برشی از کتاب مفاتیح الحیات درباره نوروز
مهر/ برشي از کتاب مفاتيح الحيات درباره نوروز در ادامه آمده است: نوروز به معناي روز نو است و در اصطلاح رايج اين مرز و بوم به نخستين روز فروردين و رسيدن آفتاب به برج حَمَل و آغاز بهار، نوروز گفته ميشود. براي اين روز در ميان ايرانيان و برخي اقوام و کشورهاي ديگر آداب و رسومي وجود دارد. احاديثي که در منابع روايي دربارهٔ اين روز آمدهاند با صرف نظر از سند آنها، به لحاظ محتوا متعارض هستند؛ برخي آن را تأييد و برخي نفي کردهاند. به نظر ميرسد، رد و تأييد در اين روايات به لحاظ رسمهاي ناپسند و پسنديدهٔ نوروز باشد؛ يعني روايت نفي درباره سنّتهاي نادرست آن باشد و روايت تأييد، سنّتهاي خوب آن را تأييد ميکند. اين احتمال هم وجود دارد که روايت تأييد، شايد به جهت نزديک بودن اين روز با حادثهٔ غدير و ولايت حضرت اميرمؤمنان (ع) باشد؛ چرا که بر اساس برخي محاسبات رياضي و نجومي، جريان غدير در سال دهم هجرت در روز ۲۷ اسفند ماه بوده است. پيامبر اکرم (ص) نيز تا سه روز جهت بيعت گرفتن در سرزمين غدير درنگ کردند؛ پس نوروز سال دهم هجري همزمان با غدير بود. گفتني است، برخي از سنّتهاي خوب آن در شمار اموري است که اسلام به صورت کلي بر آنها تأکيد دارد؛ مانند نظافت و خانهتکاني، نيکوکاري، کمک به نيازمندان، به ويژه خويشان و بستگان، توجّه به سالمندان، مهر و محبّت به يکديگر، صلهٔ رحم و ديد و بازديد دوستان که بسا از اين طريق کينههاي ديرين زدوده ميشوند و نيز از سنّتهاي خوب آن، روي آوردن به پاکي و طهارت معنوي است که مؤمنان با رفتن به قبرستانها و اماکن مذهبي و زيارتگاهها به ذکر و دعا ميپردازند و دعاي يا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الأبْصَارِ يا مُدَبِّرَ اللّيلِ وَ النَّهَارِ وَ يا مُحَوِّلَ الحَوْلِ وَ الأحوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إلَي أحْسَنِ الحَالِ، ورد زبانشان است. در اين دعا از خدا درخواست تحوّل ميشود و تحوّل آن است که انسان از درون منقلب بشود و انقلاب دروني اگر به سوي خدا باشد تأثيرگذار است. پيش از انقلاب إلي الله، هيچ انقلابي بارور نخواهد شد. ما چه بخواهيم و چه نخواهيم چنين تحوّلي را در پيش رو داريم، اگر با رغبت و اشتياق به سوي خدا متحوّل شديم خوش به حال ما (طوبي لنا و حسن مآب) و اگر با اشتياق منقلب نشويم، مأموران الهي ما را منقلب خواهند کرد. به هر روي در چنين روزهايي مناسب است به پاکي و تحوّل دروني روي آورد.