4گوشه دنیا/ ماجرای عجیب «سنگ های گرسنگی» رودخانه «البه» جمهوری چک!
کجارو/ خشکسالي پديدهاي است که هر روز بيشتر از قبل خود را به ما نشان ميدهد. سنگهاي گرسنگي در سراسر جهان، هشدارهايي از گذشته در مورد اين فاجعه بودهاند. يک رکورد خشکسالي در سال اخير در اروپا افشا کرد که دهها تختهسنگ در کنار رودخانه البه ديده شدهاند؛ سنگهايي که در اين موقع از سال در شهر شمالي دييچين (Decin) در جمهوري چک در نزديکي مرز آلمان، معمولا زير آب قرار داشتند. روي برخي از اين تختهسنگها، پيامهاي بديمني حکاکي شده است؛ پيامهايي با محتواي هشدار روزهاي سخت پيش رو. از اين تختهسنگها که به آنها سنگهاي گرسنگي ميگويند، بهعنوان نشانگرهاي تاريخي ثبت رکورد سطح آب رودخانهها در اروپاي مرکزي در دوران خشکساليهاي شديد در دوران قرون وسطي استفاده ميشده است. در زمانهاي قديم، خشکسالي هميشه به معناي برداشت بد بوده است و برداشت بد يعني گرسنگي. سطح پايين آب در رودخانهها همچنين به معناي قطع تبادلات تجاري از طريق رودها و درنتيجه، قطع منابع غذايي، افزايش قيمتها و در کل، شرايط رو به بدتر شدن بوده است. يک پيام قديمي به زبان آلماني روي يک سنگ در بستر رودخانه البه ميگويد: اگر مرا ميبيني، گريه کن. يک نوشته خطي جديدتر نيز به زبان چکي ميگويد: اي دختر گريه مکن، نترس. وقتي که اينجا خشک شد، زمين خود را با قطرات آب خيس کن. اين سنگ خاص که نقطه برجسته شناختهشده در شهر دييچين در جمهوري چک است، هماکنون به علت ساخته شدن يک سد در ۹۰ سال قبل، حدود ۱۲۶ روز در سال، مشاهده ميشود. اين سنگ گرسنگي يکي از قديميترين نشانههاي هيدرولوژيکي (علم آب) در اروپاي مرکزي با حکاکيهايي از سال ۱۴۱۷ به شمار ميآيد. دهها خشکسالي بر اين سنگ ثبت شدهاند که آخرين آن مربوط به سال ۱۸۹۳ است. يک سنگ مشابه نيز در بستر رودخانه راين در نزديکي لاوفنبورگ در کشور آلمان وجود داشت که سطوح مختلف آب در سالهاي مختلف روي آن تراشيده شده بود. متاسفانه، اين سنگ که آن را به نام لافن اشتاين (Laufenstein) ميشناختند، در سال ۱۹۰۸ يا ۱۹۰۹ در يک انفجار ساختماني در نزديکي نيروگاه از بين رفت. سنگهاي گرسنگي همچنين يادآور پديدهاي مشابه در ژاپن هستند که به آن، سنگهاي تسونامي ميگويند. صدها سنگ تسونامي با پيامهايي با محتواي هشدار مانند «هيچ خانهاي را در سطحي زير اين نقطه نساز» در سواحل ژاپني پخش شدهاند.