باشگاه خبرنگاران/ امام زمان(عج) هرچند که از نظر ما غايب است، اما از احوال و اعمال ما آگاه است و براي گناهان شيعيان استغفار مينمايد؛ در ادامه داستاني از تشرف علي بن مهزيار خدمت امام زمان(عج) در مکه مکرمه را بخوانيد.
ابوالحسن علي بن ابراهيم بن مهزيار اهوازي ميگويد:
در يکي از سالها، به قصد سفر حج حرکت کردم و در مدينه چند روزي ماندم، شايد امام زمان(عج) را ببينم؛ اما ملاقات ايشان قسمت ما نشد و با ناراحتي شديد وارد مکه شدم؛ انجام مناسک حج را شروع کردم، ولي همچنان در فکر بودم. در يک لحظه که در مقابل کعبه ايستاده بودم، احساس کردم درب خانه باز شد؛ شخصي را ديدم که به سويم ميآيد، من هم به طرفش رفتم، پس از پرسيدن مقصد من و از احوال آقاي خصيبي، از من پرسيد: «ابن مهزيار را ميشناسي؟» گفتم: «خودم هستم.» سپس از انگشتر امام حسن عسکري(ع) که پس از پدرم در دست من بود پرسيد؛ انگشتر را به او نشان دادم.
بعد از آن پرسيد: «چه کار داشتي؟» گفتم: «به دنبال آن امامي هستم که از ما پنهان است». فرمود: «امام خود را پنهان نکرده است، اين اعمال شماست که باعث غيبت امام زمان(عج) شده است؛ حال برو و دفعه ديگر بين رکن و صفا هم ديگر را ميبينيم»
سر وعده حاضر شدم و او نيز آمد، با هم پس از کمي راه رفتن به منطقهاي در طائف رسيديم، آن شخص پيش از من وارد خيمهاي شد و به سرعت برگشت و بشارت داد که امام اجازه شرفيابي دادن؛ وارد شدم و خيمهاي ديدم که از گوشه آن نور ميدرخشيد؛ به عنوان امام، او را مخاطب ساخته و سلام کردم. آن حضرت خطاب فرمود: «يا اباالحسن! قد کنا نتوقعک ليلا و نهارا ، فما الذي ابطا بک علينا؟»، «اي ابوالحسن علي بن مهزيار! شب و روز در انتظار ديدار تو لحظه شماري مي کردم ، چه شد که تاخير کردي و به سوي ما نيامدي؟»، عرض کردم: «اي مولاي من! کسي را نيافتم که مرا به حضورت راهنمايي کند».
آن حضرت با تعجبي همراه با پرسش فرمود: «کسي را نيافتي که راهنماييات کند!؟» سپس با انگشت مبارک روي زمين کشيد و بعد فرمود: «نه! راهنما نداشتن دليل تاخيرت نيست بلکه شما به مال اندوزي روي آوردهايد، در برابر مستضعفان فخر فروشي کرده و با آنان با بي اعتنايي رفتار کردهايد، صله رحم را ترک نمودهايد؛ پس ديگر چه عذري داريد؟»، عرض کردم: «توبه کردم، توبه؛ بازگشتم، بازگشتم».
سپس حضرت مهدي(عج) خطاب به علي ابن مهزيار فرمود: «اي پسر مهزيار! اگر برخي از شماها براي آمرزش بعضي ديگر، از خداوند طلب مغفرت نميکردند، کليه انسانها گرفتار ميشدند و کردارشان آنها را هلاک ميکرد.» (اشاره به اينکه من براي شما از خداوند طلب بخشش مي کنم.)
در قسمتي از دعاي امام زمان(عج) براي بخشيده شدن گناهان شيعيان آمده است:
پروردگارا شيعيان ما از پرتو وجود ما و باقي مانده سرشت ما خلق شده اند، اما همين شيعيان به خاطر مغرور شدن به دوستي با ما و داشتن ولايت و از روي بي توجهي گرفتار گناهان بسياري گشته اند؛ حال اگر گناهاني که آنان انجام داده اند ،جزء گناهاني است که بين تو و آنها بايد حل شود، پس به خاطر ما آنها را ببخش و ما هم از آنها راضي هستيم و اما اگر گناهاني که انجام داده اند، حق الناس و جزء گناهاني است که بين خودشان است و بايد حق ديگران پرداخت شود براي پرداخت بدهي آنان، از خمسي که در اموال براي ما مقرر کرده اي به عنوان تقاص و تاوان بدهي آنان برداشت کن و به طلب کاران آنها بده. و آن شيعيان را وارد بهشت کن و از آتش جهنم دور ساز و آن ها را با دشمنان ما که گرفتار غضب تو هستند در يک مکان قرار مده.
همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد:
آخرين خبر در تلگرام
https://t.me/akharinkhabar
آخرين خبر در ويسپي
http://wispi.me/channel/akharinkhabar
آخرين خبر در سروش
http://sapp.ir/akharinkhabar
آخرين خبر در گپ
https://gap.im/akharinkhabar
بازار