دانستنی‌هایی جالب از قرآن کریم

باشگاه خبرنگاران/ قرآن کريم که سرچشمه‌ي حقايق و معارف اسلامي است، کتاب آسماني و معجزه‌ي جاودان و جهاني است و از سوي پروردگار متعال بر قلب مبارک پيامبر گرامي اسلام (ص) نازل شده است، تا جهانيان را از تاريکي‌هاي جهالت و شرک، به سوي نورِ هدايت و يکتاپرستي رهنمون سازد. قرآن کريم يک سلسله مواد علمي و عملي را به جهان انساني نشان ميدهد که آدمي با بکار بستن آن‌ها به سعادت اين جهان و جهان ابدي نائل ميگردد. قرآن شمع فروزاني است که هرگز تندباد‌هاي سهمناک اعصار و شعله هاي پُرفروغ، آنرا فرو ننشانده و غبار کهنگي بر رخسار زيباي آن نمينشيند و دست تحريف بدان راه نيافته و نخواهد يافت و با گذشت زمان، فراز‌هاي جديدي از معارف آن آشکار شده و بر طراوتش بيش از پيش افزوده شده است. قرآن مهمترين منبع معارف اسلامي و سرچشمه‌ي تمامي دانشها و هنر‌ها ميباشد و داراي جنبه هاي فراواني است که هر کدام چراغي است براي هدايت است؛ چنانکه ميفرمايد: «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْکَ الذِّکْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِم». [۲]قرآن کريم در مدت ۲۳ سال زمان دعوت پيامبر اکرم (ص) به تدريج نازل شده و نيازمندي‌هاي جامعه بشري را پاسخ داده است و پيامبر اکرم (ص) آيات قرآن را بر مردم ميخواند و جاذبهي اين آيات، افراد را به سوي اسلام ميکشيد که وقايع مربوط به اين موضوع در تاريخ اسلام از حدّ شمارش خارج است. قرآن مجموعه ي ۱۱۴ سوره است و مجموع اين سوره ها شامل حدود ۶۲۰۵ آيه است و همهي اين آيات مجموعاً در حدود ۷۸۰۰۰ کلمه است. مسلمين از صدر اسلام تا عصر حاضر توجه بينظيري نسبت به قرآن نشان دادهاند که نشانهي شيفتگي و علاقه آن‌ها به اين کتاب آسماني است. قرآن در زمان رسول اکرم (ص) به وسيله‌ي گروهي که خود ايشان معيّن کرده بودند و با نام «کاتبان وحي» معروف شدند، نوشته ميشد، به علاوه غالب مسلمين اعم از مرد و زن، کوچک و بزرگ، عشق عجيبي به حفظ همه و يا اکثر آيات قرآن داشتند، قرآن را در نماز‌ها ميخواندند و در اوقات ديگر تلاوت آنرا ثواب ميدانستند و به علاوه از تلاوت آن لذت ميبردند و تلاوت قرآن مايهي آرامش روح آن‌ها بود. مسلمين در هر عصري متناسب با امکانات فکري و عملي خود تحت تأثير شوق و عشقي که به کتاب آسماني خود داشتند، درباره قرآن کار کردهاند و با دقت در معاني آن در زمينههاي مختلف حقوقي، اخلاقي، اجتماعي، فلسفي، عرفاني و عملي، معارف بسياري کسب کردهاند. ختم نبوت و معجزه جاويدان از آنجا که پيامبر اکرم (ص) آخرين پيامبر و تعليمات ايشان براي همهي زمانها و دورانهاي بعد از اوست، سند نبوّت و حقانيت او نيز به گونهاي است که در همهي زمانها و دورانها حضور دارد و هماکنون نيز مخالفان را به آوردن سورهاي مانند سورههاي خود دعوت ميکند. اگر معجزهي پيامبر اکرم (ص) از نوع کتاب و علم و فرهنگ نبود، نميتوانست شاهدي حاضر بر نبوت ايشان باشد. آري، اين معجزه مناسب انسانهاي با فرهنگ و دانشمند است و به همين جهت با توسعهي دانش و فرهنگ، اعجاز آن آشکارتر و روشنتر ميشود. اين در حالي است که آثار بزرگترين دانشمندان جهان از افلاطون و ارسطو گرفته تا ابن سينا و خواجه نصير و رازي تا نيوتن و پاسکال، کهنه ميشوند و برخي سخنان آنان بسيار ابتدايي و ساده جلوه ميکند؛ اما قرآن همچنان درخشندگي آن مانند خورشيد آشکار و روشن است. شگفتي اين اعجاز در آن است که هر قدر زمان ميگذرد و انسان به قلّههاي بلندتري در علم و معرفت دست مييابد، نه تنها از ارزش آن کاسته نميشود، بلکه درخشندگي بيشتري دارد و ابعاد جديدي از معارف آن کشف ميگردد اکنون اين سؤال پيش ميآيد که قرآن از چه نظر معجزه است؟ آيا تنها از نظر فصاحت و بلاغت و به تعبير ديگر بخاطر شيريني و رسابودن تعبيرات و نفوذ فوق العادهي آن است و يا از جنبههاي ديگر است؟ حقيقت اين است که هرگاه به قرآن از زواياي مختلف بنگريم، از هر زاويه و از هر دريچهاي يکي از چهرههاي اعجاز آن آشکار ميگردد؛ از جمله: فصاحت و بلاغت؛ شيريني و کشش فوق العاده و جاذبهي عجيب الفاظ و مفاهيم. محتواي عالي؛ ارائه محتواي عالي از هر نظر، مخصوصاً عقائد خالي از هر گونه خرافات. معجزات علمي: پرده برداشتن از روي مسائلي که انسان تا آن زمان به آن‌ها دست نيافته بود! پيشگوئي صريح: پيشگوئي دقيق و کامل از پارهاي مسائل آينده (اخبار غيبي قرآن). قرآن که معجزهي جاويد خاتم الانبياء است، از ابتداي نزول در مکه که با سورههاي کوچک آغاز شد، رسول اکرم رسماً بر آن تحَدّي (مبارزه طلبي) کرد؛ يعني مدعي شد که قرآن کار من نيست کار خدا است و از من و هيچ بشر ديگري ساخته نيست که مانند آن را بياورد و اگر باور نداريد آزمايش کنيد و از هر کسي ميخواهيد کمک بگيريد، ولي بدانيد که اگر همهي افراد و نيرو‌ها را به کمک بطلبيد که مانند آن را بياورند قادر نخواهند بود؛ مانند اين آيه: «وَ إِنْ کُنْتُمْ في‏ رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‏ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِه» [۴]؛ و اگر درباره آنچه بر بنده خود [پيامبر]نازل کرده‏ايم شک و ترديد داريد، (دست کم) يک سوره همانند آن بياوريد. مخالفان پيغمبر اکرم نه در آن زمان و نه در زمانهاي بعد که اکنون چهارده قرن از آن ميگذرد، نتوانستهاند به اين مبارزهطلبي پاسخ دهند. آخرين سخن مخالفان آن عصر اين بود که قرآن «جادو» است که خود اين اتهام، اعتراف ضمني به خارقالعاده بودن قرآن و نوعي اظهار عجز در برابر اين کتاب آسماني بود. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در تلگرام https://t.me/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar