آیا براى تمرکز در نماز مى توان چشمها را بست؟
انوار طاها/ هر چند بهتر است نماز با چشم باز خوانده شود و نمازگزار به مهر و محل سجده نگاه کند و نماز با چشم بسته مکروه و ترک آن بهتر است؛ ولى براى کسانى که با بستن چشمان خود در نماز، تمرکز بيشترى پيدا مىکنند و حضور قلبشان در نماز، افزايش مىيابد، نماز با چشم بسته اشکالى ندارد. شهيد ثانى (ره) در اين باره مى فرمايد: «راه درمان فرد ضعيف و عاجزى که با اندک چيزى که چشمش مى بيند و يا گوشش مى شنود، فکرش پراکنده مى گردد؛ آن است که در نماز چشمان خود را ببندد و يا در جايى تاريک و يا در مکانى که چيزى جلب کننده نظر، در مقابل او نباشد و يا نزديک ديوارى که چشم اندازى نداشته باشد، نماز بخواند و از نماز خواندن در مکان هايى که داراى نقش و نگار است و بر فرش هاى زينتى، خوددارى کند»[1]. بيان اين نکته لازم است که حالت انسان، از نظر کنترل نيروى خيال يکسان نيست؛ چون گاهى در برخى افراد، نماز در جاى تاريک و با چشم بسته، نه تنها مانع فعاليت نيروى خيال نمى گردد؛ بلکه باعث افزايش آن مى گردد. به همين جهت، هر کس در مورد نماز خواندن با چشم باز و يا بسته و نيز در جاى خلوت و يا در حضور ديگران، بايد حال خود را ملاحظه کرده، و بر طبق آن عمل کند.[2] پي نوشت: [1] شهيد ثانى، التنبيهات العليه على وظائف الصلاه القلبيه، ص 110. [2] حضور قلب در نماز، ص 54. رحيم کارگر، حضور قلب در نماز، ص 39.