حضرت زهرا(س) برای آمادگی فرزندان در شبهای قدر چه راهکاری داشتند؟
تسنيم/ شب قدر، شبي است که امور يک ساله تمام خلايق در آن مقدر ميشود و به اندازهاي اهميت دارد که خداوند نام يک سوره را به آن اختصاص داده است. از اين جهت برخي معتقدند، چون مقدرات انسانها و اندازه و قدر رويدادهاي سال، در اين شب تعيين و تقدير ميشود، آن را شب قدر مينامند. نزول يک باره قرآن در اين شب به قلب مقدس رسول گرامي اسلام (ص) از ويژگيهاي بارز اين شب شناخته ميشود. يکي از مسائلي که همواره درباره اين شب مطرح بوده است، تعيين زمان دقيق آن در ايام ماه مبارک رمضان است؛ از اين رو در برخي احاديث شب قدر را در يکي از شبهاي نوزدهم، بيست و يکم، بيست و سوم و يا بيست و هفتم معرفي کردهاند که اين مسئله به دليل شناور بودن اين شب در طول ايام ماه مبارک رمضان است. در هر صورت به دليل پنهان بودن زمان شب قدر در بين اين چهار زمان، ائمه معصومين (ع) نسبت به پاسداشت هر يک از اين شبها تأکيد و خود نيز اهتمام ويژهاي نسبت به انجام اعمال و آداب آن داشتند. اميرالمؤمنين (ع) ميفرمود: «رسول خدا صلي الله عليه و آله [اين چنين]بود که رخت خواب خويش را جمع ميکرد و کمربند [همّت براي عبادت]را در دهه آخر از ماه رمضان محکم ميبست و هميشه اين گونه بود که اهل و عيالش را در شب بيست و سوم بيدار نگه ميداشت و بر روي خواب رفتگان در آن شب آب ميپاشيد [تا از درک شب قدر، و درک شب زنده داري محروم نشوند]؛ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص کَانَ يَطْوِي فِرَاشَهُ وَ يَشُدُّ مِئْزَرَهُ فِي الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ کَانَ يُوقِظُ أَهْلَهُ لَيْلَةَ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ وَ کَانَ يَرُشُّ وُجُوهَ النِّيَامِ بِالْمَاءِ فِي تِلْکَ اللَّيْلَةِ» (دعائم الإسلام، ج۱، ص ۲۸۲) همچنين نقل است حضرت زهرا (س) به دليل اهميت اين شب، در روز بچهها را ميخوابانيد تا کاملاً استراحت کنند و غذاي کمتري به آنان ميداد تا بدين گونه زمينه و موقعيت بهتر و مطلوبتري از نظر جسمي و روحي براي شب زندهداري داشته باشند. ايشان به حدي در اين کار جدي و قاطع بود که اميرالمؤمنين (ع) در اين باره ميفرمود: «فاطمه (س) نمىگذاشت کسى از اهل خانه در شبهاى قدر به خواب رود به آنان غذاى کم مىداد و از روز قبل براى احياى شب قدر آماده مىشد و مىفرمود: محروم کسى است که از برکات اين شب محروم باشد؛ وَ کَانَتْ فَاطِمَةُ ع لَا تَدَعُ أَحَداً مِنْ أَهْلِهَا يَنَامُ تِلْکَ اللَّيْلَةَ وَ تُدَاوِيهِمْ بِقِلَّةِ الطَّعَامِ وَ تَتَأَهَّبُ لَهَا مِنَ النَّهَارِ وَ تَقُولُ مَحْرُومٌ مَنْ حُرِمَ خَيْرَهَا.» (مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۷، ص ۴۷۰)