معماری اسرار آمیز منارجنبان اصفهان
ميزان/ منارجنبان اصفهان در دوره ايلخاني و در اواخر پادشاهي «اولجايتو» طرح ريزي شد. بنايي که بعنوان مقبره اي براي “عمو عبدالله” عارف و زاهد دوره ايلخاني ساخته و از يک سنگ بزرگ مرمري و يک پارچه روي قبر تشکيل و دورتادور آن به خط ثلث و به صورت برجسته سوره “ياسين” حجاري شده است. البته برخي از محققين عقيده دارند که مناره ها سال ها بعد به اين ايوان افزوده شده است. بدين معنا که در آن زمان روي آرامگاه "عمو عبدالله" فقط يک بناي بدون مناره ساخته شد، بنايي شامل يک ايوان آجري که مکاني را براي زائران اين زاهد فراهم مي کرد. تاريخ اين بناي ساده و مهم، 300 سال پس از ساخت مقبره و درست از زماني که دانشمندان دوره صفويه 2 مناره روي اين مقبره ساختند تا آن را متفاوت با ديگر بناهاي شهر اصفهان کنند. متفاوت شد. اين مناره ها به گونه اي طراحي شده اند که مي توان آنها را تکان داد، با تکان دادن يک مناره، ديگري نيز تکان مي خورد به همين دليل به آنها منارجنبان مي گويند. يکي ديگر از شگفتي هاي منارجنبان زمان ساخت اين بناست که بحدود 800 سال پيش، يعني دوره ايلخانيان (654-736 ه ق ) و به ميلادي به (1256-1353 م ) مي رسد و از طرفي حرکت دادن يک مناره نه تنها مناره ديگر را به حرکت در مي آورد بلکه تمامي ساختمان مرتعش مي شود. ارتفاع ايوان مقبره عمو عبدالله از سطح زمين بقعه 10 متر و ارتفاع هريک از دو مناره 7/5 متر است. در اين ايوان مزار عمو عبدالله قرار دارد و راه صعود به بام و مناره ها نيز به وسيله درگاه کوچکي است که با پلکاني مارپيچ به بام مربوط مي شود. تکان خوردن منارههاي اين بناي تاريخي تا مدت ها براي دانشمندان سوال برانگيز بود. معماري اسرار آميز اين بنا براي بسياري هنوز هم در هاله ابهام باقي مانده است. منطقي ترين علتي که براي تکان خوردن منارهها وجود دارد، پديده فيزيکي تشديد يا پديده رزونانس است چون مناره ها سبک معماري مشابهي دارند، تکان خوردن يکي روي ديگري اثر مي گذارد. اما هنوز هم دليل تکان خوردن منارجنبان با قطعيت مشخص نشده است. منارجنبان در خيابان آتشگاه در فاصله شش کيلومتري غرب شهر اصفهان و در مسير اصفهان به نجف آباد در محله اي به نام کارلادان واقع شده است .