پاسخ امام علی (ع) به ادعاهای سران جمل چه بود؟
باشگاه خبرنگاران/ امام علي (ع)در پاسخ به ادعاهاي طلحه و زبير در سال 36 هجري قمري به سران جمل نامه اي نوشت. امام علي (ع) در بخشي از نامه 54 کتاب شريف نهج البلاغه در پاسخ به ادعاهاي سران جمل مي فرمايد:شما نيک مى دانيد ، هر چند کتمان مى کنيد که من آهنگ مردم نکردم تا آنها آهنگ من کردند . من از آنها بيعت نخواستم تا آنها با من بيعت کردند . امام در ادامه مي فرمايد:شما دو تن از کسانى بوديد که به سوى من آمديد و به من دست بيعت داديد . بيعت کردن مردم با من ، بدان سبب نبود که مرا قدرتى است غالب يا مالى است مهيا . اگر شما از روى رضا با من بيعت کرده ايد از اين بيعت شکنى بازگرديد و سريع توبه کنيد و اگر به اکراه بيعت کرده ايد ، به سبب تظاهر به طاعت و در دل نهان داشتن معصيت ، راه بازخواست خود را بر من گشاده داشته ايد . به جان خودم سوگند ، که شما از ديگر مهاجران به تقيه و کتمان سزاوارتر نبوده ايد . امام در ادامه خاطرنشان مي سازد: نپذيرفتن بيعت من پيش از آنکه داخل در بيعت شويد ، براى شما آسانتر بود از بيعت کردن و خارج شدن از آن . پنداريد که من عثمان را کشته ام . ميان من و شما از اهل مدينه ، کسانى هستند که نه با من هستند و نه با شما . اينان قضاوت کنند تا هر کس هر اندازه در اين امر دخالت داشته بر گردنش آيد و از عهده آن برآيد . سپس امام علي (ع) در کلامي نصيحت گونه به طلحه و زبير مي فرمايد: اى دو مرد سالخورده ، از اين رأى و نظر که داريد بازگرديد که اگر امروز چنين کنيد ، تنها عار گريبانگير شماست و اگر داورى به قيامت واگذاريد ، هم عار است و هم نار . با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد