ترسناکترین شهرهای ارواح که میتوانید در آسیا ببینید
کجارو/ جاهاي ترسناکي در شهرهاي آسيايي وجود دارد که بهخاطر متروکهشدن و داستان نفرين و ماجراهاي ارواح که از آنها نقل ميشود، طرفداران زيادي بين علاقهمندان به گردشگري سياه دارند. اگر از گردشگران علاقهمند به جاذبههاي وحشتناک و مهيج هستيد، ميتوانيد در سفر به يکي از ۵۰ کشور آسيايي، روياي خود را رنگ واقعيت ببخشيد. فرقي نميکند که از روستايي در چين که مقهور طبيعت شده است، بازديد ميکنيد يا به ديدن کارخانهاي متروکه در جزاير ژاپن ميرويد، شهرهاي ارواح آسيايي، مکانهاي فوقالعاده ترسناکي براي طرفداران گردشگري سياه هستند. در ادامه به پنج شهر آسيايي اشاره خواهيم کرد که بهشدت دلهرهآور هستند، بهطوري که هنگام بازديد از آنها، از روي ترس دائم به پشت سرتان سرک ميکشيد. جزيره هاشيما، ژاپن سفر به يک جزيره مطمئناً بهترين گزينه براي هر برنامهي سفري به حساب ميآيد، اما جزيرهي هاشيما در ژاپن احتمالاً از آن مقاصدي نيست که شما به دنبالش ميگرديد و از سواحلي با شنهاي سفيد، تفرجگاهها و تختههاي پارويي اجارهاي خبري نيست. اين جزيره که در نزديکي ساحل ناگاساکي قرار دارد، در سال ۱۸۹۰ توسط شرکت ميتسوبيشي خريداري شد تا به استخراج زغالسنگ از اعماق دريا بپردازد و تا اواخر قرن بيستم نيز همچنان مشغول فعاليت بود. در دههي ۱۹۶۰، زماني که نفت جايگزين زغالسنگ شد و در بحبوحهي شايعات کار اجباري، اين معدن در سال ۱۹۷۴ بسته شد و کارگرانش آن را ترک کردند. جزيرهي هاشيما در سال ۲۰۰۹ به روي گردشگران باز شد و اثرات آبوهوا و خورندگي آب دريا روي ساختمانهاي متروکهي آن بهوضوح مشهود است. سفر به اين محل از طريق ناگاساکي آسان است، شهري که در سال ۱۹۴۵ تحت يک حملهي هستهاي قرار گرفت و خود مقصدي رعبآور براي گردشگري به حساب ميآيد. ايستگاه بوکور هيل، کامبوج ايستگاه بوکور هيل در کامبوج که سابقاً استراحتگاه معروفي براي اشراف فرانسوي بود، اکنون جزو مقاصدي است که گردشگران در انتهاي فهرست خود قرار ميدهند. با اين حال افراد عاشق ماجراجويي ميتوانند از بقاياي اين سازه که پوشيده از گياه است و فضاي دلهرهآور آن لذت ببرند. اين ايستگاه در ۳۷ کيلومتري غرب کامپوت در جنوب کامبوج قرار دارد و فرانسويها در زمان اولين جنگ هندوچين، بهدليل شورشهاي محلي، آن را ترک کردند. با افتتاح يک کازينو در دههي ۱۹۶۰، اين ايستگاه مجدداً مورد استفاده قرار گرفت، اما در دههي ۱۹۷۰ دوباره متروکه شد. در ساختمانهاي ايستگاه بوکور هيل ميتوان سوراخهايي که گلولهها بهجا گذاشتهاند و بقاياي کاخ اصلي بوکور را که در مرکز شهر قرار داشت، مشاهده کرد. علاوه بر اين، بازديدکنندگان براي تماشاي بقاياي شهر از جمله کليساي قديمي کاتوليک متعلق به دههي ۱۹۲۰ ميتوانند به بلندي ۹۰۰ متري منطقه کوهنوري کنند. جالب است بدانيد که طبق شايعات، در زمان ساخت ايستگاه بوکور هيل، ۹۰۰ نفر بهخاطر رطوبت و شرايط بد آبوهوايي جان خود را از دست دادند. هاتووان، چين هاتووان، روستاني در جزيرهي شنگشان، شرق شانگهاي چين است که زماني يک روستاي ماهيگيري پر رونق بود، اما از دههي ۱۹۹۰ بهخاطر عدمدسترسي به مراکز آموزشي، فقدان تحويل موادغذايي و نبود برق و لولهکشي آب، خالي از سکنه شد؛ هرچند محبوبيت زيادي بين گردشگران دارد. بهقدري چمن و پيچک روي خانههاي اين روستا روييده که گويي، لحافي از جنس چمن روي آنها را پوشانده است و تصور ميکنيد که طبيعت، اين خانهها را بلعيده است. بازديدکنندگان ميتوانند به بالاي يکي از تپههاي متعدد جزيره بروند و از آنجا به تماشاي مناظر وسيع و زيباي اين روستاي متروکه بنشينند. برخي از ساکنان قديمي هاتووان با وجودِ فقدان امکانات رفاهي مدرن همچنان در اين روستا زندگي ميکنند. بهانگار، هند بهانگار را يکي از رعبآورترين نقاط هند ميدانند، بهخصوص که بهکرات گزارشهايي از انجام فعاليتهاي غيرطبيعي در آن گزارش شده است؛ نظير ديدهشدن نورهاي عجيب در طول شب، صداهاي خوفانگيز رقص و موسيقي و داستانهاي نفريني که قدمت آن به قرنها قبل برميگردد. اين شهر و قلعههاي آن ظاهراً در قرن ۱۷ نفرين شدهاند، زماني که جادوگري عاشق يک شاهزاده خانم ميشود و تلاش ميکند تا عشق خود را به او نشان دهد، اما شاهزاده ميلي به اين پيوند ندارد و جادوگر هم تصميم ميگيرد او را جادو کند. دختر از اين کار جادوگر با خبر ميشود و دستور ميدهد او را بکشند، جادوگر هم موقع مرگ خود، قلعه و ساکنانش را نفرين ميکند. مردم محلي معتقدند که اين نفرين، باعث ويراني روستا و حضور مداوم ارواح در آن شده است. از آنجا که گفته ميشود ارواح هنگام غروب خورشيد وارد اين مکان ميشوند، سازمان تحقيقات باستانشناسي هند، ورود بازديدکنندگان به اين منطقه را پس از ساعت ۶ عصر ممنوع کرده است. بهانگار در ۸۵ کيلومتري جيپور قرار دارد و بقاياي بهجامانده از آن که شامل معابد، سالنهاي عمومي، بازارها، عمارتها و کاخ سلطنتي ميشود، بهخوبي محاظت شدهاند. يادتان باشد که فقط در طول روز امکان بازديد از اين منطقه وجود دارد. آقدام، آذربايجان تبديل آقدام آذربايجان از يک کلانشهر به شهر ارواح، اتفاق وحشتناکي بوده است. اين شهر در اوايل قرن نوزدهم بنيان گذاشته شد و در گذشته پايتخت منطقهي آقدام بود و تا سال ۱۹۷۹ جمعيت آن به بيش از ۲۳ هزار نفر رسيد. هرچند اين شهر در دههي ۱۹۹۰ در زمان اشغال ارمنستان تقريباً بهطور کامل ويران شد، ساختمانهاي آن غارت و بسياري از بناها از جمله مساجد شهر بهشدت تخريب شدند. اکنون آقدام بهطور کامل متروک و ويران شده و هنوز هم از جايگاه متزلزلي در تقاطع بين گرجستان، ارمنستان و روسيه برخوردار است. با توجه به موقعيت شهر آقدام و آوارگي ساکنان آن در سالها قبل، بعيد به نظر ميرسد که اين شهر به شکوه سابق خود برگردد. جالب اينجا است، با اينکه تيم فوتبال اين شهر نقلمکان کردهاند و در ۲۵ سال گذشته اين شهر کاملاً خالي از سکنه بوده است، اما براي احترام به ميراث خود، اسم شهر را از روي تيمشان برنداشتهاند.