شخصیت امروز ما تا چه حد از رفتارهای والدین مان تأثیر گرفته؟
روزياتو/ چه پدر و مادرتان بهترين دوستان شما بوده اند و چه چندان صميميتي با آن ها نداشته ايد، رابطه ي شما با پدر و مادرتان روي آنچه که امروز هستيد تأثير داشته است. اين دست کم چيزي است که زيگموند فرويد، پدر علم روانکاوي، به آن معتقد بود. طبق نظريه ي فرويد، شخصيت ما در دوران بزرگسالي از تجارب سال هاي اوليه ي کودکي مان شکل مي گيرد. بررسي هاي بي شمار و تحقيقات باليني گسترده اي نشان داده ميان رفتارهاي والدين در دوران کودکي فرزندشان و نحوه ي رفتار فرزند در دوران بزرگسالي خود ارتباط وجود دارد. طبعاً بعضي رفتارها تأثير مثبتي بر ما داشته اند و از ما انسان بهتري ساخته اند و در مقابل، بعضي رفتارها اثرات مخربي بر شخصيت ما گذاشته اند. در ادامه مي خواهيم ببينيم شخصيت امروز ما چه تأثيري از رفتارهاي والدين مان گرفته. ۱- اگر پدر و مادرتان شما را وادار به انجام کارهاي خانه مي کردند، احتمالاً حالا در به عهده گرفتن وظايف خودجوش عمل مي کنيد اگر پدر و مادرتان دائماً شما را به خاطر مرتب نکردن رختخواب تان سرزنش مي کردند، بايد بدانيد که آن ها در واقع لطف بزرگي به شما کرده اند. فرزنداني که کار خانه انجام مي دهند، بعدها در دوران بزرگسالي در محل کار خود مسئوليت بيشتري به عهده مي گيرند، به جاي آنکه منتظر شوند تا وظايف به آن ها محول شود. به علاوه، اين افراد همکاري بهتري با همکاران خود دارند و مي توانند بهتر با آن ها همدلي کنند. انجام کارهاي خانه در دوران کودکي حتي مي تواند از شما آدم شادتري در آينده بسازد. بچه ها وقتي مجبور به انجام کارهاي خانه، مثل بيرون گذاشتن کيسه ي آشغال يا مرتب کردن اتاق خود مي شوند، متوجه مي شوند براي اينکه بتوانند بخشي از جريان زندگي باشند بايد امور مربوط به زندگي را انجام دهند و اين مسأله فقط مربوط به شخص آن ها و نيازي که در آن لحظه دارند نمي شود، بلکه آن ها بخشي از يک اکوسيستم، خانواده و محل کار هستند. ۲- اگر پدر و مادرتان مهارت هاي اجتماعي را به شما ياد داده باشند، احتمال بيشتري وجود دارد که حالا تحصيلات دانشگاهي و شغل پردرآمدي داشته باشيد تحقيقي بر روي بيش از ۷۰۰ کودک آمريکايي به مدت ۲۰ سال نشان داد در مواردي که والدين به فرزندان خود در دوران کودکي مهارت هاي اجتماعي را آموزش داده بودند، مثل اينکه چطور به هم سن و سالهاي خود کمک يا با آن ها همکاري کنند، احتمال بيشتري وجود داشت که آن فرزندان تا سن ۲۵ سالگي از تحصيلات دانشگاهي و شغل تمام وقت برخوردار شده باشند. آن هايي که فاقد مهارت هاي اجتماعي بودند احتمال اعتياد به الکل و دستگيري در آن ها بيشتر بود. ۳- اگر پدر و مادرتان به شما دروغ مصلحتي مي گفتند، ممکن است اين مسأله باعث شده باشد در دوران بزرگسالي در اعتماد به ديگران دچار مشکل شده باشيد والديني که به کودک خود دروغ مي گويند تا مبادا او اذيت شود يا خودشان مجبور به توضيح و درگير يک مکالمه ي سخت با کودک شان شوند، ممکن است با اين کار به فرزند خود بيشتر صدمه بزنند تا اينکه در حق او خوبي کنند. گفتن دروغ مصلحتي به فرزند خود براي محافظت از او در برابر که واقعيت هايي از زندگي که ممکن است ترسناک باشند، مي تواند ناخواسته باعث تخريب رابطه ي ميان والدين و فرزند شود. چون وقتي کودک به حقيقت پي ببرد، ممکن است احساس کند که نمي تواند به پدر و مادرش اعتماد کند که از او محاظت کنند. ۴- اگر پدر و مادرتان نگرش منفي اي نسبت به بدن خود داشتند، احتمال بيشتري وجود دارد که اعتماد به نفس پاييني داشته باشيد بعضي والدين اظهار نظرهاي منفي اي درمورد ظاهر خود دارند اما کودک خود را تشويق مي کنند نگرش مثبتي به بدن خود داشته باشد. حتي در چنين حالتي هم اين کار منجر به از بين رفتن اعتماد به نفس در فرزند آن ها مي شود. وقتي کودک دائماً از پدر و مادر خود بشنود که کسي را چاق خطاب مي کنند يا در مورد ظاهر ديگران اظهار نظر مي کنند، اين مسأله باعث مي شود در مورد اينکه چه نوع ظاهري بهتر از بقيه است ذهنيت خاصي در کودک شکل بگيرد. ۵- اگر پدر و مادرتان توقع بالايي از شما داشتند، احتمالاً عملکرد بهتري دوران مدرسه داشتيد تحقيقي در سال ۲۰۱۵ نشان داد کودکاني که والدين شان انتظار داشتند آن ها به دانشگاه بروند، در مقايسه با کودکاني که والدين شان انتظارات کمي از آن ها داشتند، عملکرد بهتري در تست ها داشتند. اين مسأله هم در مورد خانواده هاي ثروتمند صدق مي کرد و هم درمورد خانواده هاي کم درآمد. ۶- اگر مادرتان ديپلم يا تحصيلات دانشگاهي دارد، احتمال بيشتري وجود دارد که شما هم همينطور باشيد تحقيقي در سال ۲۰۱۴ نشان داد کودکان مادران نوجواني که موفق نشده بودند دوران مدرسه را به پايان برسانند، احتمال گرفتن ديپلم يا رفتن به دانشگاه در آن ها کمتر بود. ۷- اگر مادرتان دائماً مضطرب بوده، احتمال بيشتري وجود دارد که در درس رياضي ضعيف بوده باشيد مدت زماني که والدين با کودک خود، بين سنين ۳ تا ۱۱ سالگي مي گذرانند تأثير اندکي روزي وضعيت تحصيلي و عاطفي فرزند آن ها در دوران بزرگسالي دارد، اما وضعيت روحي پدر و مادر (به ويژه مادر) تأثير چشمگيري بر اين مسأله دارد. تحقيقي در سال ۲۰۱۵ نشان داد وقتي مادر مضطرب، دچار کمبود خواب، يا عصبي باشد، اين مسأله مي تواند منجر به مشکلات رفتاري و عاطفي در فرزند او و همينطور کم شدن نمره ي امتحان رياضي او شود. ۸- اگر زن هستيد و مادرتان شاغل بوده، احتمال بيشتري وجود دارد که در مقايسه با ديگر زن ها درآمد بيشتري داشته باشيد تحقيقي در آمريکا نشان داد دختراني که مادران آن ها بيرون خانه کار مي کنند، در مقايسه با دختران مادران خانه دار، ۲۳ درصد بيشتر درآمد دارند. به علاوه، آن ها نسبت به ساير دختران، تحصيلات دانشگاهي بيشتري دارند و بيشتر در پست هاي مديريتي فعاليت مي کنند. ۹- اگر مادرتان در دوران نوزادي شما عشق و توجه زيادي به شما داده باشد، احتمال بيشتري وجود دارد که عملکرد بهتري در مدرسه داشتيد تحقيقي در سال ۲۰۱۷ نشان داده اگر در حدود ۳ سالگي کودک، والدين محيطي پر از عشق براي کودک خود به وجود آورند، فرزند آن ها در دوران مدرسه نمرات بهتري کسب خواهد کرد. ۱۰- اگر پدر و مادرتان به شما ياد داده باشند که احساسات خود را بيان کنيد، احتمال کمتري وجود دارد که از همسر خود طلاق بگيريد اگر والدين به فرزند خود ياد دهند که چطور احساس خود را توصيف کند يا از کلمات براي بيان احساسات خود استفاده کند، فرزند آن ها در دوران بزرگسالي در روابط عاشقانه ي خود بهتر قادر به گفتگو با شريک عاطفي خود خواهد بود. اشکال مختلف گفتگو اغلب، از طريق مشاهدات و تجربه هايي شکل مي گيرند که به طور مستقيم از اولين الگوهاي خود (مثل پدر و مادر) در دوران کودکي داريم.