چهره واقعی انسانی که ۱۵۰ هزار سال پیش مرده است!

الي گشت/ دانشمندان چهره شخص نئاندرتاي که ۱۵۰ هزار سال پيش مرده را بازسازي کردند. اين شخص در نزديکي غاري در آلتاموراي ايتاليا، لامالونگا (Lamalunga) پيدا شده است. محققان مي گويند که اين شخص احتمالا بين ۱۲۸ تا ۱۸۷ هزار سال پيش مرده و آن ها همچنين توسط DNA فرد دريافته اند که او يک انسان نئاندرتال بوده است. الي گشت در ادامه اين متن، جزييات اين تحقيق و بازسازي آن را شرح داده است. اسکلت اين شخص، پس از آنکه درون حفره باريکي گير کرده، با ديواره هاي غار يکي شده است. با ما همراه باشيد: در حال حاضر دانشمندان براي اولين بار صورت مرد آلتامورا را نشان داده اند، فردي که استخوان هاي او به ديواره هاي غار در لامالونگا، نزديک آلتامورا، در جنوب ايتاليا چسبيده بود. محققان مي گويند که آلتامورا داراي يک بدن کوتاه و چهارشانه، خط الراس ابروي بزرگ، جمجمه اي حدودا کشيده و يک بيني بسيار بزرگ بوده است. ديويد کاراملي (David Caramelli)، دانشيار انسان شناسي دانشگاه فلورانس به شبکه هاي خبرنگاري گفته است که براي او چهره ي اين شخص بسيار زيباست. کاراملي و مانزي، دو دانشمندي که روي اين شخص کار کرده اند، براي اينکه صورت انسان نئاندرتال را به طور واقعي بازسازي کنند، از روش فوتوگرافي و اسکن ليزري اسکلت با داده هاي حاصل از تجزيه و تحليل DNA استفاده کرده اند. صورت انسان نئاندرتال در نهايت توسط دو برادر هلندي و متخصص هنر باستاني، آلفونز و آدري کنيس (Alfons and Adrie Kennis) ساخته شد. آن ها همچنين مدلي از اوتزي مرد يخي را ساخته اند. اين مدل بينش جديدي را در مورد اسکلت ها ارائه داد. مشخص شد که در حالي که بدن داراي ويژگي هاي نئاندرتال هاي معمولي است، اما جمجمه آن، بسيار عجيب و غريب است. مانزي گفت: «اين جمجمه، چند ويژگي باستاني را نشان مي دهد و مشخص مي سازد که انسان آلتامورا نوعي پل مورفولوژيکي بين گونه هاي قبلي مانند انسان هايدلبرگي و نئاندرتال ها است. از آنجايي که جسد او در فضاي باريکي ديده شده و به شدت زخمي شده، به نظر مي رسد که او از شدت گرسنگي مرده است. طي هزاران سال پس از آن، بدن از بين رفته و استخوانهاي باقي مانده به تدريج به استالاکتيت هايي که توسط ريزش آب روي ديواره هاي غار به عقب رانده شده بودند، تبديل شدند. در تحقيقات اخير دانشمندان، اينطور به نظر مي رسد که انسان نئاندرتال زماني که انسان هاي مدرن از آفريقا خارج شده اند، به ديگر نواحي رفته و پراکنده شده و با اجداد اروپايي هاي امروزي، نژادهاي گوناگوني را پديد آورده اند. پس شايد بتوان گفت که بين ۱٫۵ تا ۲٫۱ درصد از تمام افراد خارج از آفريقا، دي ان اي مربوط به نئاندرتال ها دارند. جالب است بدانيد که DNA اين فرد، قديمي ترين دي ان اي شناخته شده از زمان نئاندرتال هاست و دانشمندان اميدوارند که بتوانند با تحقيقات بيشتر، اطلاعات زيادي در مورد ژنيتيک اين انسان نئاندرتال به دست آورند. اين اسکلت براي اولين بار در سال ۱۹۹۳ کشف شد و به آن صفت مرد آلتوراما (Altamura Man) داده شد. از آنجايي که اين اسکلت بخشي از ديواره هاي غار شده، کار را براي انسان شناسان کمي دشوار کرده است. بررسي استخوان هاي آن، اينطور پيشنهاد مي کند که آنها متعلق به يک مرد بالغ هستند. با اين حال، تعداد کمي از دانشمندان در مورد اينکه آيا اين اسکلت متعلق به يک نئاندرتال يا براي فردي با قدمت کمتر بوده، اتفاق نظر داشته اند. اما پس از تحقيق روي قطعه کوچکي از استخوان شانه، محققان دانشگاه اسپينزا رم، دانشگاه فيرنزه و دانشگاه نيوکاسل توانستند به برخي از سوالات، پاسخ بهتري دهند. آنها دي‌ان‌اي ميتوکندريايي را که از استخوان شانه گرفتند بودند، با يک اسکلت نئاندرتال ديگر مقايسه کرده و به اين نتيجه رسيدند که آن ها همخواني دارند. تکنيکي به نام اورانيوم-توريم (Uranium-thorium dating techniques) براي برآورد قدمت، نشان مي دهد که اين اسکلت بين ۱۷۲،۰۰۰ تا ۱۳۰،۰۰۰ سال پيش در طول دوره اي که صفحات يخ به طور قابل توجهي از خارج قطب جنوب و گرينلند گسترش مي يافتند، برمي گردد. محققان اکنون اميدوارند تجزيه و تحليل بيشتر DNA اين شخص ممکن است بينش جديدي را در مورد تکامل نئاندرتال ها نشان دهد. اين اسکلت، تقريبا ۱۰۰۰۰۰ سال مسن تر از ديگر DNA نئاندرتال هاي کشف شده قبلي است. اينگونه تصور مي شود که نئاندرتال آلتامورا در ابتدا به درون حفره اي از توده سنگ هاي آهکي افتاده است. او پس از اين اتفاق، براي مدت طولاني در اين حفره باريک، گير کرده و در نهايت از گرسنگي مرده است. با گذشت زمان، استخوانهاي او که در همانجا مرده بود، شروع به يکي شدن با ديواره هاي غار شدند. در سال ۱۹۹۳، محققان غارهاي باستاني، روي اين مورد تحقيقاتي به عمل آوردند. محققان در نهايت به اجازه اين دست يافتند تا يک قطعه کوچک استخوان شانه را در سال ۲۰۰۹ جدا کرده و روي آن تحقيق کنند. اين تحقيقات ۶ سال به طول انجاميد. تيم تحقيقاتي در مجله اي علمي نوشت: «اگر چه تعدادي از ويژگي هاي نئاندرتال را مي توان در اين اسکلت ديد، به ويژه در صورت و استخوان پس‌سري، ويژگي هايي است که اين نمونه را از نوع رايج اين انسان ها، از جمله اينکه خط الراس ابروهاي آن بزرگتر از نئاندرتال هاست و ابعاد نسبي استخوان گيجگاهي، جدا مي کند. به طور کلي نتايج ما نشان مي دهد که اين اسکلت متعلق به يک انسان هومو نئاندرتال است. بنابراين، اسکلت آلتامورا نشان دهنده قديمي ترين نئاندرتالي است که تاکنون کشف و روي DNA آن تحقيقاتي انجام شده است». اگر آنها موفق به کشف توالي DNA شوند، مي توان اميدوار بود که جزئيات جديدي در مورد تکامل انسان ها به طور کلي و تاريخ اوليه نئاندرتال ها به دست آيد. آن ها همچنين مي توانند جزييات بيشتري در ارتباط بين نئاندرتال ها و انسان هاي اوليه امروز را کشف کنند. تحقيقات اخير نشان داده است که نئاندرتال ها از طيف وسيعي از بيماري هايي که هنوز در ميان انسان ها ديده مي شود، رنج مي برده اند و حتي اين ممکن است دليل از بين رفتن آن ها باشد. دانشمندان شواهدي را آورده اند که مي گويد نسل ماقبل تاريخ ما به بيماري هايي مانند سل، تيفوئيد، سرفه و حتي سرماخوردگي معمولي آلوده شده اند.