چرا با وجود وسوسه ها و گمراه کردن انسان، خداوند به شیطان مهلت داده است؟
انوار طاها/ در پاسخ به اين سؤال بايد گفت: ادامه حيات شيطان به عنوان وجود يک نقطه منفى براى تقويت نقاط مثبت نه تنها ضرر نداشت، که مؤثر نيز بود، حتى قطع نظر از وجود شيطان، در درون خود ما، غرائز مختلفى وجود دارد، که چون در برابر نيروهاى عقلانى و روحانى قرار گيرند، يک ميدان تضاد را تشکيل مى دهند که در اين ميدان پيشرفت، تکامل و پرورش وجود انسان صورت مى گيرد. ادامه حيات شيطان نيز تقويت مبانى اين تضاد است. به تعبير ديگر هميشه وجود يک راه راست با توجه به خطوط انحرافى پيرامون آن مشخص مى شود، و تا چنين مقايسه اى در ميان نباشد، راه راست بازشناخته نخواهد شد. از اين گذشته، همان طور که در بعضى از احاديث مى خوانيم، شيطان بعد از انجام آن گناه، سعادت و نجات خود را در جهان ديگر به کلى به خطر انداخت، و لذا در برابر عباداتى که کرده بود، تقاضاى عمر طولانى در اين دنيا کرد که طبق قانون عدالت پروردگار، اين تقاضا پذيرفته شد. اين «نکته» مهم را نيز بايد توجه داشت که: خداوند اگر چه شيطان را در انجام وسوسه هايش آزاد گذاشته ولى انسان را در برابر او بى دفاع قرار نداده است; زيرا: اوّلاً ـ نيروى عقل و خرد به او بخشيده که مى تواند سدّ نيرومندى در مقابل وسوسه هاى شيطان به وجود آورد (مخصوصا اگر پرورش يابد و تربيت شود). ثانياً ـ فطرت پاک و عشق به تکامل را در درون وجود انسان به عنوان يک عامل سعادت قرار داده. ثالثاً ـ فرشتگانى که الهام بخش نيکى ها هستند، به کمک انسان هائى که مى خواهند از وسوسه هاى شيطان برکنار بمانند مى فرستد، آن چنان که قرآن مى فرمايد: إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِکَةُ: «آنها که مى گويند پروردگار ما خداوند يکتا است و سپس استقامت به خرج مى دهند، فرشتگان بر آنها نازل مى شوند» (و براى تقويت روحيه آنان انواع بشارت ها و دلگرمى ها را به آنها الهام مى دهند).و در جاى ديگر مى خوانيم: إِذْ يُوحي رَبُّکَ إِلَى الْمَلائِکَةِ أَنِّي مَعَکُمْ فَثَبِّتُوا الَّذينَ آمَنُوا: «پروردگار تو به فرشتگان وحى مى کرد که من با شما هستم و به شما کمک مى کنم که افراد با ايمان را در مسير حق کمک کنيد و ثابت نگاه داريد». منبع: تفسير نمونه، جلد 6، صفحه 140 با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد