فعالیت نداشتن در دوران کودکی به افسردگی در بزرگسالی منجر میشود
ايرنا/ رابطه ميان رفتارهاي بدون تحرک و وضعيت ضعيف سلامتي به خوبي مشخص شده است اما به تازگي نتايج يک مطالعه نشان داده است که نداشتن فعالت بدني ميتواند بر سلامت رواني کودکان در سالهاي بعدي زندگي تاثير بگذارد. محققان دانشگاه «کالج لندن» در اين مطالعه متوجه شدند که نوجوانان ۱۲ تا ۱۶ ساله کم تحرک در ۱۸ سالگي و سالهاي بعدي آن بيشتر احتمال دارد، علائم افسردگي نشان دهند. به گزارش پايگاه اينترنتي ام.تي.وي،مطالعات قبلي نشان دادهاند که نداشتن فعاليتهاي بدني در دوران کودکي با افزايش خطر ابتلا به چاقي، بيماري قلبي و عروقي، ديابت و در مجموع مرگ و مير در بزرگسالي منجر ميشود. اما، ارتباط ميان رفتارهاي بدون تحرک در نوجواني و بروز مشکلات در سلامت رواني آنها در آينده، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.محققان معتقدند که انجام مرتب فعاليتهاي ورزشي ميتواند از ابتلاء به افسردگي پيشگيري کند. پژوهشگران در اين مطالعه چهار هزار و ۲۵۷ نوجوان را براي مدت شش سال از ۱۲ سالگي مورد بررسي قرار داده و ارتباطي ميان فعاليت فيزيکي آنها و رفتارهاي بدون تحرک و علائم افسردگي پيدا کردند. گشت و گذار در وب سايتها، سپري کردن زمان طولاني در تلفنهاي هوشمند، انجام بازيهاي ويديويي، تماشاي تلويزيون و حتي کتاب خواندن مثالهايي از رفتارهاي بدون تحرک هستند. نتايج اين مطالعه حاکي از افزايش رفتارهاي بدون تحرک و کاهش فعاليتهاي سبک در دوران نوجواني بود که هر دو آنها موجب بروز علائم افسردگي در ۱۸ سالگي و سالهاي بعدي آن شدند. بر اساس نتايج اين مطالعه، انجام فعاليتهاي ورزشي متوسط تا شديد عامل پيشگيرانهاي براي ابتلا به افسردگي در سال هاي بعدي زندگي است. محققان خاطر نشان کردند که اهميت وزرش براي سلامت روان هر سال بيشتر شناخته ميشود. ورزش با کاهش علائم افسردگي از جمله تقويت حالت روحي و توجه، تنظيم خواب و افزايش عزت نفس ارتباط دارد. ورزش در فضاي باز و قرار گرفتن در طبيعت با افزايش احساس سلامتي ارتباط دارد. نتايج اين مطالعه در مجله Lancet Psychiatry منتشر شده است.