهاي معمول قلبي عروقي شامل پياده روي، دويدن و دوچرخه سواري است. براي انجام اين ورزشها نيازي به عضويت در باشگاههاي ورزشي نيست ولي گاهي استفاده از بعضي تجهيزات ورزشي دامنه انتخاب وسيعتري در اختيار شما قرار ميدهد. اينها شامل انواع دستگاههاي استپر، اسکي ثابت، تردميل، روئينگ (پاروزني) و... است. غفلت از تمرينات قدرتي: بزرگترين تصور غلط اين است که انجام تمرينات قلبي مهمتر از تمرينات قدرتي است. اين در حالي است که تمرينات قدرتي سوخت و ساز بدن را با اضافه کردن عضله افزايش ميدهد. هر چه بدن شما بيشتر عضلاني باشد، بيشتر کالري ميسوزانيد و بنابراين تمرينات قدرتي به اندازه تمرينات قلبي در اولويت انجام باشد. عدم دريافت چربيهاي مفيد: يک رژيم غذايي غني از چربي هاي اشباع نشده از جمله آجيل، روغن زيتون و ماهي، براي جلوگيري از تجمع چربي در بدن مفيد است و نبايد به طور کامل از تمام چربي ها اجتناب کرد. استرس مزمن: اين حالت رواني خود عاملي براي افزايش وزن و افزايش ذخيره چربي شکمي است و آنهم به اين دليل که در حالت استرس به دليل ترشح هورمونهاي کورتيزول و آدرنال، پرخوري بيشتر صورت ميگيرد. مصرف کم کربوهيدراتها: اگر ميخواهيد چربي شکمي و يا چربي کلي بدن را از بين ببريد، بايد گروههايي از کربوهيدراتهاي پيچيده را به رژيم غذايي خود براي افزايش حجم عضلاني اضافه کنيد. تقريبا 45 تا 65 درصد از کالري دريافتي شما بايد از طريق کربوهيدراتهاي سالم باشد. کمخوابي: کمبود خواب و افزايش وزن، ارتباط تنگاتنگي با هم دارند. از نظر علمي تاييد شده است که ساعات کمتر خواب با افزايش سايز کمر در ارتباط است. محروميت از خواب ميل به مصرف غذاهاي پرکالري و پردازش شده را افزايش ميدهد و سوخت و ساز بدن را کم ميکند.