روانشناسی/ رازداری برای سلامت بدن خطرناک است
برترين ها/ با اينکه همه ما از رازدار بودن افراد به عنوان يکي از ويژگي هاي اخلاقي بسيار خوب و مثبت ياد مي کنيم، اما بايد بدانيد اين خصوصيت مي تواند به قيمت به خطر افتادن سلامت فرد برايش تمام شود. هر چه رازي که در دل نگه مي دارد مهم تر و ارزشمندتر باشد، خطرش هم بيشتر است. باور کنيد اين حرف ها بي پايه نيستند. متخصصان عصب شناسي آمريکا اعلام کرده اند، از نظر بيولوژيکي بسيار بهتر است افراد رازهاي خود را برملا سازند يا دستکم رازدار ديگران نشوند. دليل آن نيز اين است که در جاهاي نادرستي در ذهن ذخيره مي شوند. نواره کورتکس (پوسته مغز)، به ويژه در مورد واکنش هاي احساسي نمي تواند حقيقت را بگويد. اين نرمه منطقي به ديگر قسمت هاي مغز سيگنال مي فرستد تا اطلاعات را به اشتراک بگذارد بنابراين، آنها به بخش هاي مهم مغز همچون بخش يادگيري منتقل مي شوند. اگر رازها را در دل خود نگه داريد، به نواره کورتکس اجازه نمي دهيد به روش طبيعي رفتار کند و اين موجب استرس کورتکس مي شود. هنگامي که رازي در دل داريد، پوسته مدار چرخشي بخش جلو مغز تصور خواهد کرد رازهايي که نبايد فاش شوند، نيروهاي مهاجم و منفي هستند. اين اختلال مغزي روي مسايلي همچون تصميم گيري، افکار پيچيده و بيهوده و فريبکاري و حقه بازي تاثير مستقيم مي گذارد. همه اينها در انتها منجر به فشارهاي احساسي سنگين و پيچيده در فرد مي شوند. به عبارت ديگر، اگر کورتکس بخش پيشمغزي در جنگ با مغز براي نگهداري راز برنده شود، اين فشار باعث مي شود تا نواره کورتکس مغز بدن را به ترشح هورمون هاي استرس مجبور مي کند. در نتيجه فرد دايم در حالت اضطراب يا ترس قرار دارد. اگر اين واکنش ها پايدار باشند، مي تواند تاثيرات منفي ناگواري در پي داشته باشد. هنگامي که فرد به طور عميق به راز دل خود فکر مي کند، هورمون هاي استرس همچون کورتيزول بر حافظه، فشار خون، معده و روده و حتي متابوليسم بدن تاثيرات منفي مي گذارند و سلامت بدن او را به خطر مي اندازند. اين هورمون ها همچنين شامل ضدآدرنالين ها نيز هستند که مي توانند بخشي از مغز که وظيفه کنترل واکنش ها و توجهات بدن را به عهده دارد را تخريب کنند. هر چه راز بزرگ تر باشد يا افشا نشدن آن برايتان مهم تر باشد، فشارها و تضادهاي مغزي بيشتر مي شود و نتيجه آن خشم، پرخاشگري و اضطراب زياد است. اين مساله روي خواب فرد تاثير مي گذارد که منجر به تغيير سريع خلق و خوي عصبي مي شود و فرد آرامش و کنترل خود را از دست خواهد داد. دکتر آلن تافيگ، عصب شناس و متخصص بيماري هاي خواب در مرکز پزشکي نيويورک اعتقاد دارد: «اين مساله حتي باعث ايجاد مشکل در يادگيري و حافظه فرد نيز مي شود. ترشح بيش از حد کورتيزول مي تواند باعث بروز بيماري هاي ديگر همچون افزايش يا کاهش اشتها يا درست کار نکردن سيستم گوارش بدن نيز مي شود.» افزايش ميزان ترشح کورتيزول در بدن منجر به ضعيف شدن سيستم ايمني بدن، پوکي استخوان، افزايش فشار خون و از دست دادن کلاژن پوست مي شود. از بين رفتن کلاژن منجر به ايجاد چروک زياد و از بين رفتن کشساني پوست مي شود. آيا بايد از رازداري دست برداريم؟ صرف نظر از خطرات، رازداري يکي از وجوه خصلت هاي انساني است. اما هنگامي که خطرات اين رازداري را متوجه شده ايد، بهترين و منطقي ترين راه برملا کردن آنها است. البته گاهي ممکن است فاش کردن يک راز دردناک تر از نگه داشتن آن در دل باشد و اثرات منفي ديگري داشته باشد. اين ديگر به منطق و تشخيص خود فرد بستگي دارد. البته بايد اين نکته را يادآوري کرد که همه رازها نيز موجب استرس نمي شوند. برخي از حرف هايي که نمي خواهيم بگوييم بسيار معمولي و خوشايند هستند: همچون نگفتن جشني که مي خواهيم براي تولد همسر خود بگيريم. يا کادويي که براي فرد مورد علاقه خود خريده ايم. اين رازها به هيچ کس آسيب نمي رسانند و نگفتن آنها سلامت هيچ فردي را به خطر نمي اندازند. اما رازهاي مهمي که دوستان از شما مي خواهند تا آنها را در دل خود نگهداريد مي توانند خطرناک باشند. براي برآورد ارزش نگهداري آن بايد ابتدا واکنش خود را بررسي کنيد. شما هر واکنشي در نتيجه شنيدن اين حرف ها از خود نشان بدهيد، ديگران کمتر از آن واکنش نشان خواهند داد. بنابراين با خود بررسي کنيد اگر رازي ارزش تحمل سنگيني بار آن را ندارد، آن را به فردي بگوييد تا خودتان را از فشارهاي عصبي و اضطراب دور کنيد.