مبتلایان به دیابت در غیاب انسولین قلمی چه کنند؟
خبرآنلاين/ خبر ناياب شدن انسولين در چند روز گذشته يکي از اخبار مهم و پرواکنش بود که نگرانيهاي بسياري از افرادي که اين دارو را مصرف ميکنند در پي داشت؛ به طوريکه هشتگي با عنوان #انسولين_نيست براي اين موضوع در شبکههاي اجتماعي ايجاد شد. موضوعي که شانه ساز، رئيس سازمان غذا و دارو دليل آن را تحريمهاي ظالمانه عليه ايران و ارزبر بودن واردات انسولين دانسته و از توليد داخلي شدن اين دارو تا پايان سال ۱۴۰۰ خبر داده است.
اما ناياب شدن انسولين گرچه که براي بيماران ديابتي که به نسل جديد انسولين قلمي عادت داشتند، دردسرهاي جديدي ايجاد ميکند، اما به معني نبود کامل انسولين نيست و به گفته مسئولان، انسولينهاي انساني و ويال که نسل قديمي اين دارو بوده و در داخل توليد ميشوند، همچنان در دسترس مردم اند.
دليل تحريمها و مشکلات ارزي است
اما کمبود و ناياب شدن انسولين مربوط به روزهاي اخير نيست و اوايل مهر بود که روابط عمومي سازمان غذا و دارو در خصوص ناياب شدن انسولين در کردستان جوابيهاي صادر کرده و وقفه در توزيع را دليل اصلي دانسته بود. در اين جوابيه آمده است: قيد لفظ کمبود داروي انسولين صحيح نيست، زيرا ويال انسولين توليد داخل به وفور در کشور وجود دارد و تنها عرضه اشکال قلمي انسولين در مقاطعي که ناشي از اختلال در تامين و ارسال ارز به منابع خارجي باشد، موقتا با وقفه روبهرو شده است.
ثانياً، با پيگيريهاي اداره کل دارو سازمان غذا و دارو، انسولين قلمي با حداقل اسناد به اندازه مصرف يک ماه در چند بخش به داروخانههاي منتخب تعلق گرفته است، لذا توزيع آن تنها از طريق داروخانههاي مذکور صورت گرفته و بيماران بايد براي دريافت سهميه انسولين خود به داروخانههاي منتخب هر استان مراجعه نمايند؛ ويال انسولين NPH رگولار به تعداد کافي موجود بوده و براي تمامي بيماران در دسترس و قابل مصرف است.
کمي بعدتر رئيس سازمان غذا و دارو هم با تاکيد بر اينکه انسولين قلمي يکي از ارزبرترين داروهاي وارداتي کشور است، گفت: کمبودهاي مقطعي تنها در مورد انسولين قلمي بوده و دليل آن مشکلات ناشي از تامين ارز و انتقال آن به شرکت هاي خارجي طرف قرارداد بهدليل تحريم هاي ضد انساني دشمنان ملت ايران است.
وي دليل عرضه انسولين قلمي را به صورت سهميهاي، مديريت بهينه توزيع اين دارو عنوان کرد و افزود: امروز ۲ محموله از انواع انسولين قلمي از گمرک ترخيص شده است و طي هفته جاري به نسبت آمار بيماران سراسر کشور بين داروخانه هاي منتخب توزيع ميشود. همچنين محموله هاي بعدي اين دارو طي فواصل زماني وارد کشور خواهد شد.
به جاي انسولين قلمي از ويال انسولين استفاده کنيد
هرچند که نگرانيهاي جدي در راستاي ناياب شدن انسولين براي مردم وجود دارد، توصيه مشترک مسئولين به افراد ديابتي و مصرف کنندگان اين دارو اين است که در صورت بروز مشکل در تهيه انسولين قلمي از ويال انسولين استفاده کنند که کاربرد مشابهي دارد و ميتواند پاسخگوي نياز مردم باشد. شانه ساز در اين باره گفته بود: به بيماران توصيه مي کنيم با مشورت پزشک خود بجاي قلم از ويال انسولين رگولار و NPH که هيچ تفاوتي با انسولين پن ( قلمي ) ندارد و به وفور در بازار يافت مي شود، استفاده کنند و با توجه به تفاوت فاحش قيمت اين دارو در داخل نسبت به ساير کشورهاي منطقه، ان شاءالله در آينده نزديک اين دارو براساس کد ملي بيماران توزيع خواهد شد تا ديگر نگراني از بابت تهيه آن احساس نکنند.
اسدالله رجب، رييس انجمن ديابت ايران هم در اين باره عملکرد انسولينهاي انساني توليد داخل را قابل و قابل رقابت با انسولينهاي خارجي دانسته و گفته بود: با توجه به تحريم هاي ظالمانه، حدود هفت ماه کمبود انسولين وارداتي در کشور داريم و برخي بيماران مبتلا به ديابت که از اين نوع انسولين استفاده مي کنند، بهتر است آموزش هاي لازم را در انجمن ديابت ايران براي جايگزيني انسولين توليد داخل و تزريق آن بگذرانند تا ديگر دغدغه و نگراني نداشته باشند.
رجب تعداد بيماران ديابتي را هشت ميليون نفر اعلام کرده و با بيان اينکه انسولين ها انواع قلمي، تزريقي و پمپي هستند، گفته بود: بر اساس باور غلط بسياري از بيماران مبتلا به ديابت تصورشان آن است که بايد نوع قلمي را استفاده کنند، در حاليکه عملکرد قلمي، تزريقي و پمپي برابر بوده و مهم وارد شدن ماده انسولين به بدن اين بيماران است.
وي از انسولين به عنوان ماده حياتي براي بيماران مبتلا به ديابت نوع يک نام برد و گفت: ديابت در اثر کاهش توليد انسولين در بدن يا کم شدن اثر انسولين در سوخت و ساز مواد قندي حاصل ميشود و اکنون حدود هشت ميليون نفر ديابت دارند.
اما در همين رابطه فاطمه آل ياسين يک رشته توييت به توضيح اين موضوع و ذکر تفاوتهاي انسولين قلمي و ويال پرداخت. او ايراد نسل قديم انسولين تزريق سخت آن و افت قند بيشتر و کنترل سختتر دانسته و گفته بود: «وارد نشدن انسولين آنالوگ، همه ما ديابتيها را دردسر مياندازد و برگشتن به تنظيمات انسولين ويالي، کار سخت و پرمشکلي است (مخصوصا براي کساني که تجربهاي از تزريق انسولين قديمي ندارند) اين سختي قطعا براي کودکان، زنان باردار و بعضي سالمندان خيلي بيشتر است؛ ولي نه حرف وزارت بهداشت در خصوص کفايت انسولين داخلي حرف دقيقي است و نه حرف اکثريت که نگران از بين رفتن و نسلکشي و مرگ دستجمعياند. ما حق داريم بدون نگراني، با روش روز کنترل ديابت، پيش برويم؛ عقبگرد، هرچند باعث مرگ و کما و… نميشود، ولي حتما مشکلات زيادي به همراه دارد.»