لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!http://akhr.ir/4727593
۹.۶K
۳
باشگاه خبرنگاران/ پس از پشت سر گذاشتن ماه هاي غم و اندوه و عزاداري سيدالشهدا (ع)، ماه ربيعالاول به معناي بهار اول، از جمله ماههاي پربرکتي است که هر روز و يا شب آن مبارک و پر فضيلت است.
در ادامه ميتوانيد اعمال مهمي که انجام آن در ربيع الاول سفارش شده است را مشاهده کنيد.
در نخستين شب ربيع الاول، ليله المبيت اتفاق افتاد. در شبي که پيامبر از گزند دشمنان گريخت و به مکه هجرت کرد، امام علي (ع) به جاي رسول اکرم (ص) در بستر ايشان خوابيدند. به اين مناسبت دو عمل براي اين روز ذکر شده است.
۱- روزه گرفتن به شکرانه سلامتي پيامبر اعظم و اميرمۆمنان از گزند کفار و مشرکان در اول ربيع الاول.
۲- خواندن زيارت پيامبر (صلي الله عليه و آله) و علي (عليه السلام) در اين روز.
مرحوم «سيّد بن طاووس»، دعايى را براى اين روز در کتاب اقبال نقل کرده است.
اللهم لا اله إلا انت، يا ذا الطول والقوة، والحول والعزة، سبحانک ما أعظم وحدانيتک، وأقدم صمديتک، وأوحد إلهيتک، وأبين ربوبيتک، وأظهر جلالک، وأشرف بهاء آلائک وأبهى کمال صنائعک (۱)، وأعظمک في کبريائک، وأقدمک في سلطانک، وأنورک في أرض، وسمائک، وأقدم ملکت، وأدوم عزک، وأکرم عفوک، وأوسع حلمک، وأغمض علمک، وأنفذ قدرتک، وأحوط قربک. أسألک بنورک القديم، وأسمائک التي کونت بها کل شئ، أن تصلي.
براي دوازدهمين روز از اين ماه، خواندن دو رکعت نماز مستحب است که در رکعت اوّل بعد از حمد، سه مرتبه سوره «قل يا ايّها الکافرون» و در رکعت دوم بعد از حمد، سه مرتبه سوره «توحيد» خوانده شود.
روز هفدهم ربيع الاول، مطابق نظر مشهور علماى اماميّه، روز ولادت رسول خدا (ص) و همچنين ميلاد امام صادق (ع) است و روز بسيار مبارکى است که داراى اعمال زير است:
۱) غسل؛ به نيّت روز هفدهم ربيع الاوّل.
۲) روزه؛ که براى آن فضيلت بسيار نقل شده است، از جمله در رواياتى از ائمّه معصومين (عليهم السلام) آمده است: کسى که اين روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه يکسال را مقرّر مى فرمايد.
۳) صدقه دادن، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زيارت مشاهد مشرّفه رفتن.
۴) زيارت رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دور و نزديک؛ در روايتى از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زيارت کند مانند کسى است که به هنگام حياتم به سوى من هجرت کرده باشد، اگر نمى توانيد مرا از نزديک زيارت کنيد، از همان راه دور به سوى من سلام بفرستيد (که به من مى رسد).
۵) زيارت امير مؤمنان، على (عليه السلام) نيز در اين روز مستحب است با همان زيارتى که امام صادق (عليه السلام) در چنين روزى کنار ضريح شريف آن حضرت (عليه السلام) وى را زيارت کرد. (اين زيارت در بخش زيارات، صفحه ۳۰۱ آمده است).
۶) تکريم، تعظيم و بزرگداشت اين روز بسيار بجاست، مرحوم «سيّد بن طاووس»، در اقبال، در تکريم و تعظيم اين روز براي ولادت شخص اوّل عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبىّ اکرم (صلى الله عليه وآله) سفارش بسيار کرده است.
در کتاب «المختصر من المنتخب» دعايي براي نخستين روز اين ماه دعايي ذکر شده که در ادامه مي خوانيد:
فِي غُرَّةِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ تَقُولُ
«دعاي اول ماه ربيع الاول به اين صورت است:
اللَّهُمَّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ وَ الْقُوَّةِ وَ الْحَوْلِ وَ الْعِزَّةِ
خداوندا، معبودي جز تو نيست،اي بخشنده و نيرومند و دگرگون کننده و سربلند.
سُبْحَانَکَ مَا أَعْظَمَ وَحْدَانِيَّتَکَ وَ أَقْدَمَ صَمَدَانِيَّتَکَ وَ أَوْحَدَ إِلَهِيَّتَکَ
پاکي تو و يگانگي تو عظيم و بي نيازي ات ديرينه و معبوديتت يگانه.
وَ أَبْيَنَ رُبُوبِيَّتَکَ وَ أَظْهَرَ جَلَالَکَ وَ أَشْرَفَ بَهَاءَ آلَائِکَ وَ أَبْهَي کَمَالَ صَنَائِعِکَ [کرم بها صنائعک]وَ أَعْظَمَکَ فِي کِبْرِيَائِکَ
و پروردگاري ات روشن و جلالت آشکار و زيبايي نعمت هايت والا و کمال ساختههاي تو زيبا [ارزشمند]و بزرگمنشي ات باعظمت.
وَ أَقْدَمَکَ فِي سُلْطَانِکَ وَ أَنْوَرَکَ فِي أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ وَ أَقْدَمَ مُلْکَکَ وَ أَدْوَمَ عِزِّکَ
و سلطه ات ديرينه است و چقدر در زمين و آسمان نوراني هستي و فرمانروايي ات ديرينه و عزتت جاودانه.
وَ أَکْرَمَ عَفْوَکَ وَ أَوْسَعَ حِلْمَکَ وَ أَغْمَضَ عِلْمَکَ وَ أَنْفَذَ قُدْرَتَکَ وَ أَحْوَطَ قُرْبَکَ
و گذشتت کريمانه و بردباري ات گسترده و دانشت همراه با اغماض و قدرتت نافذ و نزديکي ات محيط و فراگير است!
أَسْأَلُکَ بِنُورِکَ الْقَدِيمِ وَ أَسْمَائِکَ الَّتِي کَوَّنْتَ بِهَا کُلَّ شَيْءٍ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ [عَلَي]آلِ مُحَمَّدٍ
به نور ديرينه تو و به آن اسم هايت که همه اشيا را با آن پديد آوردي، از تو خواستارم که بر محمد و آل محمد درود فرستي.
کَمَا صَلَّيْتَ وَ بَارَکْتَ وَ رَحِمْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَي إِبْرَاهِيمَ وَ عَلَي آلِ إِبْرَاهِيمَ
چنان که درود، برکت، رحمت و مهرباني خود را بر حضرت ابراهيم و خاندان او فرستادي.
إِنَّکَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ وَ أَنْ تَأْخُذَ بِنَاصِيَتِي إِلَي مُوَافَقَتِکَ وَ تَنْظُرَ إِلَيَّ بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ
به راستي که تو ستوده و بلندپايهاي و اين که [موي]پيشاني مرا بگيري و به سوي موافقت با خود بکشاني و با نظر رأفت و رحمت به من بنگري.
وَ تَرْزُقَنِي الْحَجَّ إِلَي بَيْتِکَ الْحَرَامِ وَ أَنْ تَجْمَعَ بَيْنَ رُوحِي وَ أَرْوَاحِ أَنْبِيَائِکَ وَ رُسُلِکَ
و حج خانه محترمت را روزي ام کني و روح من و ارواح پيامبران و فرستادگانت را در يکجا گرد هم آوري.
وَ تُوصِلَ الْمِنَّةَ بِالْمِنَّةِ وَ الْمَزِيدَ بِالْمَزِيدِ وَ الْخَيْرَ بِالْبَرَکَاتِ وَ الْإِحْسَانَ بِالْإِحْسَانِ
و بخشش خود را به بخشش ديگر و افزوني ات را به افزوني ديگر و خيرت را به برکاتت و نيکي ات را به نيکي ديگر بپيوندي.
کَمَا تَفَرَّدْتَ بِخَلْقِ مَا صَنَعْتَ وَ عَلَي مَا ابْتَدَعْتَ وَ حَکَمْتَ وَ رَحِمْتَ
چنان که ساخته هايت را به تنهايي و براساس نوآفريني، حکمت و رحمتت خلق کردي.
فَأَنْتَ الَّذِي لَا تُنَازَعُ فِي الْمَقْدُورِ وَ أَنْتَ مَالِکُ الْعِزِّ وَ النُّورِ
بنابراين، تويي خدايي که کسي نميتواند در آنچه تقدير کرده اي، با تو ستيزه کند و تويي مالک عزت و نور.
(وَسِعْتَ کُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً [۱]) وَ أَنْتَ الْقَائِمُ الدَّائِمُ الْمُهَيْمِنُ الْقَدِيرُ
که رحمت و آگاهي ات همه اشيا را فراگرفته است و تويي خداوند پايدار، جاودانه، نگاه بان چيره و توانمند.
إِلَهِي لَمْ أَزَلْ سَائِلًا مِسْکِيناً فَقِيراً إِلَيْکَ
معبودا، من همواره درخواست کننده، بيچاره و نيازمند درگاه تو بوده ام.
فَاجْعَلْ جَمِيعَ أمري [أُمُورِي]مَوْصُولًا بِثِقَةِ الِاعْتِمَادِ عَلَيْکَ وَ حُسْنِ الرُّجُوعِ إِلَيْکَ
پس همه امورم را به اطمينان اعتماد بر خود و بازگشت نيک به درگاهت.
وَ الرِّضَا بِقَدَرِکَ وَ الْيَقِينِ بِکَ وَ التَّفْوِيضِ إِلَيْکَ
و خشنودي به مقدراتت و يقين به خود و واگذاري امور بر خود، بپيوند.
(سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلَّا ما عَلَّمْتَنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَکِيمُ [۲])
«پاکي تو و جز آنچه را که به ما آموختهاي نميدانيم و تو آگاه و حکيمي.»،
(سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ [۳])
«پاکا خدا، آري همه آنچه در آسمانها و زمين هستند، فرمانبر اويند.»،
(سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ [۴]) (سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَيْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ [۵])
«پاکي تواي خدا، پس ما را از عذاب آتش جهنم نگاه دار.»، «پاکي تو و من به درگاهت توبه نمودم و اولين مؤمن هستم.»،
(سُبْحانَکَ أَنْتَ وَلِيُّنا مِنْ دُونِهِمْ [۶]) (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ [۷])
«پاکي تواي خدا و تو خود سرپرست ما از ميان همه آنان [آفريده ها]هستي.»، «پاکا خدا پروردگار جهانيان.»،
(سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِينَ [۸]) (سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِکُونَ [۹])
«پاکا خدا و من هرگز از مشرکان نيستم.»، «پاکا خدا از آنچه شريک او قرار ميدهند.»،
(سُبْحانَ الَّذِي أَسْري بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَي الْمَسْجِدِ الْأَقْصَي
«پاکا خدايي که بنده خود را شبانه از مسجد الحرام به مسجد الاقصي-
الَّذِي بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ [۱۰])
که پيرامون آن را خجسته گردانيديم-سير داد تا برخي از نشانههاي خود را به او ارائه دهد، به راستي که او شنوا و بينا است.»،
(سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
«پاکا خدا هنگامي که شام و صبح ميکنيد و ستايش خدا را در آسمانها و زمين
وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ
و به هنگام شامگاه و آنگاه که ظهر ميکنيد. زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون ميکشد.
وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ کَذلِکَ تُخْرَجُونَ [۱۱]) (سُبْحانَهُ وَ تَعالي عَمَّا يُشْرِکُونَ [۱۲])
و زمين را بعد از مرگ، زنده ميگرداند و شما نيز [در قيامت]اين چنين بيرون آورده ميشويد.»، «خداوند پاک و متعالي است از آنچه شريک او قرار ميدهند.»،
(سُبْحانَهُ وَ تَعالي عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا کَبِيراً [۱۳])
«پاک و بسيار منزه و متعالي است خدا از آنچه درباره او ميگويند.»،
(سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا [۱۴]) (سُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ [۱۵])
«پاکا پروردگار ما و وعدهي او حتما به وقوع خواهد پيوست.»، «پاکا خدايي که ملکوت هر چيز به دست او است و شما به سوي او بازگردانده ميشويد.»،
(سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ [۱۶]) (سُبْحانَهُ هُوَ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ [۱۷])
«پاکا خدا و [فرشتگان]بندگان گرامي هستند.»، «پاکا خداي يگانه و چيره.»،
(سُبْحانَ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا ظالِمِينَ [۱۸]) (سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
«پاکا پروردگار ما و به راستي که ما ستم نموديم.»، «پاکا پروردگار تو، پروردگار صاحب عزت از آنچه او را بدان توصيف ميکنند.
وَ سَلامٌ عَلَي الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ [۱۹])
و درود بر فرستاده شدگان و ستايش خدا را که پروردگار جهانيان است.»
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَرِّفْنَا بَرَکَةَ هَذَا الشَّهْرِ وَ يُمْنَهُ وَ ارْزُقْنَا خَيْرَهُ
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را با برکت و فرخندگي اين ماه آشنا گردان و خير آن را روزي مان کن.
وَ اصْرِفْ عَنَّا شَرَّهُ وَ اجْعَلْنَا فِيهِ مِنَ الْفَائِزِينَ بِرَحْمَتِکَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
و از شرّ آن بازدار و از رستگاران در آن قرار ده، به رحمتتاي مهربانترين مهربانان.
ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد