چرا بعضی از افراد هرگز چاق نمی‌شوند؟

شفقنا/ اين يکي از بي عدالتي هاي بزرگ زندگي است: برخي از افراد براي حفظ وزن خود بايد به هر آنچه که در دهانشان مي گذارد توجه داشته باشند، در حالي که برخي ديگر مي توانند براحتي غذاهاي چرب بخورند و به همان نتيجه برسند. چگونه برخي افراد هرگز چاق نمي شوند؟

کاتلين ملانسون، استاد تغذيه و علوم غذايي در دانشگاه رود آيلند گفت: پاسخي ساده براي اين سؤال وجود ندارد. عوامل ژنتيکي، تغذيه اي و حتي رفتاري وجود دارد که در آن دخيل هستند، و ميزان اينکه هر يک از اين عوامل در هر يک از افراد خاص چگونه به کار مي روند متفاوت است.

يکي از مهمترين عوامل ارتباطي با نوع بدن، متابوليسم است. بسياري از افرادي که به نظر مي رسد بدون افزايش وزن هر آنچه دوست دارند مي خورند، در واقع بيشتر از بقيه ما غذا نمي خورند. به عنوان مثال، کسي که به طور روزانه بستني مي خورد، ممکن است با خوردن وعده غذايي کمتر، کالري هاي اضافي را جبران کند. يا شايد آرام آرام غذا مي خورند و با کم خوردن پر مي شوند.

---

بازار

---

اگر کالري اين افراد اندازه گيري شود، ممکن است آنها به همان اندازه اي که تصور مي شود غذا نخورند. آنها وقتي غذا مي خورند، از نظر کالري بسيار مراقب هستند.
فعاليت بدني نيزمي تواند بر روي وزن تاثير بگذارد، البته لازم نيست که حتما يک ورزشکار باشد. برخي از افراد فقط بيشتر حرکت مي کنند، حتي اگر آنها لزوما ورزشکار نباشند. به عنوان مثال، آنها ممکن است با سرعت بيشتري کار کنند، يک کار فعال داشته باشند يا تمام روز را در تعقيب بچه هاي خود بگذرانند. حتي شواهدي وجود دارد که نشان مي دهد بعضي افراد از نظر ژنتيکي تمايل به جابجايي بدن خود دارند. اين حرکت اضافي همچنين مي تواند متابوليسم بدن را زنده کند. هرچه بيشتر حرکت کنيد، ميتوکندري در سلولهاي عضله بيشتر و در فعاليت آنها افزايش مي يابد. و اين نيروگاه هايي هستند که با استفاده از انرژي براي حرکت، انرژي ايجاد مي کنند. ميتوکندري بيشتر، به معناي سوزاندن کالري بيشتر است.

همچنين شواهد کمي وجود دارد که نشان مي دهد – برخي از افراد از زماني که متولد مي شوند به ميزان قابل توجهي کالري بيشتري نسبت به ديگران مي سوزانند. اما ممکن است اختلافات فيزيولوژيکي وجود داشته باشد که به برخي افراد امکان مي دهد بدون استفاده از محدوديت شديد در خود، کالري که مصرف مي کنند را تعديل کنند. آبشارهاي سيگنال هاي سيستم عصبي و هورمون هايي که در خون ما گردش مي کنند تعامل دارند تا زمان گرسنگي يا پر شدن به ما بگويند. اين سيستم تنظيم کننده اشتها ناميده مي شود و ممکن است در بعضي از افراد نسبت به ديگران حساس تر باشد.

يکي از هورمونهاي مهم درگير در اين سيستم، لپتين است. اين کمک مي کند تا تنظيم کنيم چه مقدار غذا مي خواهيم در مدت زمان طولاني تري بخوريم.
ژنتيک هم مي تواند در تمايل فرد به افزايش وزن يا کاهش وزن نقش داشته باشد. براساس يک مطالعه سال ۲۰۱۹، محققان بيش از ۲۵۰ منطقه مختلف DNA را که با چاقي همراه هستند را شناسايي کرده اند. براي اين مطالعه، محققان ۱۶۲۲ نفر از افراد سالم با شاخص توده بدني پايين (BMI) را در مقابل ۱۹۸۵ فرد مبتلا به چاقي شديد و ۱۰.۴۳۳ نفر از افراد با وزن طبيعي مقايسه کردند. آنها دريافتند که شرکت کنندگان لاغر ژنهاي کمتري در ارتباط با چاقي داشتند. اما ژنها به تنهايي وزن بدن را تعيين نمي کنند چرا که ژنهايي پيدا نشد که منحصراً از چاقي محافظت کنند يا کسي را مستعد چاقي کند.

در پايان، پاسخ پيچيده است: تمايل ما به افزايش وزن يا حفظ وزن ما از قبل مشخص نشده است، اما همچنين کاملاً تحت کنترل ما نيست. هيچ سوئيچ خاموش کننده ژنتيکي وجود ندارد که به برخي افراد اجازه دهد بدون افزايش وزن، تمام آنچه را مي خواهند بخورند. در عين حال، تمايل به افزايش وزن لزوما از يک شخص به شخص ديگر يکسان نيست.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar