جاده های دلربا ولی حادثه‌خیز کشور کدامند؟

برترين ها/ آمار تصادف‌ها و مرگ و ميرهاي ناشي از آن در کشور ما بالاست. بخش عمده‌اي از سفرهاي نوروزي هم از طريق وسايل نقليه شهري انجام‌مي‌شود. کافي است راننده بي احتياط باشد و جاده هم ناهموار تا تلخي حادثه کام خانواده‌اي را تغيير دهد. اين در حالي است که اگر پيش از سفر اطلاعات خودمان را از راه و مسير مسافرت بيشتر کنيم، درجه اطمينان سلامتي سفرمان نيز بالاتر مي‌رود. سعي کرده‌ايم اطلاعات مفيدي را درباره ١٠ مسير پرتردد کشور براي شما جمع‌آوري کنيم. بديهي است که اتفاق در هر جاده‌اي ممکن است بيفتد و انتخاب اين ١٠ محور صرفا به دليل تجربيات گذشته است. 1. جاده تهران - چالوس (محور کندوان) شايد دوره قاجار، زماني که مسير تهران -کرج- چالوس، تنها يک جاده مالرو براي رسيدن به روستاهاي اطراف داشت، کسي فکرش را نمي‌کرد، روزي برسد و اين جاده يکي از پر رفت و آمدترين جاده‌هاي کشور شود. حالا ديگر جاده چالوس از جمله مهم‌ترين جاده‌هاي کشور است که از ميان شهر کرج در استان البرز شروع و به شهر چالوس در کرانه درياي خزر وصل مي شود. بيراه نگفته اند کساني که مي‌گويند محور کندوان يکي از زيباترين جاده‌هاي دنيا به شمار مي رود. اما اين محور اگر چه زيباست اما پرخبر هم هست؛ گاهي به خاطر ترافيک‌هاي زنجيره‌وار، گاهي به خاطر محدوديت‌هاي ترافيکي، زماني هم براي تصادف‌هاي دلخراشش! همکاري با هلال احمر، راهداري و پليس راه قبل از حرکت با پليس راه در تماس باشيد و از باز بودن جاده اطمينان پيدا کنيد، چرا که اين جاده در طول هفته مدام شامل محدوديت هاي ترافيکي مي شود. در زمستان حتما زنجيرچرخ با خود همراه داشته باشيد و قبل از حرکت، از باز بودن راه ها مطمئن شويد. براي اينکه در طول سفر با خيالي آسوده و بدون اضطراب بتوانيد مسير را طي کنيد با هلال احمر، راهداري و پليس ارتباط و همکاري داشته باشيد. مواظب ريزش سنگ باشيد. درجاده کندوان دست اندازهاي زيادي ديده مي شود. علاوه بر اين ريزش سنگ در اين منطقه زياد است. با اين که تعدادي از اين مناطق را پوشش داده اند اما هنوز تمام مناطق به طور کامل رفع خطر نشده اند. البته خدا را شکر، تابلوهاي هشداردهنده خوبي در محور کندوان نصب شده که به راننده ها قبل از بروز حادثه، هشدار مي‌دهند. باز هم خطاي انساني. متاسفانه اکثر تصادفات در اين محور بر اثر خطاي انساني رخ مي‌دهد. مسافران با عدم رعايت قوانين راهنمايي‌و‌رانندگي احتمال بروز تصادف را بالا مي‌برند. به طوري که تنها در ٣٠-٤٠‌درصد تصادف‌ها، «راه» مقصر است. جاده پيچ و خم زيادي دارد و راننده‌هايي که با اين پيچ‌و‌خم آشنايي ندارند بايد با دقت رانندگي کنند. راننده‌هاي بومي کمتر دچار حادثه مي‌شوند. جاده کندوان با ساير جاده ها فرق مي‌کند. براي همين مهمترين کاري که بايد راننده ها در اين جاده انجام دهند، اين است که با سرعت مطمئن برانند. اگر روي تابلو زده شده سرعت ٤٠ تا ٥٠ کيلومتر، حتما با همين سرعت حرکت کنند. وقتي راننده نمي داند پيچ بعدي چقدر تند است يا چقدر شيب دارد، پس عاقلانه اين است که هوشيارانه عمل کنند. در شرايط جوي نامناسب محور کندوان گاهي از ساعت ١٠ شب به بعد يخ مي زند، يخ ٢-٣ سانتي‌متري که براي ليز خوردن ماشين کفايت مي کند. در مسافرت هاي تابستان همه تجهيزات و امکانات را با خود به همراه داشته باشيد، خصوصا وقتي که راهي کندوان شده ايد چون در اين جاده هيچ چيز قابل پيش بيني نيست. حتما کمک‌هاي اوليه و مراحل کمک‌رساني اوليه به مصدومان را ياد بگيريد، با توجه به تنگ بودن اين جاده و ترافيکي که عموما دارد، تا رسيدن نيروهاي امدادي، کمک شما به مصدوم مي تواند او را نجات دهد. هيچ کدام از ما دوست نداريم، در هنگام مشکل بي دست و پا باشيم! 2. جاده چابهار کنارک جاده چابهار- کنارک به چند دليل مهم است؛ اول اين که بخش عمده‌اي از تردد محلي از طريق اين جاده انجام مي شود. دومين مورد، وجود روستاها، شهرها و شهرک‌هاي مجاور چابهار است که هم براي زندگي روزمره به چابهار تردد مي‌کنند و هم براي استفاده از امکاناتي چون آموزش و کار. سومين دليل اهميت اين جاده موضوع ترانزيت بار است که البته جابه جايي ماهي از سواحل کنارک، پزم و ... را هم در خود دارد. بنابراين هيچ ساعتي از روز اين جاده بدون کاربري نيست. مشکل بعدي اين جاده که خطر تصادف در آن را افزايش مي دهد، موتورسواراني است که بدون رعايت نکات ايمني در اين جاده تردد مي کنند. تصور محلي ها اين است که جاده چابهار- کنارک يک جاده محلي است و رانندگي بدون داشتن کلاه ايمني و انجام حرکات نمايشي در آن خطرناک نيست، اين موضوع را البته که مسافران ناآشنا نمي دانند و يک آن در تاريکي شب با موتوري تصادف مي کنند که بدون چراغ و کلاه ايمني در حاشيه جاده در حال حرکت بوده! اگر به هر دليل در سفر نوروزي تان به محور چابهار- کنارک با مشکل مواجه شديد، زياد نگران نباشيد. بلوچ ها مردم مهمان نوازي هستند و حاضرند هر کاري براي شادي مهمانان خود انجام دهند. بوميان اين منطقه معمولا ماشين‌هاي دو ديفرانسيل سوارند و مي توانند ماشين شما را تا اولين تعميرگاه بکسل کنند. 3. جاده ساري - سمنان (محور کياسر) دسترسي به درياي شمال از جنوب کشور کار چندان ساده اي نيست، چرا که هم مسيرها خطرناک و پر پيچ و خم هستند و هم ترافيک در جاده هاي تهران به سمت شمال غوغا مي کند. بنابراين معمولا آنهايي که در نيمه شرقي کشور هستند، از محور کياسر به سمت شمال مي‌روند تا هم از طبيعت بکر آن جا حظ ببرند و هم مسافت کمتري را بپيمايند. ترجيحا طوري برنامه ريزي کنيد که اين محور را در روز رانندگي کنيد، شب‌ها محور کياسر نور چنداني ندارد. نور مشکل اصلي اين جاده است که مي تواند با کاهش ديد رانندگان، خطر سقوط آن ها را در دره‌ها و حتي چپ کردن ماشين در شانه خاکي راست جاده را به همراه داشته باشد. محور کياسر تنها جاده اصلي است که ساري را به سمنان متصل مي کند. مهمترين خطري که در جاده کياسر مردم را تهديد مي کند برف است. برف سنگين در کياسر باعث بروز حوادث جبران ناپذيري مي شود. شرايط جاده به گونه اي است که يا تصادف نمي شود يا اگر تصادف شد خيلي سنگين است، چرا که معمولا تصادفات اين جاده به خاطر ليزي مسير اتفاق مي افتند.معمولا اکثر تصادفات محورکياسر، در مسير سمنان به ساري رخ مي دهد. راننده ها در اين جاده ليز با سرعت غيرمجاز حرکت مي کنند و به خاطر آشنا نبودن به جاده، پيچ و خم ها و سبقت هاي غير مجاز، ماشين شان سُر مي خورد. 4. جاده تهران - آمل (هراز) نزديک ترين مسيري که مي شود از تهران به آمل رسيد جاده هراز است؛ جاده اي که راه را براي رسيدن به قله دماوند هم ساده کرده. اين جاده با ١٤ تونل که طولاني ترين آن به ١٥٠٠ متر مي رسد بعد از جاده چالوس، مهمترين جاده محور تهران- مازندران به شمار مي رود و نسبت به قدمت جاده چالوس، تازه ساخت تر است. اين جاده آنقدر مسافر ديده که آمارها مي گويد در روزهاي نوروز ميزبان ٤ ميليون مسافر است، اما اين تمام ماجرا نيست! آمار تصادفات رانندگي در جاده هراز بسيار بالااست و از ديدگاه اداره راه و ترابري استان مازندران، کيلومتر ١٨ تا ٢٢ جاده رودهن به سمت امامزاده هاشم، بحراني ترين قطعه اين راه از نظر سقوط بهمن است. اگرچه تونل بهمن گير امامزاده هاشم، سپري در برابر اين خطر است ولي حتي اين سپر هم در سال ١٣٧٦ نتوانست از جان ٣٢ مسافري که در همين نقطه زير بهمن ماندند حفاظت کند. جاده تهران-آمل علاوه بر داشتن جاذبه‌هاي گردشگري زيبا، به علت کوهستاني بودن منطقه و داشتن پيچ هاي تند و دره هاي عميق، خيلي خطرناک است. در فصل زمستان هم به خاطر بارش هاي مکرر برف و يخ زدگي جاده، راننده ها قبل از تردد بايد سيستم گرمايشي خودرو را چک و حتما خودرو را به زنجير چرخ مجهز کنند. در جاده هراز چند پيچ خطرناک وجود دارد. پيچ «شيطان» در٥٠ کيلومتري جاده آمل قرار دارد که اصلي ترين مشکل آن خطر ريزش سنگ است؛ مخصوصا در انتهاي فصل زمستان و اوايل فصل بهار. چون زمستان که برف مي بارد بين سنگ ها آب مي رود و يخ مي زند. فصل بهار که يخ ها مي خواهند آب شوند باعث متلاشي شدن سنگ ها مي شود و ريزش سنگ اتفاق مي افتد. با اينکه گاردريل هايي در اين منطقه زده اند اما باز هم احتمال خطر وجود دارد. پيچ «خانزاد» هم پيچ ديگري است که احتمال تصادف در آن زياد است. ٥ کيلومتر بعد از منطقه «پلور» يک دو راهي به نام دوراهي «آبشار» قرار دارد که منطقه خيلي خطرناکي است و تصادف زيادي در اين منطقه اتفاق مي افتد. اتفاقا آبشاري که آنجا قرار دارد خيلي جذاب است و مسافران براي تماشاي اين آبشار دقايقي را توقف مي کنند. اما دقيقا کنار اين آبشار، جاده به دو قسمت تقسيم و تصادفات شديدي را موجب مي شود. 5. جاده اسالم - خلخال جاده ٧٠ کيلومتري اسالم به خلخال که استان اردبيل را به گيلان و زنجان متصل مي‌کند، ١٨ کيلومترش از گردنه الماس در حوزه استحفاظي استان اردبيل و بقيه از حوزه استحفاظي استان گيلان مي‌گذرد. جاده اسالم به خلخال را يکي از محورهاي سخت گذر کشور مي‌شناسند، چون ٣هزار و ٣٠٠ متر از سطح دريا بالاتر است و براي همين، بيشتر ماه هاي سال، در معرض ريزش کوه و جاري شدن سيل قرار دارد. بهتر است در فصل زمستان و پاييز براي رفتن به اردبيل، فکر گذشتن از اين محور را از سرتان بيرون کنيد. با اين وجود و با تمام خطرهايي که در اين جاده مسافران را تهديد مي کند، خيلي ها نمي توانند از خير زيبايي و جذابيت اين جاده بگذرند و هرکس راهي اين مسير مي شود، احساس مي کند در مسير بهشت قرار گرفته؛ واقعا زيبايي‌هاي شوکه کننده اي دارد! محور اسالم به خلخال، راه پيچ‌درپيچي در دامنه‌هاي سبز کوهستان است؛ جايي بکر و سبز که بيشتر نقاطش را مه پوشانده اما وجود مه زياد در اين منطقه، ديد راننده‌ها را خيلي کم و محدود مي کند و همين موضوع، باعث مي شود خيلي از راننده‌ها پرتگاه هاي کوچک و بزرگ جلوي خود را نبينند و به ته دره سقوط کنند. با وجود اينکه راهداران سعي مي‌کنند اين جاده را از هر نظر براي رانندگي مساعد کنند اما باز هم مشکلات جاده، پيچ هاي خطرناک و خطاي انساني احتمال تصادف را در مسير رويايي بالا مي برد و بايد در حين رانندگي کاملا هوشيار بود. 6. گردنه حيران گردنه حيران، مسير ارتباطي آستارا و اردبيل ‌است. اين گردنه که آخرين منطقه حفاظتي استان اردبيل به‌شمار مي‌رود، از يک طرف مشرف به کوه‌هاي پوشيده از جنگل‌هاي انبوه ‌است و ازطرف ديگر مشرف به دره‌اي نه چندان عميق که از ميان آن رود آستارا، «آقچاي» عبور مي‌کند. با وجود اين که گردنه حيران چندان مرتفع نيست و ارتفاع بلندترين نقطه آن از سطح آب هاي آزاد تنها حدود ۱۵۰۰ متر است، در تمام طول سال مه اين جاده را پوشانده و ديد رانندگان را کم مي کند. رطوبت درياي خزر به طور مستقيم از شمال ايران به سمت رشته کوه هاي البرز و زاگرس مي رود و در واقع علت اصلي مه تقريبا دائمي گردنه حيران هم همين موضوع است، نه ارتفاع زياد اين جاده از سطح دريا. گردنه حيران از اين نظر نيز اهميت دارد که يکي از روستاهاي تاريخي و ييلاق بزرگترين خوانين آستارا و قشلاق‌هاي غربي و شمالي اين شهرستان در گذشته بوده و اکنون هم يک مسير دسترسي زيبا و مهم به شمار مي رود‌. حوادث و تصادفات مرگباري که در اين گردنه به خاطر پيچ هاي خطرناک، مه دائمي، سرعت هاي غيرمجاز و سبقت هاي بي موقع اتفاق مي افتد، جان بسياري از مسافران را در معرض خطر قرار مي‌دهد. با اين وجود هيچ کس نمي تواند منکر زيبايي حيران کننده گردنه حيران باشد. کساني که ادعاي رانندگي‌شان امان خيلي‌ها را بريده، معمولا در پيچ‌هاي اين محدوده دچار سردرگمي مي شوند و با انحراف از مسير اصلي عامل تصادف‌هاي زنجيره وار را مهيا مي کنند. بهترين روش حرکت در اين گردنه، سرعت کم و استفاده از دنده سنگين است. گردنه‌ها در فرهنگ سفر ما به مکان‌هايي گفته مي‌شوند که تردد در آن‌ها به دليل عوارض طبيعي، سخت و خطرناک هستند. بنابراين فقط گردنه حيران نيست که جزو مناطق خطرناک محورهاي مواصلاتي کشور به حساب مي‌آيد؛ در جاده تهران-مشهد، گردنه آهوان و در جاده غرب، گردنه حسني هم به همين اندازه خطرناکند، اما يا مسير جاده تغيير يافته و يا تردد در آن ها کم است و به همين خاطر آمار تلفات‌شان پايين گزارش شده است. بنابراين در حين تردد در هر جاده اي بايد از گردنه هاي احتمالي آن باخبر شويد و برنامه سفرتان را طوري تنظيم کنيد که حين عبور از اين مناطق، هم در هوشياري کامل باشيد، هم مقررات رانندگي را به خوبي رعايت کنيد و هم هوا روشن باشد. 7. محور ميانه - زنجان براي رفتن به تبريز و زنجان، استفاده از جاده ميانه، گزينه منطقي هم در کاهش مسافت به حساب مي آيد. مسير اتوبان شده مابين زنجان و ميانه اما يکي از جاده‌هاي پر تصادف کشور هم به حساب مي آيد. جاده‌ها هر چه بومي‌تر باشند، خطرناکتر هستند چرا که معمولا توجه کمتري از سوي رانندگان در اين مسيرها وجود دارد و از طرفي مشکلات و کاستي‌هاي جاده بيشتر است. با اين همه محور زنجان - ميانه نه به دليل اين مشکلات بلکه به خاطر مسائلي ظريفتر هميشه يکي از کانون‌هاي خطرات رانندگي در کشور به حساب مي آيد. چند سالي است که موضوع مرمت و بازسازي راهدارخانه‌هاي آرادان، ارمغانخانه، نيک‌پي و شهرستان قديم به ميان آمده و کار‌هاي خوبي انجام شده اما شرايط جوي در اين جاده بعضا مشکلات زيادي پديد مي‌آورد. بنابراين پيش از آن‌که کارتان در اين جاده به مشکل بر بخورد تجهيزات ايمني لازم را با خود برداريد. علاوه‌بر برف و طوفان، يکي از دلايل بسياري از تصادفات در اين جاده، انحراف به طرفين خودروهاست. در شب ها اين محور بسيار خلوت بوده و رانندگان به اين خيال خوش که تخلفات شان از چشم قانون به دور است، جاده را از پاشنه در مي آورند، غافل از اين که همين کار به معناي تصادفات دلخراش است؛ تصادفاتي که تعداد کشته هاي آن براي چنين جاده نه چندان حياتي، زياد به نظر مي رسد. 8. محور بندرعباس - سيرجان اگر بخواهيد از بندرعباس به هر شهري در نيمه شمالي کشور بياييد، يک راه بيشتر نداريد و آن رسيدن به شهر سيرجان از محور بندرعباس- سيرجان است. بنابر گزارش پليس راهنمايي و رانندگي، اين جاده يکي از پرحادثه ترين جاده هاي کشور است، چرا؟ چون تقريبا تمامي ترددهاي جنوب به شمال کشور از مبدا بندرعباس در اين جاده اتفاق مي‌افتد و شايد همين شلوغي زياد، اين جاده کويري و بي خطر را به يک جاده پرحادثه بدل کرده است روزانه ٤٥ هزار وسيله نقليه سواري از جاده بندرعباس- سيرجان رفت و آمد مي‌کنند، اما اين تعداد در برابر آمار تردد خودروهاي سواري از جاده‌هاي پرتردد کشور چندان قابل توجه نيست. موضوعي که رانندگي را در اين جاده خطرناک مي کند، بحث خودروهاي سنگين است. بر اساس آمارها حدود ٦٠ درصد ترانزيت کالاي کشور از اين جاده صورت مي‌گيرد و اين يعني خيل خودرو هاي سنگين، تريلي‌ها، کمپرسي ها و ديگر خودرو هاي باري که تردد را براي خودروهاي شخصي با مشکل مواجه مي کنند. شايد به همين خاطر است که اکثر تصادفات در اين جاده از سوي رانندگان غير حرفه‌اي انجام مي شود، رانندگاني که نمي دانند يک ماشين سنگين نه قدرت مانور ماشين هاي سواري را دارد و نه توانايي توقف به موقع را. مسأله بعد سبقت هاي غير مجاز است. هنوز بخش عمده اي از مسافران ترجيح مي دهند که از جاده دوبانده و قديمي اين مسير براي رسيدن به سه‌راهي سيرجان استفاده کنند. دلايل شان هم معتبر است؛ امکانات رفاهي بيشتر، شهرهاي ديدني، جنگل و... تا اين جا هيچ مشکلي در بين نيست اما کوچکترين سبقت نا به جايي در چنين جاده باريکي مي‌تواند تصادف دلخراشي را به همراه داشته باشد. جاده هاي کويري را بايد شناخت. اگر راننده اين جاده ها را بشناسد نه از رانندگي در آن خسته مي‌شود و نه پشت فرمان چرتش مي برد. چون گرماي هوا اينجا زياد است اولين توصيه ما استفاده زياد از مايعات سرد است، اما نبايد پشت فرمان چاي بنوشيد که خطرش فرقي با خواب رفتن پشت فرمان ندارد! آب هم طراوت و بيداري مي آورد، هم جبران تعرق بدن و کاهش خواب آلودگي است و هم ميزان ادرار بدن را زياد مي کند. همين موضوع بهانه اي مي شود براي اين که راننده هر ١٠٠ کيلومتر کنار بزند و از ماشين پياده شود. تابلوهاي اين محور کم هستند اما اطلاعات‌شان خيلي مهم است، جاهايي که امکان تصادف با شتر وجود دارد پيش بيني شده، سرعت گيرها مشخص شده اند و فاصله تا حاشيه جاده به خوبي روشن شده است. رانندگان خواهشا به اين علائم خوب توجه کنند چرا که بخش عمده اي از واژگون شدن خودروها در شانه راست جاده به خاطر عدم توجه به اين تابلوهاست. رانندگان ماشين هاي سنگين براي خودشان قانون هاي مهم و نجات بخشي دارند. تجربه زندگي آن‌ها در جاده ها باعث شده که با نور ماشين به ماشين‌هاي اطراف علامت بدهند. اين علامت ها آن قدر مهم هستند که هم مي توانند جان شما را نجات دهند و هم مانع از يک تصادف غير قابل جبران شوند. اگر معني نوردادن يک خودروي سنگين را ندانستيد، ساده ترين کار، احترام به او و راه دادن است، هر گونه لجبازي با اين ماشين هاي سنگين يا خطر تصادف را در بر دارد و يا تلخ شدن خاطره سفر. 9. محور سبزوار - گناباد اگرچه که جاده هاي منتهي به گناباد چندان پر مسافر نيستند اما شايد همين خلوتي بيش از حد باعث شده که اين محور يکي از محور‌هاي حادثه خيز کشور باشد. فاصله سبزوار تا گناباد از روي نقشه چيزي در حدود ٨٠٠ کيلومتر است که در چند نقطه حادثه خيز بوده و عملا در حال جايگزين شدن با محورهاي موازي است. با اين همه لذت حضور در کوير نمک ايران و عبور از شهرهاي تاريخي چون بردسکن، کاشمر، قائن و... هنوز اين مسير را به‌عنوان اصلي‌ترين گزينه براي کساني گذاشته که مي‌خواهند از شمال شرقي کشور به سمت شرق و استان سيستان‌وبلوچستان بروند. در اين مسير چند نقطه بيشتر از ديگر جاها پر تصادف بوده اند و بي شک شعاع هفتاد کيلومتري بردسکن در بين اين نقاط جايگاه اول را دارد. جاده در اين مسير عرض بسيار کمي دارد با شيب‌هاي زياد، پيچ هاي تند و دره‌هاي مرگبار. در نوروز معمولا غبار صبحگاهي و مه ساعت‌هاي نخستين شب، جايي براي ديد مناسب راننده باقي نمي‌گذارند و همين دلايل باعث شده که جاده اين شهرستان به جاده حادثه‌خيز خراسان رضوي بدل شود. درست در نقطه مقابل در مکان‌هايي چون قلعه نوبهار و عمراني هم که از بخش‌هاي گناباد هستند، پيچ هاي تند و حيوانات اهلي اصلي ترين دليل تصادفات به حساب مي‌آيند. جاده کويري ويژگي هاي خاصي دارد و رانندگي در آن با ديگر جاده ها از اساس فرق مي کند. براي يک رانندگي ايمن در اين محور، بايد مراقب بود که توصيه هاي ايمني سفر و رانندگي به درستي رعايت شوند. در اين محور، قير از آسفالت جاده بيرون زده و ترمز ماشين ها به سختي مي گيرد شايد به همين دليل است که بخش عمده اي از تصادفات اين محور سپر به سپر است که معمولا هم به واژگون شدن و در بعضي مواقع آتش گرفتن خودروها ختم مي‌شود. 10. محور تهران - مشهد يا امام رضا(ع)! و بعد از اين جمله سفر به مذهبي‌ترين شهر ايران آغاز مي‌شود. مسير مهم نيست، هدف بارگاه طلايي امام هشتم (ع) است و بس. معروفترين محور براي رسيدن به شهر مشهد، از مسير تهران- مشهد مي‌گذرد. تمام راه هاي فرعي از شمال و جنوب به اين محور مي ريزند تا سيل زائران به حرم امام خود برسند. اين جاده را مي توان بزرگترين و مهمترين جاده کشور به حساب آورد چرا که آمارها حکايت از حضور روزانه ٢ ميليون مسافر در شهر مشهد دارند که تقريبا همگي به نوعي از اين جاده راهي سفر خود شده‌اند و يا همجواري با آقايشان را به پايان مي‌رسانند. وجود اين تعداد مسافر در هر جاده‌اي خود مي‌تواند خطر‌آفرين باشد اما علاوه بر اين، اين محور به دلايل ديگري هم پرحادثه است. هم شلوغي جاده خطرناک است و هم خلوتي آن. اگر از تهران عازم اين سفر هستيد بايد نقاط شلوغ جاده را تا مقصد بشناسيد که ناگهان با خطر برخورد با خودروهاي متوقف شده جلويتان رو‌به‌رو نشويد. علاوه‌بر تمام شهرهاي بين راهي که نقاط پرترافيک جاده را مي‌سازند، مکان‌هاي استراحت بين جاده‌اي، پليس راه‌هاي مهم و حساس، گشت‌هاي نامحسوس پليس و... مکان‌هايي هستند که خودروها به طور ناگهاني در آن ازدحام مي‌کنند و باعث کندي تردد و شايد هم خطر برخورد ماشين‌هاي پشتي مي‌شوند. خلوتي هم البته نگران کننده است. مخصوصا در فاصله ٣٠٠‌کيلومتري شاهرود- سبزوار که عموما باعث خواب آلودگي راننده مي شود و تصادف‌هاي آن چناني! مسير ٩٠٠ کيلومتري اين محور، پر است از محل‌هايي که بعضا آسفالت سالمي ندارند و عوارض جاده باعث تکان خوردن هاي مکرر خودرو و واژگوني آنها مي‌شود. اين دست اندازها بيشتر در نقاطي چون پاکدشت، حومه شاهرود، نرسيده به دامغان و محدوده نيشابور قرار دارند که بايد حسابي مراقب آن ها بود. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد