دو شغلی بودن مخرب است یا مهیج و مفید؟
انتخاب/ دو شغلي بودن در شرايطي که تورم بالاست و دخل و خرج ها جور نيست، چندان عجيب به نظر نمي رسد و بسياري از افراد جامعه خواه زن و خواه مرد به دو شغلي بودن رو مي آورند اما پرسش اين است که اين فرايند به زحمتش مي ارزد يا خير؟ اين روزها بسياري از افراد به دنبال شغل دوم يا حتي شغل هاي دورکاري سوم هستند اما دوشغلي بودن تا چه حد مفيد است؟ مسائل مالي اولويت اول هستند براي بسياري از افراد مسائل مالي اولويت اول هستند. درواقع وقتي دخل و خرج جور نيست، چاره اي وجود ندارد جز يافتن شغلي که بتواند از پس قسط ها و مخارج زندگي بربيايد. بر اين اساس محور انتخاب شغل دوم براي اغلب افراد وضعيت حقوق و مزايا است. البته اغلب مشاغل دوم به علت پاره وقت يا شيفت عصر و شب بودن برخي تسهيلات مثل بيمه را در بر نمي گيرند اما به عنوان کمک خرج مهم محسوب مي شوند. انگيزه ها و علايق شخصي گاهي افراد براي امرار معاش مجبورند در شغلي فعاليت کنند که علاقه اي به آن ندارند. اما براي ساعات آزاد عصر تا شب خود يا به شکل دورکاري به سراغ مشاغلي مي روند که دوستشان دارند. مشاغل هنري و فرهنگي عمده ترين مشاغل اين نوع انگيزه ها را تشکيل مي دهد. مسائل رواني و روحيات افراد تنهايي، عدم راحت بودن در خانه، اختلافات خانوادگي و مواردي مشابه باعث مي شود افراد براي فرار از خانه به مشاغل دوم و سوم رو بياورند تا يا تنهايي خود را فراموش کنند يا از مشکلات خانه فرار کنند. امکانات و تسهيلات شغلي گاهي مشاغل دوم به طور ناگهاني و اتفاقي به افراد توصيه مي شوند و بهاندازه اي پرسود و تسهيلات هستند که افراد نمي توانند در برابر پيشنهاد شغلي مقاومت کنند و به سراغ شغل دوم مي روند. دوشغلي بودن در اين شرايط را مي توان ايده آل و رويايي ترين نوع دوشغلي بودن در نظر گرفت.