لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!http://akhr.ir/5372355
۲۵۷
۰
آرمان امروز/ بيترديد تصميمگيري يکي از مهمترين مهارتهاي زندگي است؛ خداي بزرگ انسان را مختار آفريد تا بتواند با انتخاب خوبي بر بدي و قرارگيري آگاهانه در راه خودش، به سوي کمال حرکت کند، زيرا افراد همواره بايد يک راه را از ميان راههاي گوناگون انتخاب کنند، ولي اگر شخص مهارت کافي را براي اخذ تصميم نداشته باشد، قادر به تصميمگيري يا به عبارتي تصميمسازي نخواهند بود و در نتيجه يا بايد تعارض و تنشهاي ناشي از آن را تحمل کند يا با تصميمگيري غيرمنطقي و نادرست، بر مشکلات خود بيفزايد.تصور خيليها اين است که اهم موارد تصميمگيري در جامعه، محدود به انتخاب شغل، رشته تحصيلي، انتخاب همسر و... است در حالي که کاربرد و قلمرو اين مهارت بسيار وسيع بوده و جزئيترين رفتارها را نيز شامل ميشود. تصميمگيري و گزينشها در شکلدهي به زندگي ما چنان نقش مهم و زيربنايي دارند که گفتهاند زندگي انسان هرچه هست حاصل مجموعه گزينشهاي اوست. اين مهارت براي نوجوانان و جوانان و... اهميت مضاعفي دارد، زيرا آنها با راهها و انتخابهاي بيشماري مواجهاند و هرچه ارتباطات اجتماعي آنان گسترش يابد، تعداد گزينهها نيز افزايش پيدا ميکند و تصميمگيري اهميت بيشتري مييابد. لازمه تصميمگيري، داشتن اراده قوي است. اراده قوي در هر کاري از مراتب پايين آغاز ميشود و به مراتب بالاتر ادامه پيدا ميکند. معمولا کساني که به خود تلقين ميکنند که اراده آنها روزبهروز قويتر ميشود، نتيجه خوبي در عمل ميگيرند و از توانايي بهتري در انجام مسئوليتهاي شخصي و اجتماعي برخوردارند. اولين و مهمترين محيطي که شخصيت و شکلگيري رفتارهاي فرزندان را پايهريزي مينمايد خانواده است، پس اين مهارت ابتدا بايد در خانواده شکوفا شود تا اگر خداي ناکرده، تصميم خوب و عاقلانهاي نبود، ضرر و زيان چنداني متوجه فرزندان نشود.
روشهاي معمول تصميمگيري
تصميمگيري ناگهاني و بدون تفکر، تصميمگيري اجتنايي يا تعويقي، تصميمنگرفتن، تصميمگيري خود را به ديگران دادن، و تصميمگيري منطقي و صحيح. بهترين روش تصميمگيري، ارزيابي تمام انتخابها و سپس انتخاب تصميم است.
آموزش تصميمگيري را به فرزندان
بهتر است ابتدا به او ياد بدهيد که براي هر مساله يا موقعيتي، راهحلهاي متفاوت و متعدد وجود دارد، اتخاذ هرگونه تصميم يا حتي تصميمنگرفتن، پيامدهايي دارد.الف: اطلاعات لازم را در مورد تصميم خود جمعآوري کنيد.ب: انتخابها يا راهحلهاي متفاوت مربوط به تصميم خود را ثبت کنيد. در جمعآوري اطلاعات، ارزشها، هدفها، مسائل فرهنگي و مجموعه چيزهايي که ضروري است، بايد مد نظر قرار گيرند.ج: نقاط قوت و ضعف هر انتخاب را نوشته و آنها را ارزيابي کنيد.د: تصميم لازم را براساس ارزيابي راهحلها بگيريد و دلايل خود را براي اتخاذ آن تصميم مکتوب کنيد.
اجتنابکردن: فردي که خود را در دوستيابي يا حفظ دوستي ناتوان ميبيند از حضور در فعاليتهاي گروهي خودداري ميکند.
به تعويق انداختن: در اين مورد شخص، تصميمگيريهاي خود را به آينده موکول ميکند، مثل عدم انجام وظايف، عدم مواجهه با مشکلات موجود و...
انتخاب بدون مطالعه: در اين حالت فرد راهحلي را انتخاب ميکند که به نظر او درست است در حالي که ممکن است تنها يکي از پيامدهاي احتمالي آن را در نظر داشته باشد، مثلا صرفا بهخاطر پذيرفتهشدن در گروه، با فعاليت آنها همنوايي کند.پس آنچه که مهم است، اين است که ما بهعنوان پدر و مادر، به هنگام مواجهه با مشکل، بتوانيم بهدرستي با آن روبهرو شده و در صدد حل آن برآييم. بعضي افراد در مقابل کوچکترين مساله و مشکل دچار پريشاني، آشفتگي و ناراحتي ميشوند و در مقابل ناملايمات زندگي آسيبپذيرند. اين افراد وجود مشکل را دليل بر ضعف، بيکفايتي و ناداني خود ميدانند و از مشکلات فرار ميکنند و بدون تفکر، رفتار ميکنند و از عزت نفس پاييني برخوردارند، لذا قادر به پيشبيني رفتارها و پيامدهاي رفتار خود نيستند، دچار سردرگمي شده و براي مشکلات خود فقط يک راهحل دارند و اگر به نتيجه نرسند به دليل عدم پيگيري ساير راهحلها، آشفته ميشوند و هميشه با ناکامي مواجه هستند. در مقابل افرادي وجود دارند که سختترين مشکلات را پشت سر ميگذارند، اين افراد نهتنها دچار آسيب و مشکل نميشوند، بلکه به نظر ميرسد که پس از تحمل مشکل و حل آن، به بالاترين سطح ناتواني و قدرت ميرسند. پس سعي کنيم که الگوي خوبي براي فرزندانمان باشيم.
ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد