به خدا امیدوارانی که از بندگان خدا میترسند
مشرق/ اميرالمومنين امام علي عليه السلام: هر کس به خدا اميدوار باشد بايد، اميد او در کردارش آشکار شود، هر اميدواري جز اميد به خداي تعالي ناخالص است، و هر ترسي جز ترس از خدا نادرست است. گروهي در کارهاي بزرگ به خدا اميد بسته و در کارهاي کوچک به بندگان خدا روي ميآورند، پس حق بنده را ادا ميکنند و حق خدا را بر زمين ميگذارند، چرا در حق خداي متعال کوتاهي ميشود و کمتر از حق بندگان رعايت ميگردد آيا ميترسي در اميدي که به خدا داري دروغگو باشي يا او را در خور اميد بستن نميپنداري اميدوار دروغين اگر از بنده خدا ترسناک باشد، حق او را چنان رعايت کند که حق پروردگار خود را آنگونه رعايت نميکند، پس ترس خود را از بندگان آماده، و ترس از خداوند را وعدهاي انجام نشدني ميشمارد، و اينگونه است کسي که دنيا در ديدهاش بزرگ جلوه کند، و ارزش و اعتبار دنيا در دلش فراوان گردد، که دنيا را بر خدا مقدّم شمارد، و جز دنيا به چيز ديگري نپردازد و بنده دنيا گردد. "نهج البلاغه، خطبه ۱۶۰"